Twee benaderingen van NFC Battle for French Hearts and Mobiles

De ene helft van de technologie is al in gebruik. Contactloze smartcards - RFID-tags van creditcardformaat met een ingesloten cryptografische chip voor authenticatie en veilige gegevensopslag - worden al gebruikt voor toegangscontrole, kaartjes voor het openbaar vervoer (zoals Navigo in Parijs en Oyster in Londen) en elektronische betalingssystemen (zoals Visa Paywave), en dezelfde chips kunnen worden gebruikt om intelligente tags toe te voegen aan objecten of gebouwen, zodat klanten of toeristen gerelateerde informatie kunnen bekijken. De chips worden gevoed door een radiosignaal van de lezer.

Maar iedereen die dergelijke kaarten gebruikt voor meerdere toepassingen, zal snel zijn zakken of portemonnee vinden die vol zit met stukjes plastic. Een manier om de rommel te doorbreken, is door die applicaties in een smartcard-chip te plaatsen die is ingesloten in een mobiele telefoon, verbonden met een kleine antenne.

[Meer lezen: de beste NAS-boxen voor mediastreaming en back-up]

Een voordeel van combineren telefoon en contactloze smartcard op deze manier is dat dezelfde antenne kan communiceren met andere smartcardchips, bijvoorbeeld om het saldo van een betaalkaart weer te geven op het scherm van de telefoon of om informatie over een gelabeld object weer te geven. Door deze NFC (Near-Field Communications) -technologie te combineren met een mobiele gegevensverbinding, kan de telefoon ook worden gebruikt om een ​​transportpas online te vernieuwen en in de smartcard te laden.

Hoewel NFC-technologie al een succes is in Japan, waar het werd verdedigd door de mobiele netwerkoperator NTT DoCoMo, pogingen om het na de pilootfase in Frankrijk en elders in Europa te nemen, zijn tot stilstand gekomen omdat netwerkexploitanten, banken, winkels en doorvoerautoriteiten op elkaar wachten en de eerste stap zetten. Er zijn twee belangrijke problemen: banken en transitautoriteiten laden hun applicatie niet op de chipcard-chip van iemand anders, tenzij de veiligheid en integriteit ervan kan worden gegarandeerd. Ondertussen zijn winkels niet bereid om de nodige infrastructuur van lezers en applicaties in te zetten, tenzij ze er zeker van kunnen zijn dat een substantieel deel van hun klanten ze kunnen gebruiken.

De twee benaderingen voor het combineren van NFC-smartcards en -telefoons bij Cartes hadden elk een oplossing voor een van deze problemen … Cityzi, voorgesteld door de Franse Mobile Contactless Association (AFSCM), vertrouwt op de SIM (Subscriber Identity Module), een kleine smartcard die al aanwezig is in alle GSM-telefoons (Global System for Mobile Communications), en verbindt het met NFC-circuits die zijn ingesloten in de hoes van de telefoon. De beveiliging en betrouwbaarheid van de smartcard-chips wordt gegarandeerd door de mobiele operatoren die ze uitgeven en alle applicaties zullen worden gecontroleerd voordat ze in de chips worden geïnstalleerd, zei Bruno Prexl, hoofd communicatie van de vereniging. Er zijn echter nog steeds slechts twee NFC-compatibele GSM-telefoons op de markt, de Nokia 6216 en de Samsung Player One NFC-versie, zei hij.

De Franse mobiele netwerkoperatoren Orange, SFR en Bouygues Telecom - alle drie zijn leden van de AFSCM - begonnen met het ontwikkelen van gemeenschappelijke normen voor SIM-gebaseerde NFC-systemen in 2006, en hebben tot nu toe contactloze betalingsonderzoeken afgerond met een klein aantal gebruikers en winkels in Caen en Straatsburg.

