US Air Force laat web 2.0 bloeien achter muren

De Amerikaanse luchtmacht gebruikt Web 2.0-technologieën om zijn missies beter te ondersteunen, ondanks zorgen over veiligheid, zei een civiele technologieofficier van de dienst vorige week.

De nieuwe technieken, inclusief blogs, wiki's en persoonlijke profielen, zijn komt voort uit een initiatief van Air Force Knowledge Now (AFKN), een bron die wordt aangeboden op het intranet van het ministerie van Defensie (DOD). Ze helpen servicemedewerkers en civiele medewerkers sneller de informatie te vinden die ze nodig hebben en worden nu gedeeld met leden van het Amerikaanse leger, marine en mariniers, volgens Randy Adkins, directeur van het Centre of Excellence for Knowledge Management van de luchtmacht.

Hoewel het internet zelf oorspronkelijk is ontwikkeld door het Defense Advanced Research Project Agency (DARPA), een afdeling van de DOD, is het leger in sommige opzichten een lastige plek voor nieuwe webtechnologieën. Door gebruikers gegenereerde inhoud en sociale netwerken hebben een freewheeling, democratische reputatie die haaks staat op het top-down karakter van het leger. Blogs van serviceleden zijn zelfs aangevallen als bedreigingen voor de veiligheid.

Maar binnen de ommuurde wereld van het DOD-intranet helpen ze de luchtmacht en andere diensten werken, vertelde Adkins deelnemers op de Social Networking Conference vorige week in San Francisco. Air Force-leden kunnen persoonlijke profielen plaatsen, blogs en podcasts schrijven en bijdragen aan wiki's. Zo kreeg onlangs een luchtmachtbeveiligingsspecialist de opdracht om een ​​wapenzaal in Bagdad te bouwen, dus ging hij naar het Security Forces Community of Practice-bericht board en vroeg hoe dit te doen. Een officier op een basis in de VS had er onlangs een gebouwd, dus hij plaatste de officiële instructies op het bord samen met tips uit zijn eigen ervaring, zei Adkins.

Het antwoord van de servicemedewerkers was positief, zei Adkins. Ongeveer 241.000 van de 600.000 mensen in de luchtmacht zijn geregistreerde gebruikers van AFKN en er komen elke maand ongeveer 5.000 nieuwe leden bij. Tien procent van de leden is afkomstig van het leger of de marine, de National Security Agency of externe aannemersbedrijven, zei hij.

Maar sommige overheidsfunctionarissen zijn op hun hoede voor dit soort technologieën.

De persoonlijke blogs van militair personeel zijn steeds meer operationele veiligheidsknelpunten, zei Rick Estberg, stafchef bij het departement voor defensie van de National Security Agency, ondersteunend personeel van OPSEC, sprekend op een recente conferentie voor federale beveiligingsprofessionals. Het spook van die bezorgdheid viel over het project van Adkins kort nadat hij afgelopen september zijn eigen blog op het intranet lanceerde. Een collega op een conferentie vertelde Adkins dat de chef-staf van de luchtmacht een beleidsbrief had uitgevaardigd die persoonlijke blogging verbood. Na het lezen van de brief dachten Adkins en zijn team na over het afsluiten van zijn blog, maar besloten dat niet te doen, redenerend dat het geen persoonlijk blog was, maar het blog van de regisseur, en dat het niet beschikbaar was voor het grote publiek.

" Mensen in de luchtmacht, in het bijzonder onze senior leiders, zijn bang voor internet, "zei Adkins. "Ze zijn bang dat iemand iets zal posten dat niet correct is of iets dat ongepast is."

De kritieke factor in de nieuwe Web 2.0-hulpmiddelen van de luchtmacht is dat ze niet op het open web staan, zei Adkins. Alleen serviceleden of civiele medewerkers die door de.mil-firewall kunnen komen, hebben toegang tot een van hen, aldus Adkins. Dat omvat pc's in kantoren, notebooks in het veld en systemen die gebruikers mee naar huis nemen om veilig in te loggen via de firewall, zei hij.

Het idee met al het nieuwe aanbod is om mensen binnen de organisatie te helpen elkaar te helpen, zei Adkins.. "De diepe kennis staat echt niet op onze website van Knowledge Now van Air Force. Het is echt met mensen," zei hij.

Het kunnen delen van die informatie is vooral van cruciaal belang in het leger, omdat leden de neiging hebben om op korte termijn opdrachten te gooien. merk op en voor een beperkte tijd, zei hij. Mensen worden vaak ingezet om een ​​bepaalde taak uit te voeren gedurende slechts vier tot zes maanden, en als het een maand duurt om er zelf achter te komen hoe dat moet, is dat een hoop tijdverspilling, zei Adkins.

Wiki's zijn een sleutel hulpmiddel voor het delen van kennis. Er zijn ongeveer 13.000 werkgerichte gemeenschappen vertegenwoordigd bij AFKN, die elk zijn eigen wiki beheren, zei Adkins. Veel van de gemeenschappen nemen extra beveiligingsmaatregelen, dus 20 procent van de wiki's is gesloten voor mensen buiten die gemeenschap, zei hij. De helft van alle wiki's verbergt wat inhoud en slechts ongeveer 30 procent staat open voor iedereen in het leger.

Met persoonlijke profielen kunnen werknemers mensen vinden met de vaardigheden die ze nodig hebben door te zoeken. Gebruikers kunnen de velden invullen die ze leuk vinden en hun eigen zelfportret kiezen.

"We hebben niet geadverteerd omdat we niet zeker weten wat mensen zullen doen wanneer ze weten dat we dit doen," Adkins zei. "We zijn al op de rand, we maken mensen echt nerveus."

Blogs vangen langzamer op. Er zijn momenteel slechts ongeveer 10, meest door middelmanagers, zei Adkins. Hij begon zijn eigen blog in september, deels om nieuws over AFKN naar leden te krijgen en deels om andere topfunctionarissen te overtuigen om hun eigen blogs te starten. Lezers van zijn blog kunnen opmerkingen plaatsen zonder filter, zei hij.

Adkins gelooft niet dat het nodig is om de inhoud van iemands blog te bekijken voordat deze wordt geplaatst, zoals de marine doet met de blog van zijn CIO, die beschikbaar is op het web. Sinds AFKN in 1 is begonnen, zijn er maar weinig gevallen geweest waarin mensen ongepaste informatie plaatsten, zei hij.

"Er zijn potentiële gevaren, maar ik denk dat ze minimaal zijn," zei Adkins. Het probleem is niet echt de nieuwe technologie, omdat militair personeel al vele jaren een e-mail had, zei hij.

Een recente toevoeging aan AFKN's aanbod was RSS (Really Simple Syndication), om gebruikers tijd te besparen bij het controleren van de verschillende pagina's waarin ze geïnteresseerd waren. Maar de groep liep een probleem tegen het implementeren van de nieuwe technologie: niemand had een RSS-lezer. Ze hadden dit veel gebruikte type software gemist omdat Air Force-werknemers geen nieuwe software op hun eigen pc's mogen installeren, zei Adkins. Eindelijk konden sommige leden het gaan gebruiken toen ze een upgrade naar Microsoft Office 2007 volgden, waaronder een RSS-lezer.

Een probleem dat Web 2.0 niet heeft gehinderd in de DOD is informatie hamsteren, zelfs tussen verschillende diensten, volgens voor Adkins. Ze zullen alles delen wat de missie dient, zei hij. "Mensen realiseren zich dat dingen die ze doen het verschil kunnen maken tussen of je morgenavond nog leeft."