Tales of een Xbox 360 HDD-upgrade

Je hebt misschien gehoord dat er een gloednieuw Xbox 360-besturingssysteem op de loer ligt, de zogenaamde 'New Xbox Experience' of NXE, en sinds vorige week speel ik ermee in mijn testbox. Ik kan niet veel meer zeggen dan totdat het embargo deze woensdag wordt opgeheven, maar ik zal zeggen dat het me van aangezicht tot aangezicht heeft geconfronteerd met een aantal uiterst irriterende problemen met de hardwarefunctionaliteit die ik tot nu toe had kunnen vermijden tot de NXE gebeurde en maakte het vrijwel onmogelijk om dat niet te doen.

Een van de meest intrigerende nieuwe functies van de update is de optie om elk spel rechtstreeks op je harde schijf te installeren. Dat klopt, het hele spel. Plaats de gamedisc gewoon in de lade van uw 360's, kies 'Installeren op harde schijf', wacht ongeveer 10 minuten totdat de gemiddelde 6 of 7 GB dual-layer-schijf zichzelf kopieert, en vervolgens bam, u draait 100% van uw zippy 3,5-inch optisch hulpmiddel. (Je moet de schijf in de drive laten, wat vervelend is, maar het is alleen voor verificatiedoeleinden - tijdens het spelen van de game zul je nooit meer merken dat de schijf weer begint te draaien.)

Waarom rommel je harde schijf op met spelcode? Eenvoudig: omdat games rechtstreeks vanaf de harde schijf worden uitgevoerd, verlaagt niet alleen de laadtijd, maar converteert je Xbox 360 ook naar een fluistering van zijn luidruchtige voormalige ik. Het dvd-station in de 360 ​​is misschien wel een van de grote rampen die het over het hoofd heeft gezien in het moderne ontwerp van de console, een afschuwelijk kakofonisch beest met een laadmechanisme waarbij ik elke truc in het boek probeer uit te zetten om het uit te schakelen, het systeem te dempen met kussens om het in te stoppen weg in thermisch onvriendelijke omheiningen. Ik twijfel er niet aan dat de schijf achter een stel zogenaamde "rode ring des doods" -storingen zit, die vaker voorkomen als de 360 ​​oververhit raakt, wat waarschijnlijk zeer waarschijnlijk achter de gesloten deuren van een uitgaanscentrum zal gebeuren. (Hé, als je je spel niet kon horen over het geluid dat je game systeem aan het maken was, wat is het eerste dat je zou proberen?) <<<<<<< Ik ging gisteren om de schijf op te halen bij de plaatselijke Argos - een nogal fascinerende Britse winkelketen waar je een kleine winkelstraat tegenkomt, vind wat je zoekt bij een catalogusstation, scrawl de catalogus-ID op een ticket en neem het ticket mee naar een bestelteller waar je betaalt en wacht tot iemand het item van een plank in het bijgevoegde magazijn haalt.

Missie volbracht ? Helaas niet. De 120-GB harde schijf-upgrade wordt geleverd met een USB-overdrachtskabel waarmee je je nieuwe harde schijf kunt aansluiten terwijl je de oude op dezelfde plek laat zitten, zodat je alles in één keer kunt verplaatsen naar een andere. Enig probleem: Microsoft maakte op onverklaarbare wijze de schijfschijfregio specifiek voor de harde schijf. Ik ben in het VK en gebruik een Amerikaanse Xbox 360, dus een Britse schijf registreert zich als 'incompatibel'.

Bummer. Maar hoewel ik geen enkele goede reden kan verzinnen om dit specifieke stuk software te vergrendelen, is het niet het einde van de wereld. Ik denk dat ik gewoon een van mijn externe USB-back-upschijven neem en het gebruik om dingen handmatig over te nemen, toch?

Fout. Blijkt dat terwijl de Xbox 360 gegevens van USB-opslagmedia kan lezen, het geen gegevens kan terugschrijven (in elk geval niet

officieel). Waarom? Samenzwering theoretiseren je harten, maar ik vermoed dat het ergens tussen "piraterij afschrikmiddel" en "ons het geld" valt (voor onze eigen storage-randapparatuur). Alles wat ik weet is dat mijn FAT32 geformatteerde Corsair Flash Voyager USB-sleutel en de 320 GB WD Passport draagbare USB-harde schijf volledig verboden waren wat betreft de 360. Geen overdrachtsspellen overzetten of gebruikersprofielen. Laatste redmiddel? Mijn originele "ruime, draagbare en stijlvolle" 64 MB Xbox 360-geheugenkaart. Bijna gooide het weg deze zomer. Wat ga je eigenlijk doen met 64MB? Heel veel, zo blijkt. Door bestand voor bestand te bewerken en harde schijven aan en uit te zetten, zoals waterkokerhoezen, kon ik uiteindelijk de belangrijkste informatie kopiëren en mijn nieuwe harde schijf van 120 GB min of meer "ervaren" krijgen. Dat lijkt allemaal erg gebruiksvriendelijk onvriendelijk als je bedenkt hoe eenvoudig het is om

en

bestanden naar USB-opslagapparaten op Sony's PlayStation 3 te lezen. Toen ik deze zomer mijn PS3-harde schijf van 60 GB tot 160 GB opwaarste, tikte ik gewoon op mijn draagbare USB-harde schijf en heeft alles gekopieerd. Geen gedoe, geen muss. De reden dat ik het helemaal aanvoel, is dat wanneer de gratis NXE-update uiteindelijk in november uitrolt, en eens mensen beseffen hoeveel stillere installatie van games op de harde schijf hun 360's maakt, Ik vermoed dat een heleboel van jullie die op 20 GB harde schijven zitten, plotseling tot de ontdekking komen van die dure opslagupgrade. En terwijl vrijwel niemand van jullie te maken krijgt met de compatibiliteitsproblemen in de regio die ik heb gedaan, kan het zijn dat je uiteindelijk worstelt met het USB-opslagprobleem als je denkt dat je 'de zaak wilt ondersteunen, voor het geval dat'. De disclaimer van Microsoft op de overdrachtssoftware wast namelijk de handen met een handige disclaimer: "Als u doorgaat met het gegevensoverdrachtproces, doet u dit op eigen risico en gaat u ermee akkoord dat Microsoft niet aansprakelijk is voor gegevensverlies als gevolg van het overdrachtsproces. " Lovely. (Natuurlijk is er altijd de homebrew-route, als je je iets onverschrokkener voelt dan dit weekend.)