Wall Street Beat: Dell-case dient als voorzichtig Tale

In het tweede kwartaal van 2004 werd de financieel directeur van Dell, James Schneider, door de financiële directeur van het EMEA (Europa, het Midden-Oosten en Azië), James Schneider, verteld dat de eenheid moeite had haar doelstelling van USD 159 miljoen aan bedrijfsinkomsten te halen.

"[W] e heeft $ 175 miljoen nodig," antwoordde Schneider. "Je moet me vertellen hoe we het zullen krijgen. Ik raad je aan niet te trots te zijn en te zien wat [un] ongedaan heeft gemaakt."

Schneider verwees naar "koekjestrommels" -reserves onder toezicht van Nicholas Dunning, die bij de tijd was vice-president van marketing voor de EMEA Home & Small Business-eenheid van Dell, volgens een uitwisseling die is verteld in een klacht die vorige week in de Amerikaanse arrondissementsrechtbank is ingediend door de Securities and Exchange Commission.

De eenheid rapporteerde acht kwartalen op rij stijgend bedrijfsresultaat, maar zonder de reserve zou het bedrijfsresultaat van EMEA met ongeveer 12,5 procent zijn gedaald ten opzichte van het vorige kwartaal, volgens de SEC.

Dat scenario was slechts een van de vele verklaringen van vermeende misleidende financiële praktijken van Dell die werden geschetst in de SEC-klacht. Tijdens een inkomstenseizoen waarin IT-leveranciers terugschrikken van de recessie, dient de klacht als een waarschuwend verhaal dat het vermogen van een bedrijf om kwartaal na kwartaal financiële doelstellingen te halen, een illusie kan zijn, gecreëerd onder druk om te voldoen aan de verwachtingen voor de inkomsten soepel verhogen.

Headlines over de klacht en de voorgestelde regeling - waarin Dell wordt gevraagd om $ 100 miljoen te betalen en voor vijf bedrijfsfunctionarissen, waaronder oprichter Michael Dell om verschillende bedragen te betalen en kosten te regelen - zich hebben geconcentreerd op de beweringen van de SEC over de betalingen die Intel heeft gedaan om te zorgen dat de pc-maker AMD-chips blijft boycotten. Als onderdeel van de schikking heeft Dell toegegeven dat er geen wandaden zijn begaan.

Vanaf het eerste kwartaal van het boekjaar 2003 tot en met het eerste kwartaal van het boekjaar 2007, zijn de betalingen en kortingen van Dell aan Dell via een zogenaamd Meet Competition Request-programma in totaal $ 4,3 miljard, uiteindelijk goed voor maar liefst 76 procent van het bedrijfsresultaat van het bedrijf, zei de SEC.

Maar buiten de Intel-betalingen, de rekening van de SEC over hoe Dell de zogenaamde cookie-jar accounts gebruikte, leest als een tekstboek uitleg van sommige boekhoudmanipulaties die het vaakst worden gebruikt door bedrijven die wanhopig op zoek zijn naar driemaandelijkse schattingen. Nadat het onderzoek van de SEC het luchtruim kreeg, kondigde het in 2007 aan dat het zelfstandig ging werken om de boekhoudprocedures te herzien en financiële rapporten te herzien. Het erkende afwijkingen, maar de SEC gaat veel gedetailleerder in.

De SEC zegt dat Dell reserves manipuleerde, waaronder: een zogenaamd Strat Fund en andere bedrijfsvoorwaardelijke fondsen; reserves geïdentificeerd in schema's "risico's en kansen"; een "niet correct vastgestelde en gebruikte herstructureringsreserve"; een aantal reserves in EMEA; bonus- en winstdelingsaccounts; en een passivareserve voor de sluiting van de Las Cimas-faciliteit.

Dergelijke reserves komen vrij vaak voor, zeggen experts.

"Bedrijven geven zichzelf de mogelijkheid om altijd winstcijfers te maken, en een van de manieren om dat te doen is via reserves. en herstructureringskosten, "zei Howard Schilit, een forensisch accountantspecialist en oprichter van de Financial Shenanigans Detection Group. Bedrijven kunnen op legitieme wijze een reservefonds opzetten om herstructureringskosten op te bouwen die in de komende kwartalen moeten worden gemaakt, maar vaak worden overschrijdingen behouden, aldus Schilit.

De Dell-casus is slechts een zeer bekend voorbeeld van hoe bedrijven de grens overschrijden tussen legitieme fondsen en illegale manipulatie van reserves. Op 2 juni, bijvoorbeeld, diende de SEC een klacht in en stelde een regeling voor met stemmachinebouwer Diebold, die de bedrijf en sommige van zijn functionarissen van "het manipuleren van reserves en overlopende posten, het op ongeoorloofde wijze uitstellen en kapitaliseren van uitgaven en het op onjuiste wijze opschrijven van de waarde van gebruikte inventaris."

In de afgelopen vier maanden alleen al hebben andere techbedrijven zich bij de SEC gevestigd voor verschillende soorten van boekhoudfraude lasten inbegrepen Trident Microsystems en data capture technologie maker Symbol Technologies. Dergelijke praktijken zijn niet gedegradeerd tot IT, benadrukte Schilit. In een zeer bekend gemaakte zaak vorig jaar, sloot de SEC een deal van $ 50 miljoen met General Electric, merkte hij op.

"GE boogde de boekhoudregels verder dan het breekpunt," zei Robert Khuzami, directeur van de Afdeling handhaving van de SEC, in een verklaring die een algemeen aanvaarde realiteit lijkt te erkennen dat bedrijven ernaar streven om de winstresultaten te "beheren".

"Bedrijven zorgen ervoor dat de winst wordt geëlimineerd om te voorkomen dat er volatiliteit ontstaat … wat beleggers nerveus zou kunnen maken," zei Avi Cohen, managing partner bij Avian Securities, gespecialiseerd in makelaarsdiensten en informatietechnologieonderzoek.

In een klimaat zoals de huidige opleving van de recessie, waarin bedrijven over het algemeen geacht worden eerdere resultaten te verbeteren, kan de druk om inkomsten te beheren intenser zijn dan tijdens een neergang, merkte Cohen op.

Maar er zijn tekenen die aangeven wanneer een bedrijf te ver gaat en beleggers misleidt over de ware aard van hun bedrijf. Deskundigen zijn het hiermee eens.

"O Een van de dingen om naar te kijken, is wanneer een bedrijf - zoals Dell - zegt dat het 16 prognoses op een rij heeft gehaald of overtroffen en daar de aandacht op vestigt, "zei de Schual van de FSD Group.

" Kijk voorbij de krantenkoppen en de eerste vier zinnen in een persbericht van het bedrijf, waar bedrijven de positieve draai aan de dingen geven, "zei Avian's Cohen.

Bedrijfsbezoekers kunnen nummers zoeken die laten zien hoeveel product daadwerkelijk is verzonden, hoe voorraadniveaus lijn met de vraag, en vragen stellen over ongebruikelijke nummers, zei Cohen. "Een ongebruikelijk grote debiteur kan simpelweg betekenen dat er aan het eind van een kwartaal een aantal deals werd ondertekend," zei hij.

Slimme institutionele beleggers stellen vaak de juiste vragen, maar hun gegevens en rapporten zijn niet altijd beschikbaar voor de algemeen publiek.

"De druk om kwartaalcijfers te halen en het vermogen om rijk te worden door financiële scheldwoorden zal niet verdwijnen, dus mensen moeten zelf leren vragen te stellen," benadrukt Schilit.