Android

Twee weken zonder Twitter: een experiment

Harassment is breaking Twitter's free speech experiment

Harassment is breaking Twitter's free speech experiment
Anonim

Ik kwam in september 2008 bij Twitter om te kijken waar al het gedoe om draaide. Dit was natuurlijk precies in het midden van de economische crisis, en de presidentiële race tussen Obama en McCain was net aan het opwarmen, dus er was genoeg om over te praten. Voordat ik bij Twitter kwam, heb ik het niet helemaal begrepen. Ik bedoel, ik ben echt niet dat interessant is, en ik dacht dat niemand echt zou geven om wat ik te zeggen had.

Maar het duurde niet lang voordat ik erachter kwam. Ik tweette regelmatig - minstens meerdere keren per dag. Ik volgde een paar bekende tech-hoofden en liet me volgen. De meeste van mijn tweets waren geen banale berichten zoals "Feeding the dogs" of "Going for walk;" de meeste waren korte stukjes commentaar en dialoog met andere Twitter-gebruikers. Ik gebruikte het als een microblog (wat, naar de mening van een PC World-redacteur, de juiste manier is om Twitter te gebruiken), niet als een play-by-play-verslag van mijn nogal oninteressante leven. Echter, ongeveer twee weken geleden, Ik heb mijn Twitter-account verwijderd en ben Twitter-minder geworden. Ik deed dit om een ​​paar redenen: ik wilde zien hoe verslaafd ik was op Twitter (of helemaal niet), en ik wilde zien of iemand zou opmerken dat ik de kaart had laten vallen. Ik was redelijk actief zoals ik al eerder zei, maar ik had een vrij klein aantal, meestal bestaande uit vrienden, collega's en een handvol andere techneuten.

Het resultaat? Na een eerste drang om op Twitter te publiceren vanuit gewoonte, heb ik het zonder de rest behoorlijk goed overleefd. En sommigen merkten mijn afwezigheid op, dus blijkbaar hebben degenen die mij volgen inderdaad enige aandacht besteed aan wat ik zei.

Word ik weer lid van Twitter? Ik zou gewoon kunnen. Er is al heel wat over de zogenaamde Twitter-verslaving (en het gepraat dat de haai is gesprongen) in de media, maar voor mij is het in ieder geval geen probleem. Twitter is min of meer een leuke afleidingsmanoeuvre waarbij ik kan zien wat anderen zeggen en waarnemen. In dat opzicht dient het meer als een online message board in vrije vorm, niet als een platform voor zelfpromotie, zoals sommigen het noemden.

Ben je weggegaan zonder Twitter en heb je het verhaal verteld? Plaats een reactie hieronder! En als u op Twitter bent, moet u @pcworld volgen voor voortdurende updates van de medewerkers van PC World.