Het verhaal achter de grootste selfie ooit zal je kippenvel bezorgen

Selfies regeren het internet sinds de dag dat camera's in mobiele telefoons werden ingebouwd. Lachende gezichten, casual knipogen en openhartige looks hebben al onze feeds op sociale media overspoeld.

Hoe triviaal ze ook mogen klinken, sommige selfies, vooral degenen die werden genomen in een tijdperk waarin de term niet eens werd bedacht, hebben een grote betekenis. Sommige zijn gewoon angstaanjagend wonderbaarlijk - zoals deze kat die hieronder op een selfie met zijn vrienden klikt (grapje).

Echt, ik kwam toevallig een echt selfie-moment tegen tijdens het lezen van het beroemde boek Cosmos van astrofysicus Carl Sagan van NASA. Wonderen gebeuren niet altijd elke keer. Soms is het de visie van één man die ons naar een wonder leidt en Carl Sagan was zo'n man uit de vorige eeuw.

Lees ook: Waarom uitgaven aan ruimteonderzoek niet alleen noodzakelijk zijn, maar ook ronduit nuttig

Verhaal van de lichtblauwe stip

Op Valentijnsdag (14 februari) in 1990 nam NASA's Voyager 1, een robotachtig ruimtevaartuig van 722 kg (1.592 lb) gelanceerd op een missie om het buitenste zonnestelsel en de interstellaire ruimte te bestuderen, de eerste selfie van onze eigen planeet, de aarde.

Na een recordafstand van ongeveer 6 miljard kilometer (3, 7 miljard mijl) te hebben afgelegd, passeerde Voyager 1 de baan van Neptunus en betrad hij de onbekende ruimte achter het zonnestelsel. Op dat moment overtuigde Carl Sagan NASA om de camera van Voyager slechts één keer naar de aarde te richten en een foto te maken. Het was de eerste keer dat de aarde een selfie maakte!

Hier is de eerste selfie van de aarde. Zie je dat stipje witte vlek in de bruine band van zonnestraal? Dat is ons huis … ons enige huis ooit. Ik kreeg kippenvel na te denken over hoe alle mensen en dieren die ooit zijn geboren, hebben geleefd en stierven aan dat kleine stipje dat je op de foto ziet.

Sagan presenteerde dit beeld tijdens een openbare bijeenkomst aan de Cornell University in oktober 1994 en deelde zijn reflectie over hoe onze dagelijkse drukte op aarde onbeduidend is wanneer we dit afzetten tegen de context van het uitgestrekte, zich altijd uitbreidende universum. Deze afbeelding staat nu bekend als de grootste selfie ooit!

Carl zei: 'Naar mijn mening is er misschien geen betere demonstratie van de dwaasheid van menselijke verwaandheden dan dit verre beeld van onze kleine wereld. Voor mij onderstreept het onze verantwoordelijkheid om vriendelijker en mededogender met elkaar om te gaan en die lichtblauwe stip te behouden en te koesteren, het enige huis dat we ooit hebben gekend. '

… koester die lichtblauwe stip, het enige huis dat we ooit hebben gekend.

- Carl Sagan, 1994

De uitdrukking 'lichtblauwe stip' werd ook gebruikt als de titel van een van Sagans boeken - Pale Blue Dot: A Vision of the Human Future in Space. De zin is nu een nieuwe achtergrond geworden voor alle intellectuele gesprekken.

Zelfs na 23 jaar van munten, wanneer twee slimme geesten zitten na te denken over politiek, handel of andere menselijke aspecten van deze wereld, draait de conclusie vaak rond hoe al die tegenstrijdige set van ideologieën, oorlog en geweld op niets anders hebben plaatsgevonden dan een stipje stof drijvend in het weefsel van ruimtetijd, begrensd door het zwaartekrachtveld van de zon.

Meer bekijken: SpaceX's raketherstel verandert van spel voor potentiële Marsverkenning: hier is waarom

Wees trots op selfies

Dus de rage achter selfies kan zijn inspiratie zoeken in dit verhaal van hoe een NASA-wetenschapper zijn team moest overtuigen om een ​​signaal met lichte snelheid te sturen naar een camera die 6 miljard kilometer verwijderd was, gemonteerd op een ruimtevaartuig, op weg naar het grote onbekende, om een ​​selfie te maken.

Zelfs het woord 'selfie' werd in 2013 opgenomen in het Oxford English Dictionary en werd erkend als het woord van het jaar!

Selfies zijn het bewijs dat wij als soort een technologie hebben ontwikkeld waarmee we momenten kunnen vastleggen en er tegelijkertijd deel van kunnen uitmaken. Door middel van selfies voegen we ons samen in onze omgeving, worden we er één mee en vieren het door het moment te delen met medemensen die op deze lichtblauwe stip leven.

Een ander goed voorbeeld van historische selfies is de beroemde foto van Edwin 'Buzz' Aldrin over zichzelf ruimtewandelen buiten het ruimteschip Gemini in 1966.

Dit getuigt van het feit dat de manier van selfies nemen niets nieuws is. Er zijn zelfs meer voorbeelden van selfies die dateren uit de tijd van daguerreotypie-camera's.

Deze foto werd genomen door de Amerikaanse fotografiepionier Robert Cornelius, die ook lampen maakte, in 1839. Ja, de allereerste selfie werd ooit genomen door een lampenfabrikant 178 jaar geleden! Robert gebruikte een daguerreotypie-camera, die was gemaakt van een doos en een lens die uit een operaglas was gesneden.

Selfies zijn hier om te blijven

Zoals we ons inmiddels hebben gerealiseerd, zijn selfies niet iets nieuws. Ze vormen eerder een integraal onderdeel van de geschiedenis van de fotografie. De trivialiteit die we hechten aan selfies is echter absoluut nieuw en daar is een goede reden voor.

Overvloed is een vloek. Te veel van alles is schadelijk en er is geen uitzondering in het geval van selfies. We hebben selfies gedeeld van alles en nog wat op sociale media en dit heeft geleid tot een rommel aan selfies op internet. Mensen zijn enthousiast over hun dagelijkse digitale logboek en posten constant verhalen op Instagram, Facebook, WhatsApp en meer van dergelijke sociale mediaplatforms.

Met Facebook met meer dan 2 miljard gebruikers en Instagram met iets meer dan 800 miljoen volgers, is het onwaarschijnlijk dat het selfie-fenomeen in de nabije toekomst zal verdwijnen.

Meer in nieuws: Verschillende soorten ISRO-satellieten uitgelegd

Laat ons in de commentaren weten welke van de bovenstaande selfies je de grootste vond. Ga voor nu een selfie maken!