Met gedrukte afbeeldingen, online kranten beweren de toekomst

Wanneer de christen is Science Monitor ging online, slechts in oktober 2008, het betekende een wisseling van de bewaker. De 100 jaar oude krant erkende dat mensen meer geneigd zijn om in te loggen op hun computers dan dat ze moeten betalen voor een abonnement op gedrukte publicaties. De verhuizing was slim en snel, en het straalde een glimp uit van wat zou komen.

Kort daarna stopte PC Magazine de persen van zijn magazine en concentreerde zich op online journalistiek. Nu worden veel kranten geconfronteerd met het grimmige spook van sluiting als gevolg van een verminderd lezerspubliek, karige reclamedollars en de digitale revolutie. Het is een triest vooruitzicht dat veel oud-schoolverslaggevers worstelen met. David Carr van de New York Times stelt dat als de krantenindustrie bij elkaar komt en elkaars hand vasthoudt - antitrustwetten worden verdoemd - er een kans is dat het medium kan overleven (sommigen geloven dat dit verwant is aan "een lijk op de hielen zitten" "). Carr raadt gebruikers aan abonnementen op maat aan te bieden en te vechten voor dollars van nieuwsverzamelaars zoals Google News.

Knijpende centen van Google kunnen moeilijk zijn, maar de toekomst van aangepaste online abonnementen staat al voor de deur. De Times heeft zelf twee innovatieve tools op zijn website geïntroduceerd waarmee lezers de artikelen die ze leuk vinden kunnen delen en, net als Google News, verschillende bronnen bekijken voor verhalen op de voorpagina. De services, respectievelijk TimesPeople en TimesExtra, brengen een Web 2.0-perspectief naar een verouderde industrie en kunnen de

Times helpen wanneer de reclamedollars op raken. Aan de overkant van de Atlantische Oceaan is de Guardian speelt ook met nieuwe methoden voor geïntegreerde gebruikers met zijn nieuws. Vandaag heeft

Guardian Open Platform aangekondigd, een dienst voor het delen van inhoud waarmee gebruikers hun eigen applicaties kunnen bouwen in ruil voor Guardian -reclame en de Data Store, waar een overvloed aan gegevens verzameld door Guardian editors, open voor gebruik door het publiek. De theorie is dat de Guardian vervolgens 'in het weefsel van internet' zou worden verweven en een onvermijdelijke kracht van nieuws, op maat gemaakte journalistiek en interactiviteit van lezers zou worden. Er bestaat geen twijfel over het vermogen van journalistiek om te overleven. Het zal het redden. Of het nu gaat om monsterlijke organisaties of zelfgemaakte blogs, het nieuws zal altijd te vinden zijn. Waar de meeste mensen aan moeten wennen, nu e-inkt en URL's hier blijven, is het medium. Hoewel het jammer is om te zien dat de oude bastions gaan - vooral vanwege de enorme personele inkrimpingen die dergelijke veranderingen met zich meebrengen - is het nu een uniek tijdperk waarin we getuige kunnen zijn van de toekomst van hoe gebeurtenissen worden gemeld.