Beoordeling: SimCity herbouwt de sandbox-game

Een stad bouwen is hard werken. Armchair urban planners weten dit al bijna drie decennia, sinds 1989 introduceerde SimCity ons in een spelwereld met bestemmingsplannen en budgettaire compensatie. - _-

Het is lang geleden, maar SimCity is herboren. De ervaring is de GlassBox-engine van ontwikkelaar Maxis, die probeert de omstandigheden in een stad dynamisch te simuleren. U kunt individuele burgers volgen terwijl ze schuifelen over uw stad, woonwijken vullen terwijl ze naar binnen gaan en verkeersopstoppingen veroorzaken tijdens het pendelen naar hun werk. Hoewel een groot deel van de gameplay is vereenvoudigd (het niet langer leggen van hoogspanningslijnen en waterleidingen), is nieuwe complexiteit geïntroduceerd door een focus op multiplayer-samenwerking en gespecialiseerde steden.

Het eindresultaat is een visueel opvallende hommage aan een klassieke serie dat vergt stadsontwikkeling in gewaagde nieuwe richtingen, maar verontrustende zakelijke beslissingen en technische snafu's belemmeren uiteindelijk het vermogen van het spel om zijn voorgangers te verduisteren. Is de nieuwe SimCity uw zuurverdiende simoleons waard? Laten we dat uitzoeken.

Verder gaan dan

Steden in de nieuwe SimCity zijn aanzienlijk kleiner dan eerdere vermeldingen in de reeks; de uitgestrekte metropolen van weleer hebben noodzakelijkerwijs plaats gemaakt voor een focus op een zorgvuldige planning en ontwerp, grotendeels vanwege de forse rekenvereisten van de GlassBox-engine. De nieuwe SimCity behoudt de vertrouwde drieminiteit van de residentiële, commerciële en industriële zone, maar de klassieke benadering van het ploffen van lage-, middelgrote- en hoge-dichtheidzones om de ontwikkeling van je stad in balans te brengen heeft plaatsgemaakt voor een meer organische benadering: gebouwen beginnen klein, en alleen groeien als ze genoeg geld hebben, gelukkige bewoners en ruimte. Wegen zijn de spil van een bloeiende stad: stroom en water stroomt langs je wegen, die zelf beschikbaar zijn in lage, middelgrote en hoge capaciteiten, en uiteindelijk bepalen hoe groot je zones kunnen zijn. Subtiele richtlijnen zoals deze rand van zonemarkering geeft u informatie over uw stad zonder opdringerig te zijn.

De eenvoudige, vloeiende hulpmiddelen van de game bieden een verbluffende diepte: u kunt wegen leggen in traditionele (boor) roosters of de nieuwe gebogen wegen proberen en verven asfalt naar beneden op uw gemak. Deze tools zijn cruciaal als je het meeste uit je ruimte wilt halen, omdat te strak bouwen resulteert in zones die niet genoeg ruimte hebben om te groeien. Tijdens het leggen van wegen geven bruikbare richtlijnen visuele aanwijzingen over hoeveel ruimte een bepaalde zone nodig heeft om volledig uit te breiden.

Groen is goed

SimCity is altijd een gegevensgestuurde ervaring geweest, maar de overvloed aan grafieken heeft grotendeels vervangen door kleurrijke balken die je een snel idee geven van waar problemen liggen.

Ik ben altijd een nogal reactieve stedenbouwkundige geweest en dat levert problemen op in dit spel. Burgers willen meer plaatsen om te winkelen? Werp een paar commerciële zones neer. Burgers met een laag inkomen hebben een werkplek nodig? Stapel nog een paar fabrieken in mijn vervuilde industriële wijk, de thuishaven van haastig gebouwde vuilnisbelten en rioolwaterzuiveringsinstallaties. De resulterende stedelijke wildgroei werkt net zo goed als in Los Angeles: wolkenkrabbers groeien en de rijkdom stroomt naar binnen, maar het verkeer is een puinhoop en ik merk dat ik altijd klauterwerk heb om de drukte aan te pakken die mijn gebrek aan vooruitziendheid heeft gecreëerd.

Groen is goed: gelukkige buurten worden een dicht, waardevol onroerend goed en u kunt de tevredenheid van uw burgers volgen met realtime, met kleur gecodeerde kaarten. Gelukkig is geen enkele stad een eiland (zelfs als ze op een eiland zijn). De focus op multiplayer speelt hier een centrale rol, en het is moeilijk voor een enkele stad om te overleven op zichzelf - als je elke variatie wilt zien.

