10 Deskundige Ubuntu-trucs

Onlangs begon ik aan een nieuwe Ubuntu-tips boek dat mijn bestaande titel zal koppelen, Ubuntu Kung Fu. Het nieuwe boek wordt nog steeds gepland en zal pas volgend jaar verschijnen, maar ik dacht dat ik 10 tips zou delen die op mijn lijst staan ​​om te worden opgenomen. Als je anderen hebt waarvan je denkt dat ze in zo'n boek zouden passen, zet ze dan in de reacties hieronder. Ik zou ze graag willen horen, net als andere lezers, ik weet het zeker.

Deze tips zijn niet Ubuntu-specifiek, maar ze zijn getest op Ubuntu en ik kan niet garanderen dat ze zullen werken andere distributies. Misschien ken je ze al of gedeeltelijk, maar verzet je je tegen de verleiding om hierover in de commentaren te verkneukelen. Je bent gewoon extra slim, OK?

Laten we daarmee beginnen!

[Verdere lectuur: 4 Linux-projecten voor beginners en intermediaire gebruikers]

1. Open een Superuser Uitvoeren Programma's Dialoog

U weet waarschijnlijk al dat wanneer u op Alt + F2 drukt, het dialoogvenster "Programma's uitvoeren" verschijnt. Hier kun je elke programmanaam typen om het uit te voeren - ik gebruik het vaak om gconf-editor uit te voeren, die bijvoorbeeld geen menu-invoer heeft. Als u echter gksu in een terminalvenster typt (met niets hierna), verschijnt een soortgelijk dialoogvenster, maar deze keer kunt u het programma als root uitvoeren (of een andere gebruiker op het systeem). U kunt de opdracht gksu verbinden met een sneltoets (misschien Shift + Alt + F2) met Systeem, Voorkeuren, Sneltoetsen, om effectief een "superuser" te produceren "Dialoogvenster Programma's uitvoeren.

2. Pakketten snel installeren Met GDebi

heb ik lang het GDebi-programma genegeerd. Ter herinnering, dit is een GUI-toepassing waarmee u pakketten kunt installeren die u handmatig hebt gedownload. Het probeert afhankelijkheden op te lossen met behulp van de repository's, wat een zeer nuttige functie is. Ik heb echter altijd de voorkeur gegeven aan het goede ouderwetse dpkg-commando. Op een dag probeerde ik GDebi op de commandoregel en was geschokt toen ik merkte dat het ook in een niet-GUI-vrije modus (dus sudo gdebi package.deb) draait, maar toch de mogelijkheid heeft om afhankelijkheden op te lossen. Probeer het eens. Als u dit eenmaal doet, wilt u wellicht dpkg -i nooit meer gebruiken.

3. CD Tricks

Ik weet zeker dat zelfs bash-experts zich af en toe op het voorhoofd slaan en zeggen: "Wow, ik heb nooit geweten dat je dat kon doen!". Onlangs leerde ik twee trucs voor de cd (verander directory) die me tot nu toe was gepasseerd. Als u cd alleen intypt, keert u terug naar uw / home -directory (d.w.z. het equivalent van cd ~). Als u cd - typt, wordt naar de laatste map omgeschakeld die u aan het browsen was voordat u naar de huidige ging.

4. Voeg mappen toe aan de mappenstapel met PUSHD

Terwijl we het hebben over mappen, laten we het hebben over de mappenstapel. Simpel gezegd, dit is een lijst met mappen die zijn opgeslagen door bash. De map waarin momenteel wordt gebladerd, staat altijd bovenaan de lijst, maar de lijst is anders leeg totdat u een nieuwe map toevoegt, die u kunt doen met de opdracht pushd . pushd / usr / bin voegt bijvoorbeeld / usr / bin toe. Het zal je ook naar die map schakelen, zodat je het zou kunnen gebruiken in plaats van cd om te navigeren (met de -n commando-optie kun je een map toevoegen maar blijven waar je bent). De opdracht dirs geeft de directorylijst weer (onthoud dat de map die momenteel wordt doorzocht altijd bovenaan staat). popd verwijdert het bovenste item in de lijst en schakelt u naar de map volgende in de lijst. Geef de directorylijst een kans. Het kan erg handig zijn als u een systeem beheert en van map naar map moet springen en bent geneigd te vergeten waar belangrijke dingen zijn.

