Peter Molyenux op Conventions, Natal en PR

Zeg wat je wilt over het vermogen van Peter Molyneux om visie op woorden af ​​te stemmen - een vermogen dat aanzienlijk is toegenomen in mijn schatting post-Fable 2 - hij is altijd een fascinerende lezer. Voorbeeld: Gameindustry.biz voert een meervoudig interview met Molyneux uit over zijn ervaringen tijdens de spelshow van Leipzig (rechts van Peter, het was - of was, totdat het in wezen naar Keulen emigreerde - de beste show ter wereld, veel meer dan E3 als je meer om hersenzaken dan om dingen van de ogen kijkt), PR-handlers, Microsofts controller-free motion-sensing Project Natal, eerste- en derde-partijverantwoordelijkheden en Dexter (de Showtime-seriemoordenaar-als-antiheld Tv-serie).

Mijn favoriet dacht erover na in het hele stuk (cursivering van mij):

Groot-Brittannië was een van de plaatsen met een fantastische consumentenshow, we hadden deze show en ik kan me herinneren dat ik daar in de Populous dagen. Het was gewoon geweldig, absoluut geweldig - maar dat was de tijd dat je geen PR-politie had die je volgde, en het was geweldig om met deze consumenten te gaan experimenteren met ideeën. Briljant. Met alle respect voor mijn honderden PR-contacten die betaald krijgen om te doen wat ze doen, en die niet bijten in de hand die hun gezinnen voedt en hun kinderen naar school brengt, is er iets mis wanneer die "relaties" eindigen meer zijn dan alleen een professionele dialoog faciliteren (in tegenstelling tot "masseren", "beteugelen" of "beheren"). Als de creatieve voorsprong van een game niet uitwerkt wat gepast of niet is om vooraf in samenwerking met de uitgever te praten, er is een basisvaardigheden voor het werk die erg over het hoofd zijn gezien. <> Nu, als ik een gesprek wil met iemand als Peter Molyneux of John Carmack, dan is er een PR-handler die het hele proces van top tot teen bekijkt, als het een geschreven interview is, reacties worden verwerkt om ervoor te zorgen dat de antwoorden het bedrijf en / of zijn projecten in het best mogelijke licht vertegenwoordigen. Als het een telefonisch interview is, zal PR één en soms wel vier personen aan de telefoon zetten, alles controleren dat over de telefoon gaat draad, als ik een que vraag Wanneer een PR-handler in de fout gaat, zullen ze het interview snel onderbreken en schelden: "Die vraag beantwoorden we niet." Als een verkooppunt de grondregels van een bedrijf niet accepteert, neemt het bedrijf gewoon zijn "boodschap" ergens dat zal. En aangezien zo velen graag die boodschap ongecontroleerd doorgeven, is er weinig prikkel voor PR om intellectueel concurrerend te zijn op het gebied van spontaniteit en / of te peilen onder het fineer van eindeloos herhaalde "praatspunten". Om eerlijk te zijn, PR terughoudendheid om de deur open te stallen en vervolgens opzij te gaan is evenzeer te danken aan luie media "rapportage" die informatie opspoort voor sensationele klompjes, hen van de context haalt en dan wilde (en wild tangentiële) krantenkoppen creëert. John Carmack besteedt 30 minuten aan het praten over ontwikkelingskwesties met betrekking tot de volgende grote game-engine van id Software, maar het enige wat iemand dekt is het feit dat hij een passerende opmerking maakte over wie als eerste uit de startblokken komt in de volgende consolesronde. Dat is geen verhaal - het is zelfs niet eerlijkweg roddel waard - maar het is een gemakkelijke buzz-regel die baziljoenen aan nieuwsgierigheidsklikken genereert. Bekijk

twitter.com/game_on

voor nog meer games gerelateerd nieuws en opinie.