Nieuwe, misleidde online-wetten voor kinderveiligheid zullen zaken schaden

Twee wetsvoorstellen die momenteel worden behandeld, bevatten dezelfde taal: "Een aanbieder van een elektronische communicatiedienst of remote computing-service bewaart gedurende een periode van ten minste twee jaar alle records of andere informatie met betrekking tot de identiteit van een gebruiker van een tijdelijk toegewezen netwerkadres dat de service aan die gebruiker toewijst. "

De facturen, S.436 in de Senaat en HR1076 in het Huis, zijn beide getiteld 'Internet-stoppende volwassenen die de exploitatie van de huidige Jeugdwet van 2009 vergemakkelijken' of de 'VEILIGHEIDSwet'. Even terzijde, ik haat de schattige namen die worden gebruikt om te proberen dubieuze wetgeving te maken, zoals deze die vriendelijk lijkt.

Voor een ISP kan gemakkelijk aan de vereisten voor het bijhouden van gegevens worden voldaan, maar niet zonder aanzienlijke nieuwe kosten. Is dit iemands idee van een economische stimulus?

Maar hoe zit het met de toenemende aantallen bedrijven die gratis internet aanbieden aan klanten en zelfs het grote publiek? En hoe houd ik dergelijke gegevens bij als u naar mijn huis komt en ik u een wachtwoord voor mijn toegangspunt geef?

Veel openbare bibliotheken bieden gratis internettoegang aan klanten, waaronder mensen met een laag inkomen en werklozen. Het lijkt erop dat elk van deze gebruikers positief moet worden geïdentificeerd en geassocieerd met een IP-adres.

Hoe behandelt deze wet VOIP-telefoongesprekken? Moeten gegevens ook worden opgenomen?

Omdat deze rekeningen verband houden met 'onze kinderen beschermen', zal de wetgeving waarschijnlijk doorzeilen. Mijn gok is echter dat de verzamelde gegevens in de praktijk niet zo vaak zullen worden gebruikt om de uitbuiting van kinderen te bestrijden als bij andere soorten onderzoeken.

Ik ben het niet eens met mijn PC World-collega, Scott Nichols, toen hij zegt: "Ik vraag me het meeste af over de effectiviteit van deze factuur. Alles wat ik nog zal behouden, is de identiteit van wie op een bepaald moment een dynamisch IP-adres gebruikte." Het wetsvoorstel is dubbelzinnig genoeg dat het geen informatie bevat over de activiteit van die persoon, die mij cruciaal lijkt bij het bepalen of iemand illegale activiteiten ontplooit. "

Hoewel Scott gelijk heeft als hij gaat, is mijn weddenschap dat de verzamelde informatie vooral zal worden gebruikt als het al is bekend dat iemand iets heeft gedaan - zoals gedownloade kinderpornografie of e-mail verzonden naar een terroristische cel - en wetshandhaving hoeft alleen te weten wie het heeft gedaan.

De logische uitbreiding hiervan zou zijn dat elke beller wordt positief geïdentificeerd en een logboek bijgehouden van elk telefoontje dat wordt geplaatst. Als ik nog steeds met mijn iPhone of thuiscomputer browse, moet ik dan een logboek bijhouden?

Ik denk dat de meeste mensen dit als een onredelijke belasting en een inbreuk op de privacy beschouwen, ondanks het positieve effect dat dit kan hebben op de vrees voor criminelen.

Als het Congres van plan is om deze informatie voor wetshandhaving te verzamelen, en ik zeg niet dat het noodzakelijkerwijs een slecht idee is, dan moeten we het internet herinrichten om deze informatie automatisch te verzamelen. We kunnen allemaal inloggen met onze nieuwe nationale identiteitskaarten, onze loyaliteit aan Big Brother bevestigen en veilig communiceren in de wetenschap dat iemand over ons waakt.

Hoewel ik me niet met misdadigers ophoud en in het algemeen een redelijk voorstander ben geweest afluisterwetten en andere bewaking, wat hier wordt voorgesteld lijkt op zijn minst een beetje overdreven.

David Coursey werkt al meer dan 25 jaar in technologie en schrijft over technologie. Neem contact met hem op via [email protected].