Mass Effect 2 Komende naar Xbox 360, Windows in "Begin 2010"

Veel van jullie hebben echt het Mass Effect van Bioware gegraven. Dat deed ik niet. Dat wil zeggen, ik heb het niet zo enthousiast gegraven. In feite scoorde ik het 60 punten op de 100 puntschaal van PC World, wat zich vertaalt als "iets beter dan gemiddeld." Geen slechte score. Zeker niet een negatieve beoordeling. Hoe dan ook, het heeft 1.823 "nee" stemmen gestimuleerd tegen slechts 202 "ja" -stemmen in ons weliswaar gemakkelijk scheef duim-op-of-neer aanbevelingssysteem.

De eenzame reactie luidt als volgt:

[Lees verder: Onze beste Windows 10-tricks, tips en tweaks]

De recensent is duidelijk een persoon die RPG's veracht. [W] zou hij liever hebben dat Bioware de verhaalelementen volledig had overgeslagen en al hun middelen had gebruikt om Mass Effect nog een andere Halo 3-kloon te maken? Waarom zo'n persoon een spel mag beoordelen in een genre waar hij zo duidelijk een hekel aan heeft, is mij een raadsel.

Waarschuwing, dood paard dat op het punt staat te worden afgeranseld: ik realiseer me dat sommige lezers geen 50% tot een C-gemiddelde kunnen verzoenen, en dat zelfs dan sommige gamers conventionele graduate regels onderschrijven, dat wil zeggen dat alles onder een A-minus gelijk is aan "falen", maar het maakt dat antwoord niet minder dood verkeerd. Omdat we de absolute schaal gebruiken, is een 50 onze mediaan, dwz niet beter dan gemiddeld en ook niet onder de maat.

Ik verwacht niet dat die verdediging de nadrukkelijk verankerde zwaait, maar als je ruimdenkend bent, is het de moeite waard om terug te roepen de volgende keer dat je een 60 of 70 procent ziet, voordat je inactief bent over een recensent die iets veracht. "Despise" is een van die extreme censurerende descriptors die gereserveerd zijn voor uitvoerbare spellen zoals American McGee's Bad Day L.A. of Custer's Revenge. Op een 100 puntenschaal zou "verachten" eigenlijk een vlakke 0 zijn, of op zijn best een zeer genereuze 10.

Voor de goede orde, ik hou van computer-RPG's. Heb sinds de dagen van Ultima en The Bard's Tale en SSI's Gold Box-serie. Ze zijn eigenlijk mijn favoriete genre, wat mijn lauwe reactie op Mass Effect kan verklaren. Dat laatste is geen slechte game, maar ik ben er ook niet helemaal van overtuigd dat het een RPG is (naar level set, ik denk dat een game als Baldur's Gate 2 van Bioware).

Oh, Mass Effect heeft personagestatistieken waar je aan kunt sleutelen, en panelen gestapeld tot het uiterste met bronvermelding. Maar het is allemaal gestructureerd als window dressing rond een inflexibel en middelmatig verhaal afgewisseld met onhandige third-person shooter secties (vergelijk met de werken van echte meesters zoals Gene Wolfe of China Mieville of Iain M. Banks, en waarom zouden we niet zoveel verwachten ?).

Zo heb ik een deel daarvan in mijn recensie beschreven:

… in Mass Effect … spraaksecties die zich ontvouwen als saaie, platte sinusgolven, onderbroken door zaagtandachtige segmenten van manische actie. Aan de ene kant is het systeem mooi verfijnd om meer natuurlijk gangwerk mogelijk te maken door je te laten kiezen voor een conversationele benadering voordat iemand anders klaar is met spreken. Maar het is nog steeds alsof je de rare afstammeling speelt van een oud boek met je eigen avonturenboek, met spurts van actie die onelegant ingeklemd zitten tussen uitputtende dialoogbomen die het spel niet veranderen om over te spreken. Soepel tempo of nee, je gesprekken vormen niet zozeer jouw ervaring in Mass Effect als je opzij schuift als een bizar glib FedEx-medewerker.

Ik zal mijn waslijst met aanvullende problemen niet herhalen. Iedereen weet van de miezerige liften en algemene missies. Niemand lijkt de monotone dialoog of het niet-elastische verhaal te hebben beseft met zijn oppervlakkige "alternatieve" eindes. En ik veronderstel dat we voorbij de offensief generieke verkenning aan de planeetzijde zouden moeten knipperen, zelfs als de Mario Bros-autospringende shtick ronduit schandelijk was.

Was de geallieerde en vijand A.I. gruwelijk bevederd? "Dus wat," antwoordde een meerderheid van critici, evenals spelers. Idem voor de ondiepe shooter-elementen die uitgewerkt zijn tot ongeveer een vijfde van de tactische complexiteit van Rainbow Six Vegas.

In plaats daarvan: "De graphics zijn ongelooflijk en ongelooflijk bedankt!" beschrijft de meeste beoordelingen voldoende. Mijn probleem? Ik stopte jaren geleden met visuele make-up. Geef mij een perfect gesimuleerde realiteit en ik zou mijn beoordelingsscore niet met een tiende van één procent verhogen.

Voer Mass Effect 2 in voor Xbox 360 en Windows, zojuist gisteren aangekondigd, komt in "begin 2010". Dit is wat EA typte voor de echo-engine.

De Mass Effect-trilogie is een meesterlijk science fiction-avontuur dat zich afspeelt in een enorm universum vol gevaarlijke buitenaardse levensvormen en mysterieuze onbekende planeten. In dit donkere tweede hoofdstuk is Saren's kwaadaardige leger van Geth-soldaten zojuist verslagen, en mensen, die nog steeds moeite hebben om hun stempel te drukken op het galactische stadium, worden nu geconfronteerd met een nog groter gevaar … "We gaan om de buitengewone game-ervaring te overtreffen die we onze fans in Mass Effect hebben gebracht door het leveren van geïntensifieerde gevechts- en uitgebreide wapenopties en een uitgebreidere diepte van planeetverkenning, terwijl ze tegelijkertijd een krachtig, emotioneel boeiend verhaal leverden, "zei Dr. Ray Muzyka, General Manager en CEO, BioWare en General Manager en Vice President, EA. "Mass Effect 2 wordt een onvergetelijke RPG-shooter-ervaring en neemt spelers mee op een non-stop achtbaanrit vol verbluffende plotwendingen en ongecontroleerde actie."

En hier is de teaser-trailer.

Ik vind het leuk dat Bioware boort op planeetverkenning. De planeten in Mass Effect waren saai en vergeetbaar en verwoestten mijn neiging om van het pad af te dwalen.

Ik ben ook in de ban van de 'emotioneel boeiend verhaal'-claim, hoewel ik verwacht dat het natuurlijker zal worden verteld en niet, zoals in het origineel, door de protagonist te draven tussen obsequiously conversationele tweevoetige wegwijzers (dwz alle niet-speler-personages van Mass Effect) waar elke dialoogoptie irriterend begint: "Vertel me over …" of het dichtstbijzijnde vergelijkbare equivalent.

echt een "onvergetelijke … ervaring" en "een non-stop roller-coaster-rit" met "verbluffende plotwendingen" en "niet-vastgehouden actie"?

We zullen het zien.

Matt Peckham vraagt ​​zich af waarom er niet meer hardcore sci-fi RPG's zijn in de traditie van Heinlein / Asimov / Clarke. Je kunt met hem speculeren op twitter.com/game_on.