Mobiele telefoons en de vogels en de bijen

"Een artikel onlangs gepubliceerd in de populaire pers heeft gesuggereerd dat er een verband kan bestaan ​​tussen de toename van het aantal mobiele telefoonmasten en de vermindering van de lokale muspopulaties. Het aantal mussen in Groot-Brittannië is effectief gehalveerd van 24 miljoen ongeveer dertig jaar geleden tot een heden dagcijfer van 14 miljoen, een afname van bijna 50%. "

- Ken Banks, rapport aan de Vodafone Group Foundation, december 2002

Precies zes jaar geleden lanceerde een research paper over huismussen mijn mobiele carrière. In die tijd verspreidden geruchten de ronde dat de verspreiding van gsm-masten de Britse muspopulatie teniet deed, en Vodafone wilde meer weten. Het was een interessant, zo niet vreemd onderzoek, maar een veel minder technisch uitdagend dan veel van het werk dat zou volgen. Het paste ook losjes in mijn conserverings- en technologieachtergrond, een thema dat ik tot op de dag van vandaag heb kunnen behouden.

[Lees meer: ​​De beste Android-telefoons voor elk budget.]

Hoewel ik concludeerde dat er geen duidelijk verband was, was dat nog lang niet afgelopen. Meer recentelijk hebben mobiele telefoons de schuld gekregen van de enorme daling van veel bijenpopulaties. Eerst vogels en nu bijen. Wat hierna?

Verbanden tussen het gebruik van mobiele telefoons en de gezondheid van de mens zijn lange tijd een punt van studie en bewering geweest, evenals de vele theorieën rond de mysterieuze en plotselinge achteruitgang van sommige vogels en bijenpopulaties. Speculatie over gsm-masten die vogels beïnvloeden is niets nieuws, maar hen de schuld geven voor de achteruitgang van bijenpopulaties is iets recenter, en vanwege het belang van bijenbestuiving in veel ecosystemen, is het potentieel verontrustender (tenzij je een mus bent, natuurlijk). Beide argumenten hangen samen met het effect van elektromagnetische velden op het vermogen van vogels en bijen om te navigeren, en er zijn aanwijzingen dat er misschien enige waarheid in zit. Een duifliefhebber verloor naar verluidt tweederde van zijn vogels toen een mast naast zijn boerderij werd gebouwd en het is bekend dat hele bijenkolonies letterlijk hun bijenkorven verlaten in een gebeurtenis die bekend staat als CCD (Colony Collapse Disorder). In de VS zijn tussen de 50 en 90 procent van de bijenkolonies in de afgelopen vier jaar door CCD aangetast, zelfs zo dat bijenvolken nu letterlijk in Californië worden rondgedreven om de economisch vitale fruitteeltindustrie te behouden gaan… Bestuiving is echter meer dan alleen economisch en ecologisch belangrijk. Schattingen suggereren dat een derde van het menselijke dieet direct of indirect kan worden getraceerd naar bijenbestuiving. Als onze obsessie met draadloze technologieën blijft bestaan, kunnen we ons snel in de problemen bevinden. In een experiment uitgevoerd op acht bijenkolonies aan de Landau Universiteit in Duitsland, drie kasten blootgesteld aan straling van mobiele telefoons uiteindelijk brak. Een bijenkorf zag geen bijen terugkeren en slechts zes keerden terug naar een andere. Als we naar deze cijfers kijken, is het misschien geen verrassing dat uit onderzoek dat al tientallen jaren oud is, regelmatig de fenomenale gevoeligheid van honingbijen voor elektromagnetische velden naar voren kwam.

Zou hetzelfde kunnen gelden voor sommige vogels? Een aantal wetenschappers proberen dit te achterhalen, en er is een groeiende hoeveelheid onderzoek naar het effect van elektromagnetische velden op de reproductie van vogels. Een paar jaar geleden voerde Denis Henshaw, hoogleraar natuurkunde aan de Universiteit van Bristol, tests uit waarbij het vermogen om eieren te leggen door kippen werd beïnvloed door elektromagnetische golven. Natuurlijk werpt dit niet veel licht op waarom sommige inheemse vogelsoorten meer worden aangetast dan andere, en het verklaart niet de aanzienlijke afname van huismuspopulaties vóór 1994, het jaar dat getuige was van het begin van de hausse van de mobiele telefoon van vandaag. Volgens critici hebben zendmasten van mobiele telefoons zich eenvoudig aangesloten op loodvrije benzine, katten, grijze eekhoorns, installatie op zolder en veranderende landbouw- en bouwmethoden op de lijst van vermoedelijke of onwaarschijnlijke verdachten. Zelfs de British Trust for Ornithology is niet 100% overtuigd, wijzend op het feit dat andere inheemse vogels - zoals pimpelmees, koolmees, robins en merels - allemaal leven en broeden in dezelfde habitat als mussen, maar toch geen teken van snelle achteruitgang.

Net als bij studies naar het effect van radiogolven op de menselijke gezondheid, is het onwaarschijnlijk dat er binnenkort een consensus zal zijn over hun bredere risico voor het milieu. Maar als je twijfelt over hoe 'druk' het is, is één blik op het draadloze spectrum genoeg om je hoofdpijn te bezorgen. De ethergolven - uiterst waardevol vastgoed in de draadloze, digitale wereld van vandaag - zitten letterlijk vol met gebabbel en lawaai, waarvan een groot deel elke minuut van de dag stil door ons lichaam stroomt. Hoewel jij en ik het misschien niet opmerken, is er alle kans dat de vogels en de bijen het doen.

Ken Banks, oprichter van kiwanja.net, wijdt zich aan de toepassing van mobiele technologie voor positieve sociale en ecologische veranderingen in de ontwikkeling wereld en heeft de afgelopen 15 jaar gewerkt aan projecten in Afrika. Onlangs heeft zijn onderzoek geresulteerd in de ontwikkeling van FrontlineSMS, een veldcommunicatiesysteem dat is ontworpen om grassroots non-profitorganisaties te ondersteunen. Ken studeerde cum laude af aan Sussex University in Sociale Antropologie met Ontwikkelingsstudies en verdeelt momenteel zijn tijd tussen Cambridge (U.K.) en Stanford University in Californië op een door MacArthur Foundation gefinancierde fellowship. Ken kreeg in 2006 een Reuters Digital Vision Fellowship en werd in 2008 uitgeroepen tot Pop! Tech Social Innovation Fellow. Meer informatie over het bredere werk van Ken is beschikbaar op zijn website.