Components

BioShock Creator Says Games zijn de convergentie van alles 2K Boston Creative Director Ken Levine praat over gaming, inspiraties, fouten en toekomstige trends.

BioShock - Did You Know Gaming? Feat. Furst

BioShock - Did You Know Gaming? Feat. Furst
Anonim

heeft Forbes net een paar vragen van Levine afgevuurd, waaronder het volgende, dat mijn aandacht trok:

Wat is de grootste fout van de industrie?

… waarop Levine antwoordt:

Ik ben een echte voorstander van industrieel Darwinisme. Het is moeilijk voor een industrie om een ​​fout te maken, omdat de markt vaak zelfcorrigerend is.

Kwalificatie: ik ben een gelovige in Ken Levine. Hij is een slimme kerel en ik heb het genoegen gehad om enkele uren met hem te praten. Hij is een van de weinige game guys die nodeloos ingewikkelde filosofische en theoretische ideeën kan nemen en ze kan distilleren tot het wezenlijke. Ik ben daarentegen geen voorstander van industrieel darwinisme, al was het maar omdat de markt niet altijd zichzelf corrigeren (in praktische tijdsbestekken) in het voordeel van de slimste, slimste ontwerpen. Zegt u bijvoorbeeld Microsoft Windows - bij ons sinds 1985, en

voornamelijk

dus sinds het begin van de jaren negentig - altijd het beste besturingssysteem dat beschikbaar is? Naar mijn ervaring is de markt vaker corrigeert ten gunste van "wat mensen bereid zijn om mee te leven." Darwinistische evolutie duurt millennia. De markt daarentegen kan wispelturig (en letterlijk) van de ene op de andere dag veranderen. Wat meer is, als een bedrijfstak groeit en de productiekosten stijgen, neemt het nemen van risico's af. "Kunstzinnige" afwijkingen zoals BioShock verschijnen, maar per saldo zien we steeds meer games die iedereen een beetje tevreden stellen in plaats van veel mensen. De voors en tegens hangen af ​​van uw persoonlijke verwachtingen. Dat gezegd hebbende, games hebben een lichte voorsprong op andere media omdat ze schaalbaar zijn. Een uniek spel kan worden geconstrueerd om te "spelen" naar persoonlijke smaak, zonder dat de ervaring noodzakelijkerwijs wordt afgevlakt of afgesteld. Films en boeken ondersteunen zeker verschillende benaderingen, maar in termen van wat je fysiek ziet of leest, zijn ze een weg naar binnen, een uitweg. *

Reageren op de vraag 'Wat zou u doen als u geen games maakte?' Levine noemt games "de convergentie van alles," maar zijn ze echt? Ik denk dat ze wat ze aanbieden een beetje te ver brengen. Ze zijn zeker de zeer publieke tip van een speer die al geruime tijd gericht is op totale sensorische onderdompeling door middel van "virtual reality", maar games - "veilige" zones waarin je hypothetische geluiden test - zijn slechts één uitdrukking van die convergentie. * Het is ironisch genoeg te maken met het probleem met de autoritaire controle dat Roger Ebert noemt als reden waarom videogames nooit 'high art' zullen zijn in de zin van bepaalde films en boeken en muziekstukken. (Omdat ik "kunst" definieer als simpelweg "overtuigende ontevredenheid", ben ik op gespannen voet met Ebert's diepgewortelde verwijzing naar het "expressieve" aspect van de driehoek van criticus M.H. Abrams.)