Een titan van industrie

Hier is een voorbeeld van wat Ik bedoel: laten we zeggen dat we graag een industriële krachtcentrale willen creëren. Fabrieken hebben werknemers nodig, dus we hebben veel woonwijken nodig met mensen met een laag inkomen die op zoek zijn naar een bescheiden negen-tot-vijf-concert. Maar onze fabrieken zullen ook plaatsen nodig hebben om hun waren te verkopen - dat betekent goederen naar de nieuwe handelsdepots exporteren en ervoor zorgen dat er voldoende commerciële zones beschikbaar zijn. Fabrieken veroorzaken ook nogal wat bodem- en luchtvervuiling die landwaarden omlaag drijft (en uw burgers ongezond maken), waardoor welgestelde bedrijven en bewoners op afstand worden gehouden. We zullen dat beperken door ervoor te zorgen dat er veel scholen en bibliotheken zijn om onze bevolking te onderwijzen: goed opgeleide burgers kunnen bekwame managers worden, resulterend in high-tech fabrieken die minder vervuiling uitstoten.

We zijn bijna klaar. Fabrieken zijn brandgevaarlijk, dus we hebben uitgebreide vuurdekking nodig. En we kunnen niet allemaal managers op het middenniveau zijn, dus we hebben een stabiel aanbod van bewoners met een laag inkomen nodig. Zelfs met hoge niveaus van onderwijs genereren gebieden met een laag inkomen criminaliteit, wat betekent dat er uitgebreide politionele dekking is.

Fossiele brandstoffabrieken zijn vuurvallen, dus zorg ervoor dat je je kazerne dichtbij houdt.

Al deze gebouwen hebben stroom nodig, water, en - belangrijker nog - veel ruimte, als ze gaan groeien. Een bloeiende stad heeft ook een verstandige wegindeling nodig: grotere wegen zijn duurder, maar kunnen congestie in grotere steden verlichten - onze politie en brandweer kunnen hun werk niet doen als ze vastzitten in het verkeer.

De voorzichtige industriestad planner moet veel stadsdiensten proppen (vergeet niet het openbaar vervoer voor burgers met een laag inkomen!) in dezelfde ruimte als woonwijken, commerciële pleinen en industriële gangen. Voeg een paar elektriciteitscentrales en watertorens toe om alles zoemend te houden, en onze stad zal snel aan de kieuwen worden gepakt. En dit alles is alleen goed voor de naakte essentie. Er zit goud in hen, heuvels. We kunnen mijn delen van jouw stad ontdoen van grondstoffen zoals kolen en olie, en ze gebruiken om energiecentrales van brandstof te voorzien, voor geld op de wereldmarkt te verhandelen of te verfijnen tot geavanceerde materialen voor gebruik in geavanceerde fabrieken. Rijkdom is binnen handbereik, maar alleen als we voldoende ruimte kunnen vinden om alles in te passen.

De lucht is niet geweldig, maar we hebben genoeg banen! samenwerken met iemand anders. Elke regio biedt een aantal steden om in te bouwen en steden in een regio vormen een samenhangende eenheid. Het wordt nog steeds SimCity genoemd, maar SimOrganism is dichter bij het doel: elke stad fungeert als een soort orgel, en succesvolle steden (en dus regio's) delen op intelligente wijze middelen.

SimCity maakt het eenvoudig om bij te houden waar uw burgers wonen gaan en hoe ze daar komen.

Simburgers pendelen vrijuit, op zoek naar werk, een opleiding of af en toe een toeristenval in een andere stad in hun regio. Onze industriële stad kan proberen zoveel woonwijken als hun vervuilde haven redelijk kan ondersteunen, te ondersteunen of simpelweg voldoende openbaar vervoer per spoor of gemeentelijke bus aan te bieden voor de uitgehongerde bewoners van een naburige stad. Die buurman kan zorgen voor het opleiden van zijn burgers (en de onze) en veel commerciële locaties bieden voor onze fabrieken om hun waren te verzenden. Hun politieafdelingen kunnen officieren opofferen om op onze straten te patrouilleren, en hoewel we onze eigen brandweer willen houden om dingen onder controle te houden, kan het nooit kwaad zijn om een ​​paar ambulances onze manier te laten afhandelen om met zieke Sims om te gaan. We krijgen de diensten die we nodig hebben zonder ruimte te verspillen, en ze krijgen een behoorlijke hoeveelheid verandering - het delen van bronnen is natuurlijk niet gratis.

