Waarom Amazon's Game Trade-In-programma niet werkt Is klaar om je stapels afgrijselijke videogames te omarmen, maar ben je klaar? om de saaie verpakking, verzending en wachten te omarmen?

Klinkt als een zoete deal?

Dat is het niet. En dit is waarom, om het eens te zijn met Dan DeMatteo van GameStop, het aanvankelijke salvo van Amazon in de ontluikende oorlog tussen videogame-uitgevers en retailers "geen kans" heeft op succes.

Kortom? Instantaneity, die Amazon's proces per definitie mist. Gebruikte game-klanten willen contant geld of een product in handen en kunnen de transactie comprimeren en controleren. Het proces van Amazon maakt de transactie langzamer, voegt vervelende tussenstappen toe en verwijdert een kritisch gevoel van directheid van de vergelijking.

Hier is hoe de handel in een gebruikt spel vandaag werkt: u gaat naar de dichtstbijzijnde dealer, geeft uw spullen in voor inspectie en vervolgens weglopen met verwisselde games, tegoed op te slaan of een iets kleinere hoeveelheid hard geld in je portemonnee. Kort, krachtig, en - cruciaal - meteen bevredigend.

Met het programma van Amazon heb je transacties in een cloud en een kleine versie. Heeft u iets dat ouder is dan het PS2-tijdperk in uw stapel? Xenogears van Say Square voor de originele PlayStation? Misschien een vintage exemplaar van The Legend of Zelda voor de NES? Misschien Splinter Cell voor de originele Xbox? Sorry, Amazon is niet geïnteresseerd. De acceptatielijst beslaat slechts ongeveer 1500 relatief recente titels. Ik realiseer me dat GameStop vergelijkbare platformbeperkingen heeft, maar toen ik nog in Nowhere, Iowa, woonde, was ik nooit meer dan een mijl of twee verwijderd van een indie-gebruikte spellenwinkel die alles te bieden had, van Atari 2600-karren tot stapels originele GameBoy-spellen en -systemen. Ik zie ze overal waar ik reis, in de Verenigde Staten of internationaal.

Maar zeg dat je spullen strikt actueel zijn. Vervolgens moet u de verpakkings- en verzendetiketten afdrukken, wat betekent dat u een printer bij de hand moet hebben. Als je dat eenmaal hebt gesorteerd, moet je een doos opsporen, tape inpakken en als je er verantwoordelijk voor bent, een paar fatsoenlijk verpakkingsmateriaal, bijvoorbeeld krant, pellets, plastic, schuim - wat het ook kost. Als het een klein genoeg vakje of envelop is, dat wil zeggen voor slechts een paar spellen, dan kun je het waarschijnlijk in je mailbox stoppen om te worden afgehaald. Als het een groter vak is, zeg voor een dozijn games of meer, is de kans groot dat je ze naar het dichtstbijzijnde postcentrum moet rijden.

En dan wacht je. Laten we uitgaan van de snelst mogelijke verzendtijd en zeggen dat het een dag kost voor de externe handler van Amazon om uw bundel te ontvangen. Dan moet iemand je pakket fysiek openklappen, doorzoeken en verifiëren dat je een aantal achtbanen niet hebt verzonden, en dan de trekker overhalen op een cadeaubon die is bijgeschreven op je account. Omdat de service in bèta is (hij is net gisteren gelanceerd) is het voor iedereen een raadsel wat die laatste paar stappen in procestijd opleveren. Ik zou een goede inschatting maken dat als je maandag verzendt en ze dinsdag ontvangen, je woensdag of later kijkt voordat je online geldmeter vol raakt. Ik zei eerder "transacties in een cloud". Geen groot probleem als u vooraf weet wat u zoekt, bijvoorbeeld welk boek of welke dvd of muziek-cd dan ook op uw boot drijft. Maar de handel in gebruikte spellen is een meer genuanceerde en soepele onderneming. Elke keer als ik een dealer van gebruikte spellen bezoek, is er iemand anders die de 'ik moet of niet mag ik tango-inruil' doet. Als je een oude hand hebt bij inruil, is de kans groot dat je weet waar ik het over heb, bijvoorbeeld de gozer (of meid) die de toren van titels aan het loket heeft staan, ronddwalen door de winkel op zoek naar iets om hun interesse te wekken. Ze praten met de verkoopmedewerkers over dit of dat spel en wikkelen zelfs iets dat geliefd is in hun stapel (Final Fantasy VII komt voor de geest), iets waar ze niet helemaal klaar voor zijn om af te breken.

En natuurlijk is er dat onschatbare cruciale gevoel van instantaneïteit wanneer de winkel fysiek is in plaats van virtueel, van het besturen van het proces van drempel tot storefront en weer terug. Je kunt het allemaal op een dag laten gebeuren - een uur of zelfs twee - als je lokale gameswinkel in de buurt is. Amazon's deal trekt dat allemaal af, laat je dan zitten en wacht af en vraag je af of het lichaam aan de andere kant is het einde van de regel komt overeen met je definitie van "goede werkomstandigheden".

Ik ben helemaal voor online dealmaking en ik ben niet dol op retailers zoals GameStop, die hun klanten routinematig gutsen op gebruikte spelprijzen, of wie dwingen belachelijk systeem bundelt de keel wanneer nieuwe platforms worden gelanceerd.

Maar ik ben niet overtuigd dat Amazon's programma het antwoord is … vooral niet in een markt die verschuift naar direct downloadbare content. Er is een kans hier, voordat gamen volledig en volledig digitaal gaat (o ja dat zal wel - het is maar een kwestie van wanneer) maar het spelen van de postorderkaart, Amazon gaat het missen.

Matt Peckham beseft dat er nog steeds de "is de handel in gebruikte games ethische" olifant om mee te worstelen. Zijn positie: het is net zo ethisch als elke andere aftermarket die wordt doorverkocht, en iedereen die dat betwist, faalt onmiddellijk in de economische realiteit 101. Hij is respectvol niet van gedachten veranderd op twitter.com/game_on.