Car-tech

Review: Heart of the Swarm een ​​grote stap in de evolutie van StarCraft II

Starcraft 2: Heart of the Swarm Full Storyline - All Cinematics, Cutscenes and Edited Gameplay

Starcraft 2: Heart of the Swarm Full Storyline - All Cinematics, Cutscenes and Edited Gameplay

Inhoudsopgave:

Anonim

Toch zijn er zeker wees een paar mensen teleurgesteld in Heart of the Swarm. Voortbouwen op 15 jaar succes creëert een unieke uitdaging voor Blizzard: hoe verbeter je een uitgebalanceerd spel met drie iconische races en een toegewijde, vurige community die elke update kritisch onder de loep neemt? Blizzard worstelt met het beantwoorden van de vraag in Heart of the Swarm, die ongelijk en soms gekmakend is, maar toch de standaard weet te verbeteren voor real-time strategiespellen. Als het middelste verhaal in een verwachte driedelige boog, heeft Heart of Swarm een ​​intiem, onrustig en hammy verhaal, maar het weet nog steeds zijn eigen vreemde schoonheid te bezitten.

Eén speler

Wings of Liberty was een door het Westen beïnvloedde space-opera met de op cast gebaseerde feel van

The Dirty Dozen of Firefly. Heart of the Swarm is een wraakverhaal gericht op de reis van Kerrigan en de extremen die ze zal bereiken om haar doelen te bereiken. Het verhaal begint kort na de gebeurtenissen van Wings of Liberty, met Jim Raynor en zijn bondgenoten die de grotendeels genezen Kerrigan (ooit de koningin van de Zerg) naar een afgelegen onderzoeksfaciliteit hebben gesmokkeld. Naarmate het verhaal vordert, verenigt en ontwikkelt Kerrigan de Zerg-zwerm en neemt opnieuw haar mantel op als Queen of Blades in haar zoektocht om keizer Mengsk te vermoorden. Terwijl Kerrigan de Zerg-zwermgroeperingen verenigt, worden haar capaciteiten en leger opgewaardeerd. Elk hoofdeenheidstype heeft een upgrade die kan worden gewijzigd in de Evolution Pit, de Zerg-versie van een arsenaal. Standaardeenheden zoals Zerglings worden dodelijke klif-hopping sprinkhanen van de dood, of Hydralisks transformeren in langeafstandsaanvallers. Ondertussen heeft Kerrigan toegang tot nieuwe healing- en aanvalskrachten, evenals passieve vaardigheden zoals geautomatiseerde Vespene Gas-bijeenkomst. Dit zorgt voor een singleplayercampagne vol met eenheden en vaardigheden die zelfs de meest ervaren StarCraft-speler verrassen en amuseren.

De "evolution" -zijmissies, waar je nieuwe Zerg-eenheden test (en uiteindelijk kiest welke je moet houden) zijn de enige duidelijke misstappen. Deze missies remden het narratieve momentum en voelden zich als klusjes. Terwijl Kerrigan een ogenschijnlijk complex personage is dat worstelt om haar menselijkheid en haar buitenaardse kant in evenwicht te brengen, is de grootste misstap van Blizzard met de singleplayer-campagne het schrijven ervan. Kerrigan's interne conflict wordt meestal gesmoord door haar voorspelbare, de-uiteinden-rechtvaardigen-de-middelen zoektocht naar wraak. De dialoog, hoewel interessant vanuit een StarCraft filosofie, is niets meer dan een lompe, hammy expositie. De personages waar Kerrigan mee omgaat zijn niet saai, want het zijn vaag sinistere insectoïde aliens, ze zijn saai omdat ze karakteristiek plat zijn. Ik kan niet beslissen of de wetenschapsofficier van Kerrigan een sprekende bonenstaak is of een buitenaards seksueel orgel met armen - hoe dan ook, het is moeilijk om datgene wat hij zegt serieus te nemen.

Multiplayer

De naam van het spel is nog steeds build-order gebouwen, treintroepen en aankoopupgrades. Zelfs met glimmende nieuwe eenheden en verwelkomde gameplay-tweaks komt de strijd tegen menselijke tegenstanders voor online suprematie neer op jongleren met de veeleisende (en soms overweldigende) manieren om je leger te controleren.

Maar voor degenen onder ons die honderden niet kunnen beheren acties per minuut (APM), zijn er enkele basisfixes en tweaks om van te genieten. U kunt nu zien hoeveel werknemers u op een bepaalde basis hebt, wat buitengewoon nuttig is. En als je een Zerg-commandant bent, kun je nu je hele zwerm oproepen met een klik op een knop.

De drie races van StarCraft II krijgen hier allemaal een upgrade, maar hoe ze online zullen worden uitgebuit valt nog te bezien. Enkele hoogtepunten: Terrans krijgt weduwenmijnen, krachtige verborgen explosieven die zowel op lucht- als op landeenheden kunnen worden gericht; Protoss krijgt een duo van nieuwe schepen voor hun toch al formidabele vloot en de Mothership Core die hun mogelijkheden vergroot om over de kaart te teleporteren; Ik ben een grote fan van de Zerg Swarm Host, een op schildpad lijkende landeenheid die kleine vechtende muggen spawaakt. (Het is een zeldzame verdedigingseenheid voor de Zerg, die vaker worden gebruikt als snelle aanvallers.) Het zal interessant zijn om te zien hoe de upgrades worden gebruikt in games terwijl de online community evolueert.

Blizzard heeft al tal van aangepaste kaarten en scenario's op het tabblad Arcade van het spel. Als je genoeg hebt van multiplayer-strategiesessies of de op Kerrigan gerichte campagne voor één speler, kun je altijd naar de community springen en allerlei gekke creaties spelen.

Bottom line

Heart of the Swarm doet wat elke goede expansie moet: het interesse in een serie vernieuwen, de ruwe randen van het origineel versmallen en de reikwijdte van het verhaal uitbreiden. Wat betreft het verhaal, de enkele speler komt waarschijnlijk niet in de buurt van Wings of Liberty, hoewel veel spelers zullen genieten van de RPG-focus van de kernmissies en het uitzonderlijk goed ontworpen levelontwerp. De nieuwe eenheden, kaarten en gameplay-aanpassingen zullen multiplayer-fans helpen tevreden te stellen, maar de kern van het spel blijft grotendeels onveranderd.
Een overkoepelend thema in Heart of the Swarm is de evolutie van de Zerg, en hoe ze altijd moeten veranderen om te overleven. Veel fans willen meer eenheden, mechanica en tweaks naar de StarCraft-formule. Maar onthoud, evolutie kost tijd … en blijkbaar meer dan drie jaar.