Succes heeft zijn kosten

Ik ben dol op deze nieuwe aanpak. SimCity is altijd al een soort sandbox geweest, en hoewel onze digitale speelplaatsen dit keer een beetje kleiner zijn geworden, voegt het vermogen om gespecialiseerde steden te bouwen en het tag-team met vrienden en vreemden een verfrissende nieuwe complexiteit toe aan een klassieke ervaring. En er is altijd de mogelijkheid om dingen privé te houden, een hele regio voor jezelf te houden en een regio naar eigen inzicht te ontwerpen. Maar dit is alleen maar leuk als je de game ook echt kunt spelen. Ik heb mijn deel van het geklaag over de jammerlijke toestand van de lancering van SimCity gedaan, en hoewel dingen de afgelopen week weliswaar zijn verbeterd, is het toch niet genoeg om de game "vrij vaak" te gebruiken.

Lange server wachtrijen hebben veel spelers ervan weerhouden te genieten van de nieuwe SimCity, die niet offline kan worden afgespeeld.

De voortgang wordt opgeslagen op de servers van EA, dus als uw specifieke server offline is, raakt u de toegang kwijt tot de steden waar u aan werkt - dit omvat verliest de voortgang als een server midden in een spel uitvalt. Het ontbreken van veilige games is logisch vanuit het perspectief van EA: vooruitgang van stad en regio wordt gevolgd op scoreborden, dus je wilt niet dat mensen hun weg naar de top vals spelen. Maar het betekent ook dat je niet in staat bent om rampen in je stad los te laten voor het incidentele experiment (of giechelt) of zelfs verschillende weglay-outs te proeven zonder veel geld te spenderen, laat staan ​​een ramp op je stad los te laten voor de gek.

Ga weg van de drukte van de grote stad

En nu zijn we terug bij die multiplayer-first focus, die voor de fans van de oudere games in de serie de moeilijkste hindernis zal zijn om over te komen. De relatief kleine stadsmaten betekenen dat je een stad moet ontwerpen die bloeit met een bepaalde focus en er vervolgens complementaire steden naast moet bouwen. Als je alleen speelt en een comfortabel, winstgevend ritme hebt gevonden, zullen de dingen zich snel herhalen. Als je met anderen speelt, werp je vanzelf nieuwe sleutels in de werken, terwijl je anderen probeert aan te moedigen om je masterplan op te volgen of om te gaan met burgemeesters die niet erg georganiseerd zijn (zoals ik). De SimCity-ervaring is ook uiteindelijk gebonden aan EA's grillen. Ik heb het niet over de alles-behalve gegarandeerde stroom van downloadbare content die we de komende maanden kunnen verwachten. Nee, het draait allemaal om de online-alleen-ervaring: zelfs als de moeilijke lancering achter de rug is, ligt de toekomst van SimCity in hoe lang EA bereid is om dit te ondersteunen. Op een bepaald moment in de toekomst zal SimCity onvermijdelijk worden uitgeschakeld - en je steden en regio's verdwijnen ernaast. Hoewel dit gewoon een feit van het leven is in de dappere nieuwe wereld van cloud-gaming, is SimCity altijd al het soort geschenk geweest dat blijft geven - er zijn nog steeds legioenen fans die SimCity 3, SimCity 4 en zelfs SimCity 2000 spelen.

SimCity heeft zoveel problemen, maar het kriebelt nog steeds dat jeuk aan het bouwen van drukke en bucolische kleine steden.

Is SimCity uw tijd de moeite waard? Het hangt er van af. Ik heb het fantastisch: de afgelopen week is niet zonder problemen geweest en de focus op het spelen met anderen in combinatie met serverproblemen beperkt noodzakelijkerwijs de spanning van het maken van een bloeiende metropool uit digitale aarde. Maar er is potentieel voor een unieke ervaring hier, als je eenmaal een vaste kring van vrienden of onbekenden hebt gevonden om mee te werken. Maar het is buiten bereik totdat de serversituatie is gesorteerd en na enkele noodzakelijke bugfixes. En het is verdwenen als EA besluit om de servers te doden.

Bottom line: EA en Maxis hebben hier niet op hun lauweren gerust. Hun riskante experiment om een ​​klassieke franchise naar de toekomst te brengen, is vet en leuk. Maar als je de kreupele singleplayer-ervaring niet kunt verdragen en niet zoveel van je amusementsvermogen in de handen van een bedrijf wilt achterlaten, wil je duidelijk sturen - of wacht in ieder geval tot het te koop is. Maar laat de ruige lancering je niet afschrikken, er is veel om van te houden in deze game, en het is de moeite van het proberen waard.