Pas op voor de sociale media Charlatans

[Lees meer: ​​De beste tv-streaming services]

Maar de tijd die je besteedt aan het typen van 140-tekenige updates over je bedrijf is lang niet zo onbelangrijk als de tijd en het geld die je besteedt aan het luisteren naar een zelfbenoemde goeroe over hoe je het moet doen.

Iedereen is een expert

De cognitieve dissonantie is genoeg om iemands hoofd te laten ontploffen, maar in de wereld van sociale media goeroes dit iets is regel eerder dan uitzondering.

Een paar weken geleden vroeg een voormalige collega bij een andere publicatie mij mijn mening over de "een-derde regel" op Twitter. Ik had geen idee waar ze het over had.

De derde regel, legde ze uit, is dat je ongeveer een derde meer volgers zou moeten hebben dan het aantal mensen dat je zelf volgt. Het veronderstelde voordeel is dat de onevenwichtigheid in uw voordeel lijkt te zijn als iemand op uw profiel zou komen, en mensen gewoon niet in staat zouden zijn om het volgen van zo'n duidelijk populaire persoon te weerstaan. Waar heeft mijn vriend deze belachelijke regel? Een dure social media-goeroe die op een lokale zakelijke conferentie spreekt.

Weet u hoeveel mensen waarschijnlijk worden gedupeerd in het volgen van het Twitter-account van uw bedrijf, alleen omdat u iets meer volgers dan volgers heeft? Vrijwel nul. En als je iemand met zo'n kinderachtige list hebt bedrogen, is het onwaarschijnlijk dat ze blijven rondhangen om waarde aan je bedrijf toe te voegen. De waarheid is dat er bijna geen regels bestaan ​​in sociale netwerken die nog niet van toepassing zijn in vrijwel elke andere sociale omgeving. Heel wat slimme mensen hebben al waardige perspectieven geschreven over hoe ze een goede burger kunnen zijn op Facebook en Twitter, en ik hoef hier hier niet meer te herhalen wat neerkomt op algemeen gezond verstand. Net als in het leven, is de enige regel die er echt toe doet de Gouden Regel. Al de rest is afgeleide of platte onzin en je zou echt geen euro moeten betalen.

Get Real Or Get Out

Helaas, het vieze kleine geheim over het gebruik van sociale netwerken zoals Twitter en Facebook om uw bedrijf te promoten, is dat niemand, op de meest zeldzame uitzonderingen na, maatjes met een bedrijf wil zijn. We leven in een maatschappij die absoluut ziek is om te worden geadverteerd en op de markt gebracht, en de meesten van ons wenden zich tot sociale netwerken om te ontsnappen aan de krachten van de commercie. We hebben een woord voor mensen die sociale netwerken gebruiken om ongewenste aanbiedingen en aankondigingen over hun bedrijf te verzenden, en dat woord is 'spammer'.

In een paar unieke gevallen zijn sommige bedrijven erin geslaagd een aanwezigheid op Twitter te maken die daadwerkelijk wordt weergegeven gunstige resultaten hebben. Comcast is een opmerkelijk voorbeeld.

Met zijn ComcastCares-team op Twitter monitort de kabelgigant de Twitterverse op negatieve opmerkingen over het bedrijf en reikt vervolgens de commentatoren uit om te proberen de problemen op te lossen die hun hackles hebben veroorzaakt. Het is een nieuwe strategie die ik uit de eerste hand heb ervaren toen ik onlangs tweette over het feit dat ik van provider veranderde. Binnen een paar minuten tweette een vertegenwoordiger van Comcast me terug om te vragen of hij iets kon doen om me te helpen. Dat was niet zo, maar ik kan me voorstellen dat deze aanpak af en toe met sommige klanten werkt en het is waarschijnlijk een rechtvaardiging voor de relatief lage kosten om een ​​paar mensen Twitter bij dat enorme bedrijf te laten controleren. Een ander voorbeeld is Starbucks, dat één staflid heeft genaamd Brad tweeten over het dagelijks leven op het hoofdkantoor van het bedrijf in Seattle. Hij verkoopt geen koffie of iets anders, maar zijn informele updates en hartelijke kletspraat met klanten leggen een menselijk gezicht op een bedrijf dat vaak wordt gezien als een monoliet. Net als bij Comcast lijkt het een relatief goedkope PR-inspanning te zijn voor een bedrijf met enorme middelen.

Voor een kleiner bedrijf zijn de voordelen van sociale media veel minder duidelijk en kunnen de relatieve kosten veel hoger zijn. Een bedrijf dat met minder dan 50 werknemers werkt, kan het zich nauwelijks veroorloven om fulltime personeel te wijden aan het plaatsen van updates op Twitter en Facebook. Hoewel je een of twee stafmedewerkers de verantwoordelijkheid kunt geven om af en toe updates te posten, is het waarschijnlijk een goed idee om ervoor te zorgen dat je werknemers kiest die de juiste balans kunnen vinden tussen sociale media en hun werkelijke baan. Weersta de verleiding om alle sociale netwerktaken uit te delen aan die ene jonge hipster in je kantoor die 'het lijkt te snappen'. Anders loop je het risico de controle over je merkboodschap te verliezen en een schamele publiciteitsinspanning om te zetten in openbare schaamte.

Als je een Facebook- of Twitter-account voor je bedrijf gaat starten, geef de verantwoordelijkheid dan aan iemand met evenwicht, volwassenheid en tact en geef ze dan de vrijheid om het op hun eigen manier te doen en het zelf uit te zoeken. Negeer de 'regels', vermijd de 'goeroes', en laat algemene sociale hoffelijkheid uw gids zijn.

Wat nog belangrijker is, benader sociale media met redelijke verwachtingen. Weet van tevoren wat je verwacht te bereiken van de inspanning. In de meeste gevallen is het enige dat je echt kunt hopen een beetje goede wil van potentiële klanten. In sommige gevallen, als het je lukt een behoorlijke groep volgers aan te trekken, kun je ze belonen met speciale aanbiedingen, maar dergelijke aanbiedingen met matigheid en gratie benaderen, anders word je zonder pardon gedumpt.