Netneutraliteit: alle 'socialisme' is niet gelijk gemaakt

Het debat over netneutraliteit stond vorige week weer centraal toen de FCC pogingen deed om een ​​compromis te sluiten met grote spelers in de internetsector in de nasleep van de berichten dat Google en Verizon geheime vergaderingen aan de kant hielden. Wanneer de discussie echter overgaat op politieke buzzwords, is het een oproep om dieper te graven.

Het einde van de FCC-onderhandelingen is eigenlijk goed nieuws. Wat de FCC moet doen, is haar taken uitvoeren om toezicht te houden op de sector zonder zich te verontschuldigen of toestemming te vragen. De FCC-onderhandelingen trachtten een compromis te sluiten met de industrie - de aard zelf van die impliceert dat het agentschap consessies zou doen om bedrijven zoals Verizon en Comcast te sussen.

Onderhandelingen en compromis zijn hoekstenen van het politieke proces, maar ze moeten worden openlijk uitgevoerd en betrekken alle partijen. Het probleem met de FCC-inspanningen was dat de vergaderingen met gesloten deuren de meeste betrokken partijen uitsluiten van het proces.

Een rationeel, gepassioneerd debat met relevante feiten en bevindingen van beide kanten komt alle partijen ten goede. Ervoor zorgen dat alle standpunten in aanmerking worden genomen en vervolgens degene kiezen die het meest logisch is, lijkt zowel het meest rechtvaardige - en uiteindelijk het meest effectieve - middel om een ​​beleid te ontwikkelen zoals netneutraliteit dat het land als een land raakt. op alle niveaus.

De FCC is al betrokken bij dat proces door te stemmen om een ​​kennisgeving van onderzoek goed te keuren waarbij wordt gestreefd naar publieke feedback en mening over het voorgestelde "Third Way" compromis om internet en breedband gedeeltelijk te herclassificeren voor meer effectief toezicht. Verizon en Comcast kunnen openlijk deelnemen aan dit openbare debat met de rest van de natie in plaats van zich bezig te houden met vergaderingen met gesloten deuren die het proces omzeilen. Wanneer één partij de rede verlaat en toevlucht neemt tot angstzang en scheldpartijen, signaleert het dat het geen pertinente argumenten heeft om naar voren te brengen. Dit vacuüm van logica resulteert in de kant zonder geldige argumenten afgezien van hebzucht en eigenbelang die zichzelf reduceert tot het verklaren van het tegenovergestelde standpunt van socialist of communist. Een voorbeeld van deze belachelijke poging om af te leiden van het echte debat, Lees het artikel van Rob Enderle over de staat van netneutraliteit. Het heeft het standaard gebrek aan relevante punten en een vertekend beeld van de weinige feiten die het bevat. Wat nog belangrijker is, het is gevuld met de standaard angstaanjagende buzz woorden van het socialisme en het communisme. Het vuile geheim dat de angstzorgen negeren is dat de Verenigde Staten al een gebalanceerde combinatie van kapitalisme en socialisme is. Dit roept viscerale Koude Oorlog-emoties op, maar de realiteit is dat sommige dingen zich lenen voor het socialisme, en dat bedrijven met een winstoogmerk - en dat antwoord aan aandeelhouders in plaats van het grote publiek - niet geschikt zijn om te voorzien in de nationale infrastructuur of het algemeen welzijn.

Het land vertrouwt op internet, net zoals het vertrouwt op een robuust snelweg- en spoorwegsysteem, onderwijs of wetshandhaving en openbare veiligheid. Dat betekent niet dat de overheid het internet moet overnemen of bezitten, maar het betekent wel dat het de plicht heeft om toezicht te houden op het algemeen welzijn - de aard van de reden waarom de FCC is gemaakt.

Terwijl u rijdt langs de door de overheid aangelegde weg op weg om de kinderen af ​​te zetten bij een door de overheid ter beschikking gestelde school, en trek over om de door de overheid geleverde brandweerauto voorbij te laten rijden om een ​​familie te redden van een brand, overweeg wat de motieven kunnen zijn om overheidstoezicht op internet en het demoniseren van elke poging om dit te doen door het te labelen als 'socialisme'.