Mobiele IT helpt natuurbeschermers de boodschap krijgen

ICT wordt regelmatig aangeprezen als een groot potentieel om het werk van niet-gouvernementele organisaties (NGO's) te verbeteren en wereldwijd te werken aan positieve sociale en ecologische veranderingen. Omdat veel NGO's in moeilijke en uitdagende omstandigheden werken, is elke technologie die betere communicatie mogelijk maakt zeker welkom. Hoewel de ontwikkelingsgemeenschap van oudsher snel op de hoogte was van opkomende technologieën - met name mobiele telefoons - kan dit niet gezegd worden voor hun tegenhangers op het gebied van bescherming.

Naast het gebruik van dierlijke volgapparatuur en GIS (geografische informatiesystemen), daar zijn van oudsher weinig innovatieve, op conservering gebaseerde ICT-toepassingen om van te spreken. Voor een groot deel van de conserveringsgemeenschap was ICT beperkt in gebruik als een algemene communicatie- en administratieve tool, gecentreerd rond op kantoor gebaseerde computers en computernetwerken, of het gebruik van hoogfrequente radio en diensten zoals Bushmail in het veld.

Maar dit begint te veranderen. De onvermijdelijke verspreiding van mobiele signalen in beschermde gebieden en aangrenzende gemeenschappen waar beschermingsinspanningen grotendeels plaatsvinden, is een voorbode van iets van een revolutie in ICT-gebruik. De mogelijkheid om informatie elektronisch door te geven, of het nu gaat om een ​​tracking-apparaat op een olifant of een mobiele telefoon in de hand van een parkwachter, heeft een hele reeks mogelijkheden geopend. In de afgelopen jaren, omdat de technologie goedkoper is geworden en steeds meer telefoons in handen komen van plattelandsgemeenschappen en instandhoudingswerkers, hebben natuurbeschermers steeds innovatievere manieren gevonden om de technologie in hun werk te integreren. Tegelijkertijd is de kloof tussen wat ooit mogelijk was geweest en wat vandaag mogelijk is, aanzienlijk kleiner geworden.

Neem dierentransport mee: traditioneel werd dit uitgevoerd met behulp van VHF-transmissieapparatuur (zeer hoge frequentie) die is bevestigd aan een halsband die op zijn beurt was bevestigd aan het doeldier. Hoewel de techniek werkte (het wordt nog steeds algemeen gebruikt, in feite), zijn er een aantal nadelen, zoals de hoeveelheid tijd die nodig is in het veld om te "luisteren" naar het dier en het potentieel voor menselijke fouten. (De meeste triangulatieberekeningen om de daadwerkelijke locatie te bepalen, worden handmatig gedaan.) En als het dier toevallig over grote gebieden zwierf, moest de veldonderzoeker dat ook.

Tegenwoordig kunnen steeds meer dieren worden gevolgd met behulp van mobiele technologie. Doorgaans kunnen GPS / GSM (Global Positioning System / Global System for Mobile Communications) tracking-apparaten, gekoppeld aan het doeldier, worden geprogrammeerd om automatisch een GPS-meting te doen en om de informatie via sms naar de onderzoeker te sturen (Short Message Service). Een aantal projecten is al begonnen met het volgen van olifanten met behulp van deze technologie, waaronder een door Fauna & Flora International (FFI), een internationale organisatie voor natuurbehoud.

Volgens FFI hebben "In Kenya's Ol Pejeta Conservancy, FFI en zijn lokale partners olifanten met radio-halsbanden die hun locatie in 'real time' overbrengen. Deze technologie is niet alleen nuttig voor onderzoekers die de olifanten met veel grotere precisie kunnen volgen, maar kan ook worden gebruikt bij probleemdieren - olifanten die gewoonlijk hekken afbreken, bijvoorbeeld. De kragen kunnen op afstand worden geprogrammeerd om sms-berichten te verzenden naar door de gebruiker gedefinieerde intervallen of bij het naderen van een bepaalde locatie.Dit betekent dat boeren en natuurbeheerders via een sms kunnen worden gewaarschuwd wanneer een olifant een hek of een gecultiveerd gebied nadert.Gekend als een E-fence, wordt deze technologie ingezet door het Laikipia Elephant Project in combinatie met Save the Elephants. Soortgelijke trackingtechnologie is ook gebruikt in een project in Zuid-Afrika om krokodillen te volgen als onderdeel van de planning van een ecotoerisme-site, en eerder dit jaar was een gestrand zeehondenjong opnieuw losgelaten voor de kust van Griekenland met een GSM / GPS-volgsysteem aangesloten om de voortgang te helpen volgen.

Natuurlijk kan mobiele technologie veel meer doen dan dieren in het wild volgen. Een pilootproject, onlangs uitgevoerd in het kader van een "participatief systeem voor snelle respons op bosbeheersysteem" in Kenia, gebruikte FrontlineSMS met een groep van 10 scouts in het veld om de elektrische afrastering van olifanten te volgen.

Volgens Francis Kamau, de projectmanager: "Het werkte echt heel goed, omdat scouts in staat waren om berichten over de breuken te verzenden, en we konden ze sorteren met behulp van de software en effectief communiceren op de veldlogistiek om snelle herstelling mogelijk te maken."

eenvoudig als communicerende en coördinerende reparaties aan het hek landbouwgewassen kunnen redden van vernietiging en, in extremere gevallen, de dood of schade aan de olifanten of boeren.

Toegang tot nauwkeurige informatie over natuurlijke hulpbronnen is ook van cruciaal belang voor het goede beheer van veel natuurgebieden, en mobiele apparaten worden hier ook steeds vaker gebruikt. Op het meer eenvoudige niveau hebben telefoons die in handen zijn gekomen van inheemse Amazonische gemeenschappen, Greenpeace geholpen om snel te reageren op bedreigingen van illegale houtkap. Een meer geavanceerde toepassing, Helveta's CI Earth, maakt het downloaden, uploaden en creëren van gedetailleerde kaarten mogelijk, waarbij niet alleen gebieden met een significante biodiversiteitswaarde worden vastgesteld, maar ook inheemse begraafplaatsen en religieuze locaties. Tegenwoordig maken steeds meer natuurbehoudsprojecten gebruik van dit soort technologie. Er is een groeiend besef dat de menselijke gezondheid onlosmakelijk verbonden is met de gezondheid van het milieu. Met de natuurlijke hulpbronnen van de aarde in toenemende mate bedreigd, is mobiele technologie een welkome aanvulling op het arsenaal van natuurbeschermingsgroepen en gemeenschappen. Mobiele technologie is niet het antwoord op zichzelf, maar het zou wel eens een deel van de oplossing kunnen zijn. Bekijk deze ruimte.

Ken Banks, oprichter van kiwanja.net, wijdt zich aan de toepassing van mobiele technologie voor positieve sociale en ecologische veranderingen in de derde wereld en heeft de afgelopen 15 jaar gewerkt aan projecten in Afrika. Onlangs heeft zijn onderzoek geresulteerd in de ontwikkeling van FrontlineSMS, een veldcommunicatiesysteem dat is ontworpen om grassroots non-profitorganisaties te ondersteunen. Ken studeerde cum laude af aan Sussex University in Sociale Antropologie met Ontwikkelingsstudies en verdeelt momenteel zijn tijd tussen Cambridge, U.K., en Stanford University in Californië op een door MacArthur Foundation gefinancierde fellowship. Ken kreeg in 2006 een Reuters Digital Vision Fellowship en werd in 2008 uitgeroepen tot Pop! Tech Social Innovation Fellow. Meer informatie over het bredere werk van Ken is beschikbaar op zijn website.