Fable 2 "Zie de toekomst" Xbox 360 DLC Review

De toekomst in "See The Future" van Lionhead Fable 2 downloadbaar contentplak is zo vaag dat je niet zoveel tinten nodig hebt als een paar schokpeddels. Niet dat schaduwen mijn held met een brandende maag minder griezelig zouden doen lijken. Het is zeven maanden geleden dat ik het spel heb gepolijst met een held die min of meer puur is als de aangedreven sneeuw. Ding is, mijn onberispelijke toonbeeld was ook onverklaarbaar fugly ogende. Stel je een pasteitje voor, een kale, te gespierde jut-jawed-kerel van middelbare leeftijd met uitpuilende neonblauwe oogbollen en een cirkel van licht zwevend spookachtig boven zijn paté. Stel je nu eens voor dat een met licht verlicht gezicht naar je kijkt. Dat is mijn man. Is het al gekropen?

"See The Future" is Lionhead's tweede micro-uitbreiding voor Fable 2 (PCW Score: 100%) en hoewel het klinkt als een voorproefje van wat komen gaat, is het dat eigenlijk niet. Laten we dat uit de weg ruimen: als je op zoek bent naar Fable 3-inklings, is alles wat je hier krijgt een ietwat langgerekte epiloog met een vleugje fortune-cookie-prognose. Zo gezegd: als je om een ​​of andere bizarre reden ervan uitgegaan was dat de hoofdrolspeler zijn of haar dagen leefde die arm, alleen en onbemind waren, is het veilig om te zeggen dat het niet de brug is naar wat Lionhead ook maar gepland heeft. volgende. Denk aan Murgo? De curio-marskramer uit de proloog die je het magische ding gaf dat je zoektocht schopte? Hij is terug, hoewel zijn zakelijke vaardigheden zijn vervallen. In plaats van ergens prominent op te hangen, zeg naast de klokkentoren op het stadsplein van Bowerstone, heeft hij zijn wagen gekoppeld aan een van de promenade langs de rivier langs de trappen van de Bowerstone-brug, tussen de stadspoort aan het plein en de oostelijke ingang. Een soort van ongunstige plek om je zilveren tong te laten rennen, nee? In ieder geval, praat met Murgo en hij zal tchotchkes gaan bereiden, zoals een sneeuwbol en een vervloekte schedel. Gebruik deze items en je bent weggerukt naar nieuwe zones, van een dorp dat is gelooid van kleur en binnengevallen door de Blue-Yellow-Red-Man-Group, tot een griezelig kerkhof vol met de nieuwste B-film latex-kleding. Cue klagend schreeuwen om hulp, monsterlijke indringers, zoektochten naar lijsten met artefacten, alles in overeenstemming met het gebruikelijke beetje ondergrondse spelunking. Mijn hoofdrundvlees - en ik zou dit uitbreiden naar de vorige Knothole Island-uitbreiding - is dat beide plakjes zich logistisch gezien lobbenomiseren. Knothole Island vertrouwde te veel op de whack-a-sphere-monteur van het originele spel om zijn vlugge weer-puzzelende kerkers uit te voeren, terwijl de slechteriken van See the Future bijna zonder uitzondering na een of twee hits neervallen.

Je zult worstelen met een paar nieuwe puzzelgimmicks, zoals het matchen van melee-vaardigheden met verschillende kleuren, of verkleden in goofy critter-kostuums om poorten te openen (en uiteindelijk voorbijganger te schrikken of af te stoten) maar het is allemaal zo moeiteloos duidelijk, de intriges van het verhaal zo onbestaand, en de beloont dus vanille, je zult waarschijnlijk beide uitbreidingen in slechts een paar uur voltooien. Om eerlijk te zijn, was ik meer bezig met het binden van een paar prestaties die ik oorspronkelijk had laten liggen. Daarentegen zijn de zwaarste in beide uitbreidingen een fluitje van een cent, en terwijl de twee nieuwe verzamel-zo-veel-van-X-speurtochten bescheiden meer afleidend zijn, lijkt het alsof een van de twee "Murgo" -standbeelden wordt afgeluisterd: Ik heb alle 10 gegrepen, maar er verschijnen er maar negen in mijn inventaris. Omdat er in Fable 2 niet zoiets bestaat als "overschotten", denk ik, pech voor me.

Als er een reden is om See The Future te pakken, is het waarschijnlijk het Colosseum, een cirkelvormige gevechtszone in arena-stijl waar je kan vechten tegen golven van steeds moeilijker vijanden op een timer en zonder de beveiliging van genezende items. De prijzen zijn niet veel om over naar huis te schrijven, maar om alle prestaties te behalen, is absoluut vaardigheid vereist (bedankt, heel erg bedankt) en het geheel fungeert ook als een snelle locatie om je resterende vaardigheden op peil te houden.

Is het zeven dollar waard, d.w.z. 560 MS-punten? Ik veronderstel. Ik zou het waarschijnlijk kopen als ik het niet aan het reviewen was, maar alleen omdat ik dol ben op het originele spel. Als ik er eenmaal ben, ben ik meestal

allemaal

in. Als je dat niet bent, wil je misschien even wachten om te zien of er een korting op de snoek zit als het gerucht gaat over het derde inhoudspakket.

PCW-score: 70% Voor meer nieuws en meningen over games, parkeer je je tweet -lezers op twitter.com/game_on.