Components

Christian Science Monitor gaat online - alleen

‘Intergroup anxiety’: Can you try too hard to be fair?

‘Intergroup anxiety’: Can you try too hard to be fair?
Anonim

Als eerste van wat een reeks sluitingen van gedrukte kranten zou kunnen zijn, heeft de Christian Science Monitor het einde van zijn dagelijkse printformaat aangekondigd en de overstap gemaakt naar een op het web gebaseerde publicatie. Vanaf april 2009 zal de 100-jarige nieuwsorganisatie niet langer dagelijkse fysieke kranten publiceren en zal de inhoud ervan op internet worden gericht. Het zal echter wel een wekelijks drukmagazine publiceren.

De nieuwe dagelijkse editie van de Monitor is beschikbaar via betaald abonnement en wordt als PDF-bestand per e-mail van maandag tot en met vrijdag afgeleverd. De wekelijkse printeditie kost $ 3,50 per kopie of $ 89 voor een jaarabonnement. De gedrukte editie bevat meer diepgaande inhoud op hoogwaardig 10-bij-12-inch papier.

Het grootste deel van de beslissing is gebaseerd op geld. De Monitor is een non-profitorganisatie die door een kerk wordt gefinancierd en via de post wordt bezorgd. De afgelopen 40 jaar is het aantal lezers gedaald. Om in deze omstandigheden de eerste drukkrant te sluiten, is dit logisch en mogelijk zijn er geen onmiddellijke uitsluiting van andere, rijkere nieuwsorganisaties.

De krantenindustrie is jarenlang in winst en abonnementen achteruitgegaan, meer als nieuwsmakers vaker dan niet inloggen op het internet om hun dagelijkse probleem te verhelpen. In het tijdperk van RSS-feeds en het voortdurend bijwerken van blogs, zijn fysieke kranten hard geprikkeld om te concurreren met de enorme hoeveelheid materiaal en een breed scala aan bronnen. Halverwege de middag zijn de meeste gedrukte dagbladen oud nieuws.

Met zijn besluit om alleen online te gaan, stabiliseert de Monitor niet alleen zijn financiën, maar zorgt hij ook voor betere financiering voor journalistiek in het buitenland. betreedt de tweede eeuw in de voorhoede van de digitale revolutie. Deze beweging kan voor sommigen gezien worden als het internet dat een eerbiedwaardige, eeuwenoude publicatie "doodt". Voor mij is het de evolutie van de moderne journalistiek; een logische en progressieve stap in de richting die nog veel meer zal gaan volgen in de komende jaren.