Wozniak Dances With Abandon

Dans is een viering van het leven en leven. Toen ik onlangs naar Wozniak-dans keek op Dancing With the Stars, zag ik uitbundigheid, stijl, flair, gratie en opmerkelijke kracht en flexibiliteit. Ik zag joie de vivre. Wozniak, een van ons, danst met overgave. Het bracht een traan in mijn ogen.

Ik ben een universiteitsprofessor en ik heb meer geleerd in deze videoclip dan ik leerde in een heel semester van enkele van de lessen die ik volgde op de universiteit. Dit is wat ik heb geleerd: je zult nooit meer in dit leven worden herinnerd als je aan de zijlijn zit en anderen ziet dansen. Je moet zelf op de dansvloer stappen. Letterlijk naar buiten.

En als je geen danser bent, maakt dat niet uit. Dans is een fysieke uitdrukking van een mentale gemoedstoestand. Als je vreugde ervaart en je die vreugde op welke manier dan ook uitdrukt in fysieke vorm, dan dans je.

Wozniak leert ons over spelen in deze videoclip. Spelen is ook een gemoedstoestand. Spelen gebeurt wanneer u besluit om speels te handelen. Kijk naar die uitdrukking op Woz's gezicht. Zijn ogen zijn gevuld met het spel dat je in de ogen van een puppy ziet. En daar is een zweem van onheil. Die wonderlijke Wozniak-onheil, die de hele wereld te zien krijgt.

Kijk, spelen is een nauwe neef van creativiteit, en Wozniak - hij heeft veel creativiteit. Hij is een wervelende bundel van creativiteit. Daar op de dansvloer. Dansen met verlating. Hij leert ons iets. Laat me je vertellen. Hij leert ons iets. Als je voorover leunt, zal ik je fluisteren wat hij ons leert. Leun nog een beetje verder. Dans kan zonder een enkele beweging plaatsvinden. Dans is anders dan dansen.

Kun je dansen? Weet jij hoe je moet dansen? En is het zichtbaar voor anderen - in welke vorm je dan ook aan het dansen bent?

Phil Shapiro

(De blogger is een adjunct-professor in het onderwijs en een commentator in technologie in het gebied van Washington DC.) Hij is te bereiken op philshapiroblogger @ gmail.com)