Staat u op het punt om brains te maken in games?

Wat gebeurt er, niet wanneer, maar na maakt iemand een kunstmatig brein? Wat zijn de implicaties voor videogames? Het is een vraag die je waarschijnlijk in toenemende mate zult zien als verhalen als deze ("staan ​​we op het punt een computer met een menselijk brein te maken?") In de Daily Mail parallel aan onze versnelling in de richting van de zogenaamde "singulariteit". Wat gebeurt er als de vijanden van Mario het concept zelfstandig kunnen vatten dat de mollige kleine karikatuur van een Italiaanse loodgieter op hun hoofd valt, slechts een geheimschrift is dat door een menselijke tegenstander wordt gemanipuleerd? Als de imps vuurballen van gloeiend verlichte afgronden naar je toe laten grommen vanuit 'monsterkasten' in Doom, zelfbehoudd worden buiten het kader van hun oorspronkelijke programmering? Als Niko Bellic zich plotseling langzaam omdraaide om uit te kijken van je tv-scherm en deze woorden uitsprak: "Ik zie je." Anekdotische onwaarschijnlijkheden terzijde, dat artikel in Daily Mail zegt dat we dichterbij zijn dan we ons realiseren. Blijkbaar beweert een team van Zwitserse wetenschappers dat een functionele replica van een menselijk brein kan worden gemaakt in iets meer dan een decennium, laten we zeggen - ironie terzijde - 2020.

Het wordt het Blue Brain Project genoemd en het verklaarde doel is "een proberen het [menselijke] brein te manipuleren, te onderzoeken hoe het functioneert en als hulpmiddel te dienen voor neurowetenschappers en medische onderzoekers. " Het is niet, voegt BBP, een poging toe om

een brein te creëren, of zich te verdiepen in de morele bijzonderheden van kunstmatige intelligentie. Toch zijn de implicaties voor een van beide voor de hand liggend en onontkoombaar - volledig en echt de ingenieur het menselijk brein, en ben je voor beide oren op de stoep aangekomen. Let niet op de implicaties voor filosofische scholen en religieuze facties (ik leg mijn sprei op de tafel en ben ermee verbonden om atheïst te zijn en laat het daarbij), wat zouden de implicaties voor consumentenamusement zijn? De veronderstelling lijkt te zijn dat als een voldoende aantal mensen dat eens is een "brein in een vat" (of een "brein op een microchip") waren bewust, het zou bepaalde onvervreemdbare morele rechten hebben. Maar wat zou de grens vormen tussen "sentient" en "non-sentient"? In een brein bestaande uit honderd miljard neuronen - organisch of synthetisch - en wie weet hoeveel permutatie elektrische configuraties, hoeveel soorten "gevoel" kunnen we identificeren? Het is niet illegaal om vliegen te doden of op mieren te stempelen? of smash spiders, die allemaal verschillende typen weergeven van wat we 'intelligent' gedrag noemen. Evenzo koeien, kippen, varkens en andere soorten "vee." Maar we beginnen lijnen te trekken als het gaat om bepaalde niet-menselijke dieren, bijvoorbeeld verschillende soorten huisdieren of soorten die op de rand van uitsterven staan. Voorstanders van dierenrechten trekken de grens tussen "lid van de morele gemeenschap" en "eigendom, voedsel, kleding, onderzoek, vermaak" bij

elk type van het dier. Zelfs dierenrechten

tegenstanders

hebben de neiging om emotioneel te reageren wanneer een geliefde dierenvriend sterft. De kunstmatige intelligenties van vandaag of kunstmatige intelligentie zijn niet echt (kunstmatig intelligent). Het zijn slechts symbolische mechanismen afgeleid van rudimentaire oorzaak / gevolg-routines. Ze reageren op primitieve stimuli zonder een gevoel van gevoel. Als je wordt achtervolgd, ren dan. Als je beschoten wordt, duik dan. Als iemand een zwaard slingert, blok. Als iemand stenen gooit, ontwijk dan. Enzovoort. Ze zijn niet "intelligenter" dan een automotor gekleed in een mascottekostuum. Ze denken niet , ze doen eenvoudig doen. Mensen voor de gek houden is niet moeilijk. Daarom werkt Disneyworld. Of poppenspelen. Tekens in boeken … of acteurs in films. En natuurlijk: videogames, waarbij je niet alleen kunstmatige personages of fantasierijke (maar veelbetekenend antropomorfe) wezens observeert, maar ook de kans hebt om met hen om te gaan. (Nou ja, hoe dan ook nominaal.) De duivel zit zoals altijd in de details. We zullen niet 'plotseling' aankomen op een virtueel bewustzijn van een orde die analoog is aan die van een menselijk brein. Het zal waarschijnlijk gebeuren, in plaats daarvan, op graad. En op een gegeven moment, lang voordat we virtuele menselijke hersens hebben, is het waarschijnlijk mogelijk om niet-menselijke te simuleren. Wat gebeurt er als het wezen waarmee je in een spel speelt op zijn minst even intelligent is als een leven muis? Wetenschappers beweren al een "half virtueel muizenhersenen" te hebben gesimuleerd op een supercomputer (twee jaar geleden, zelfs). Niemand denkt er veel over muizenvallen op te ruimen, maar wat als je wist dat de Duitse soldaat in een toekomstige Tweede Wereldoorlog-schutter op zijn minst dezelfde overlevingsinstincten (en bijbehorende overleving bewustzijn

) van een klein zoogdier had? Zou dit invloed hebben op uw neiging om te schieten? Om achtervolging te geven? Om te 'terroriseren'? En als de hond (als je metgezel) in Fabel 10 of 11 een virtueel brein heeft dat zo geavanceerd en genuanceerd is als The Real Thing, wat dan? Wat als hij / zij stierf? Wat zouden de verantwoordelijkheden van de ontwerper zijn? Wat zou jouw

reactie

zijn? Bekijk twitter.com/game_on

voor nog meer game-gerelateerd nieuws en meningen.