Een' openbare optie 'voor breedband?

Als het gaat om breedband, ben ik een socialist. Waarom? Omdat de breedbanddienst in de Verenigde Staten momenteel wordt geleverd door een kabelco / telco-duopolie en daarom langzamer en duurder is dan in de meeste ontwikkelde landen, blijkt uit studies. Omdat ik niet geloof dat de FCC dat gebrek aan concurrentie binnen het huidige regelgevingskader kan oplossen, ondanks de ambitieuze doelstellingen die zijn uiteengezet in het nationale breedbandplan. Omdat een redelijk geprijsd alternatief voor kabel- of telco-breedband misschien net het ding is om de concurrentie naar de industrie te brengen en de kosten en kwaliteit van de VS voor breedband aan te bieden tot niveaus van wereldklasse. Omdat onze verbondenheid steeds meer onze economische positie in de wereld dicteert: breedband is net zo belangrijk voor ons als het interstate snelwegsysteem - een project voor openbare werken - was voor Eisenhower Amerika.

Deregulering is mislukt

[Verder lezen: de beste NAS-boxen voor mediastreaming en back-up]

Een ineenstorting van de subprime-hypotheek en een milieuramp in het milieu zouden de SEC en de EPA moeten hebben geleerd dat bedrijven die uitsluitend gemotiveerd zijn door de wens om hun winst te maximaliseren, niet kunnen vertrouwen op handelen in het belang van de consument. Het congres en de FCC zouden deze les ook moeten leren. Ze hebben een grote rol te spelen in breedband.

Gedurende de afgelopen 10 jaar heeft de Amerikaanse overheid een deregulerende, hands-off benadering gevolgd bij de telecommunicatiebedrijven die breedband leveren. Grote breedband-carriers hebben zich mogen (her) consolideren tot grote conglomeraten, maar ze hebben hun beloften om uit te breiden naar elkaars territoria niet nagekomen, waardoor de concurrentie toenam. Ze mochten ook stoppen met het delen van hun breedbandinfrastructuur met kleinere regionale luchtvaartmaatschappijen die deze zouden gebruiken voor het aanbieden van concurrerende breedband- en spraakdiensten.

Het resultaat van deze hands-off benadering is niet mooi.

De Organisatie voor Economische Samenwerking -operation and Development (OECD) zegt dat de Verenigde Staten op de vijftiende plaats (per december 2009) van de geïndustrialiseerde landen op het gebied van breedbandpenetratie staan. Breedbandaanbieders beweren - tot op zekere hoogte correct - dat het vergelijken van de Verenigde Staten met landen met zeer verschillende groottes en populaties van beperkte bruikbaarheid is.

Toch is het idee dat slechts 27 van de 100 mensen in de VS over breedband beschikken onthutsend. En de reden dat mensen ervoor kiezen om geen breedband te kopen is de prijs: het FCC-rapport dat bij het nationale breedbandplan hoort, zegt dat de belangrijkste reden waarom Amerikanen geen breedbanddienst kopen, is dat ze het niet kunnen betalen.

Afbeelding: New America FoundationThe New America Foundation heeft onlangs gekeken naar hoeveel Amerikaanse consumenten betalen voor 1 megabit per seconde (1000 kilobytes) snelheid ten opzichte van consumenten in andere delen van de wereld. Het bleek dat Amerikaanse consumenten die lage snelheid plannen kopen (1 mbps tot 10 mbps) een gemiddelde prijs betalen van $ 35 per Mbps per maand. In de andere negen onderzochte landen betalen consumenten gemiddeld $ 20 per Mbps per maand voor service met een lage snelheid.

Afbeelding: New America Foundation

Voor snelle plannen (50 mbps tot 200 mbps), zoals Verizon's 100 mbps voor $ 150 per maand betalen Amerikaanse consumenten gemiddeld $ 2,90 per Mbps per maand. In de meeste van de onderzochte geïndustrialiseerde landen was breedband beschikbaar voor minder dan de helft van wat Amerikaanse consumenten betalen - gemiddeld $ 1,13 per megabit per maand.

Gebrek aan concurrentie

Waarom zijn breedbandprijzen hoog? Omdat er simpelweg niet genoeg concurrentie is op de meeste breedbandmarkten. In het FCC-rapport staat dat 96 procent van de Amerikanen twee of minder opties heeft voor breedbandproviders waar ze wonen. En 78 procent van de Amerikanen woont in gebieden waar slechts twee bedrijven - meestal een telefoonbedrijf en een kabelbedrijf - breedbanddiensten aanbieden. Het rapport geeft ook aan dat internettoegang meestal duurder is in gebieden waar de concurrentie tussen breedbandaanbieders zwak of niet-bestaand is.

Economen zullen je vertellen dat in de tijd van 'te groot om te falen' de regelgevende gestalt is om markten te creëren waar kleinere, meer wendbare spelers strijden om kleinere segmenten van het bedrijf. Hoewel een strenger FCC-toezicht het waarschijnlijke resultaat van het nationale breedbandplan en de uiteindelijke re-tooling van de telecommunicatiewet van 1996 is, zal dit voldoende zijn om echte concurrentie op breedbandmarkten tot stand te brengen? Ik betwijfel het. Misschien is een gedurfde lijn nodig om de noodzakelijke fundamentele verandering tot stand te brengen.

Een 'openbare optie voor breedband'?

Een dergelijke gedurfde lijn zou een "openbare optie" voor breedband zijn. De 'openbare optie'-voorstellen in de rekeningen voor de gezondheidszorg waren bedoeld om een ​​nieuwe, goedkope speler op de markt voor ziektekostenverzekeringen te creëren. Dit zou, aldus het denken, concurrentiedruk uitoefenen op de grote verzekeraars, die de markt domineren, en uiteindelijk de kwaliteit en de kosten van gezondheidszorg zouden verhogen.

Dezelfde benadering zou die positieve effecten op de consumentenbreedbandmarkt kunnen creëren. De overheid zou een redelijk geprijsde basisbreedbanddienst aanbieden die beschikbaar is voor alle consumenten. De breedbanddienst zou nationaal worden beheerd door een door de FCC geleid programma en de dienst zelf zou volgens de wet toegestaan ​​zijn om de bestaande breedbandinfrastructuur die eigendom is van kabel- en / of telecombedrijven te overnemen. Zo'n programma zou ook op staats- of gemeentelijk niveau kunnen worden uitgevoerd, dus de mensen die het plan uitvoeren, zouden dichter bij het breedbandnetwerk staan ​​en bij de klanten die het bedient. In een iets minder 'socialistische' benadering zou de breedbanddienst door de grote ISP's zelf kunnen worden beheerd, volgens een strikte reeks servicerichtlijnen die de FCC zou creëren en handhaven.

De breedbanddienst zelf zou eenvoudig zijn. Aangezien de FCC een doel heeft gesteld voor breedbandservice om universeel beschikbaar te zijn met 4 mbps downstream en 1 mbps upstream tegen 2020, dus waarom zou u de balk daar niet instellen voor de minimale snelheidsvereiste van het openbare plan? Als mensen of kleine bedrijven een snellere of uitgebreidere breedbanddienst wilden, konden ze gemakkelijk extra betalen voor hogere serviceniveaus van de particuliere internetprovider van hun keuze. Maar de publieke optie zou er altijd zijn als een vangnet.

Dit zou natuurlijk een enorme onderneming zijn op het niveau van, bijvoorbeeld, Medicare. Maar gezien het toenemend belang van breedbandtoegang voor iedereen, moet daar dan niet aan worden gedacht?