War Brewing over Zweedse breedband Subsidies

De Zweedse regering - tenminste een deel ervan, maar daar komen we later nog op terug - probeert een tweede ronde van breedband-subsidies van de grond te krijgen. Volgens het voorstel moet ongeveer 7,3 miljard Zweedse kronen (1,2 miljard USD) worden geïnvesteerd om de dekking in dunbevolkte gebieden te verbeteren.

De staat zal 3 miljard Zweedse kronen en gemeenten, E.U. Structurele fondsen en exploitanten voegen het grootste deel van de rust toe.

Er zijn ongeveer 145.000 inwoners en 39.000 inrichtingen in de dunbevolkte gebieden van Zweden zonder toegang tot breedband, het equivalent van 10 procent van de bevolking en 12 procent van de bedrijven in die gebieden gebieden, volgens het door de overheid gefinancierde onderzoek "Breedband naar het hele land", dat ook het nieuwe voorstel diende.

Tijdens de eerste ronde investeerde de staat ongeveer 4 miljard Zweedse kronen tussen 2001 en 2007. Fouten werden gemaakt (concurrentie onder gelijke voorwaarden was niet gewaarborgd en er was een gebrek aan toezicht), maar de investering heeft Zweden geholpen om een ​​penetratie van 28,3 procent te bereiken, waardoor het een achtste plaats op de wereldranglijst behaalde, volgens het 13e voortgangsverslag van de Europese Commissie over de eengemaakte Telecoms Market, die in maart werd uitgebracht. Vrij ongelofelijk gezien het feit dat Zweden niet bepaald een drukke plaats is.

Maar allerlei soorten overheidssubsidies trekken controverse aan, zelfs in Zweden. In dit geval heeft veel te maken met hoe de eerste ronde werd gebruikt. Tweeënveertig procent van de financiering ging naar TeliaSonera en Teracom (die de touwtjes in handen hadden). De staat bezit 37,3 procent van TeliaSonera en heel Teracom. Het kan niet worden uitgesloten dat het geld de concurrentie heeft vervalst, aldus de Zweedse mededingingsautoriteit.

Er is ook de vraag hoe de nieuwe ronde gebruikt en betaald moet worden. Gemeenten zijn niet bepaald gek op het moeten financieren van een deel ervan, de Nationale Autoriteit voor Financieel Management houdt niet van het idee om fondsen te gebruiken van frequentieveilingen, en stedelijke gebieden willen ook een stukje van de taart.

Als dat niet was niet genoeg, er zijn berichten over een breuk binnen de overheid zelf. Åsa Torstensson, de minister voor communicatie, wil de nieuwe ronde, maar het ministerie van financiën onder leiding van paardenstaart-dragen Anders Borg wil dat het weggaat.

Dus het zal zeker interessant zijn om te zien wat er daarna gebeurt, maar het zal een moeizame strijd zijn.

Er moeten natuurlijk regels zijn die bepalen waar de overheid wel of niet voor kan opdraaien, en voor mij zijn er twee haalbare alternatieven: een uitbouw van glasvezel en mobiel breedband met behulp van frequenties hieronder 1GHz. Samen vormen ze een perfecte combinatie.

Fiber is de enige technologie die de huidige breedbandbehoeften en de toekomst kan bijhouden en het gebruik van lage frequenties voor mobiel breedband biedt een onovertroffen dekking. Alle netwerken zouden open moeten staan ​​voor iedereen die op dezelfde voorwaarden diensten wil aanbieden. Uiteindelijk komt het erop neer dat breedbandtoegang net zo goed is als water, elektriciteit en wegen, en voor mijn geld wel. Dus ik hoop dat Zweden weer een ronde van breedband subsidies krijgt, waarvan ik hoop dat het op een verstandige manier zal worden gebruikt.