5. Vernietig processen snel met PKILL

Om een ​​proces te doden heb ik altijd de top of de kill of killall -commando's gebruikt samen met ps | aux om procesnummers / namen te ontdekken. De opdracht pkill verwijdert echter veel werk - pkill firefox zal bijvoorbeeld in de lijst met processen zoeken naar iets dat overeenkomt met firefox en het vervolgens doden (bijv. Een SIGTERM). pstree is ook een redelijk coole opdracht en toont alle processen in een stamboom-arrangement, georganiseerd door de eigenaar van de bewerkingen.

6. Pas Gnome With Gnome Control Center aan

Voor degenen die problemen hebben met het opgeven van hun verlangens naar Windows en die een aardig georganiseerde op het bedieningspaneel gebaseerde ervaring willen, overweeg dan gnome-control-center te gebruiken voor uw systeemconfiguratiebehoeften. Door een snelkoppeling op het bureaublad aan dit programma toe te voegen, kunnen nieuwkomers grip krijgen op Ubuntu, waardoor ze een vertrouwde Windows-achtige ervaring krijgen en voorkomen dat ze gedwongen worden het enge systeemmenu te verkennen.

7. OpenOffice.org sneller starten

Als u veel gebruikmaakt van OpenOffice.org, bent u misschien gefrustreerd over hoe lang het duurt om telkens opnieuw te starten. Om dit te omzeilen opent u het programma Sessions (genaamd Startup Manager in Jaunty; klik in elk geval op Systeem, Voorkeuren, Opstarttoepassingen om het te vinden) en voeg een nieuw item toe. Typ openoffice -nodefault -nologo in het veld Opdracht. Start dan opnieuw op. Dit zorgt ervoor dat OpenOffice.org wordt gecached wanneer de Gnome-desktop wordt opgestart, dus het starten van een OO.org-toepassing in de toekomst zal in een fractie van een seconde plaatsvinden. In feite verplaatst u de opstartvertraging van OpenOffice.org naar de eerste keer opstarten, maar merkt u het nauwelijks.

8. Opruimen van disk-rommel In een Jiffy

Is er onvoldoende schijfruimte? Probeer sudo apt-get autoremove en vervolgens sudo apt-get clean in een terminalvenster te typen. De eerste opdracht verwijdert ongebruikte (redundante) afhankelijkheden van het systeem. De tweede verwijdert alle pakketbestanden in de cache. Beide zijn onschadelijk. Op een goed gebruikt systeem dat een aantal keer is bijgewerkt, kunt u met deze methoden zoveel als een gigabyte vrijmaken. (Vergelijk vóór en na het gebruik van de opdracht df -h .)

9. Achterhaal Ontbrekende bestandsextensies

Heeft u een bestand zonder extensie per e-mail verzonden? Geen idee wat voor soort bestand het is? (Mac-gebruikers maken zich vooral schuldig aan de zonde om optionele bestandsextensies te overwegen.) Probeer het -bestand . Geef gewoon direct de bestandsnaam op. Geef de opdracht strings ook een kans. Dit toont alle "afdrukbare reeksen" binnen een binair bestand (dat wil zeggen alles dat niet onbedrukbaar is, wat meestal gegevens aangeeft). Het type bestand staat meestal bovenaan, dus het is een goed idee om de uitvoer van strings naar head (of strings bestandsnaam te leiden |. head)

10. Vergeet je man niet pagina's

Bekijk deze interessante maar niet-algemeen gelezen manpagina's: intro - een beginnershandleiding bij de opdrachtregel; hier - een overzicht van de bestandssysteemhiërarchie; ingebouwde - mini-manpagina's voor diverse commando's die geen man-pagina's van hun eigen hebben (inclusief pushd , popd en dirs , zoals hierboven besproken).

Keir Thomas is de bekroonde auteur van verschillende boeken over Ubuntu, inclusief Ubuntu Pocket Guide and Reference.