Na het weggeven van de telefoons die deelnemers nodig hadden in Tijdens deze proeven zullen de operatoren een groter project starten in het tweede kwartaal van 2010 in Nice, waar ze NFC-telefoons zullen verkopen in reguliere winkels. Het idee is om te testen of er genoeg interesse is voor NFC om commercieel levensvatbaar te zijn.

Voor Prexl zal het project een succes zijn als ze 3.000 van de 500.000 inwoners van Nice kunnen overtuigen om een ​​NFC-telefoon te kopen in de komende maanden. Na echter iedereen die een iPhone of BlackBerry wil uitschakelen en degenen die gewoon nog niet klaar zijn om hun telefoon te vervangen, kan dat nog steeds een ambitieus doelwit zijn.

Exploitanten in andere landen tonen al interesse in de aanpak van AFSCM, maar het is van vitaal belang dat alle operators in een land samenwerken als een kritieke massa klanten wordt bereikt, zei Prexl.

Het is echter niet mogelijk om een ​​kritieke situatie te bereiken massa van klanten - 30 procent of meer - als slechts twee van de honderden modellen GSM-telefoons die in de uitverkoop zijn NFC-compatibel zijn, volgens Franck Edme, manager bedrijfsontwikkeling bij Twinlinx. Een betere aanpak is om de Bluetooth-verbinding in ongeveer 70 procent van die telefoons te gebruiken en die te gebruiken om met een extern NFC-apparaat te praten. Dat heeft Twinlinx gedaan met MyMax, een zelfklevende patch met een Bluetooth-radio, een kleine batterij, een aantal NFC-circuits en een of meer smartcard-chips in een pakket van 38 millimeter bij 29 mm, die op bijna elke telefoon kunnen worden geplakt, waardoor het adoptieprobleem wordt opgelost. Om betalingen uit te voeren of gebruik te maken van het openbaar vervoer, kan de patch op een lezer worden geplooid alsof het een eenvoudige kaart zonder contact is.

Voor taken waarbij de telefoon wordt weergegeven of een mobiele verbinding, zoals het toevoegen van een nieuw transportbewijs aan de kaart of gebruik de patch als contactloze lezer, het Bluetooth-apparaat moet zijn ingeschakeld. De batterij in de patch gaat lang genoeg mee om een ​​paar honderd dergelijke transacties te voltooien, volgens Twinlinx, en kan daarna worden opgeladen met dezelfde lezers die de contactloze kaarten van stroom voorzien - hoewel het opladen uren duurt in plaats van de milliseconden die nodig zijn om lees een kaart.

De eerste monsterpleisters zijn ongeveer 2,5 mm dik en kosten tussen de € 15 (US $ 22) en € 20 voor degenen die bereid zijn om 10.000 te kopen wanneer ze volgend jaar in de uitverkoop gaan. Tegen 2011 verwacht Edme dat de patch minder dan 2 mm dik is en € 10 kost in een hoeveelheid van 100.000 of meer.

Het toevoegen van tickets voor een transportkaart of het gebruiken van de patch als kaartlezer vereist een speciale applicatie op de telefoon. Twinlinx heeft de nodige API's of driver-software ontwikkeld voor Windows Mobile en Java-telefoons, maar het is aan sponsors zoals banken en transportautoriteiten om de patches te distribueren en de applicaties voor hun klanten te installeren en ontwikkelen - wat een keer verhoogt nogmaals, het andere obstakel voor adoptie: niemand wil een stapel incompatibele patches op hun telefoon, en Twinlinx is niet bezig met het garanderen van de veiligheid en integriteit van individuele applicaties die samenwonen op een enkele smartcard-chip.

is het logisch dat de twee teams, Twinlinx en AFSCM, middelen bundelen om gebruikers en distributeurs te overtuigen?

Niet echt, volgens Prexl. "Het heeft ons drie jaar gekost om onze specificaties op te stellen, niet alleen voor de technologie, maar ook voor de processen. Die zijn noodzakelijkerwijs anders, dus we zouden alle processen moeten herinrichten om met een andere technologie om te gaan."