Twittergate Is Lame

Burgers van de blogosfeer: we hebben gehad. De onthullingen van de dubieus genoemde Twittergate waren ongeveer net zo opwindend als het kijken naar natte verf droog, en dienden alleen om de merken TechCrunch en Twitter te hype. Toen Michael Arrington voor het eerst aankondigde dat er "honderden vertrouwelijke Twitter-documenten" in de inbox van TechCrunch zaten, schreef de mede-oprichter van TC: "een paar van de documenten hebben zoveel nieuwswaarde dat we denken dat het gepast is om ze te publiceren."

Gisteren heeft Arrington zijn belofte gestand gedaan om het nieuws te bezorgen met een bijdrage van Eric Schonfeld met de titel "Interne strategie van Twitter gelegd: kaal: de impuls van de planeet zijn". Dit is wat we hebben geleerd van dit onthullende stukje journalistiek: Twitter is op zijn hoede om te dicht bij Google, Microsoft en Facebook te komen. Wie niet? De microblog probeert zijn gebruikersbestand op te bouwen (met een echt, echt verheven doel van een miljard tweeps). Dat is niet zo'n shocker. Twitter wil ook geld verdienen, zijn merk op elk apparaat mogelijk maken en het bedrijf gaat verder met verschillende plannen om precies dat te doen. Ik weet niet wat je hierover denkt, maar voor mij is dat geen nieuwswaarde, dat bevestigt slechts het voor de hand liggende.

De impact die deze "onthullingen" hebben gehad op het lezerspubliek heeft niets anders gedaan dan een pro-Twitter maken public relations-campagne die NBC's Inside The Obama White House doet lijken op journalisten met een harde neus. Wacht, nee - ik neem dat terug. We kwamen er wel achter dat Sean P. Diddy Coombs zijn "bijdrage" aan Twitter meer waardeert dan het management van het bedrijf. Toegegeven, dat is veel schokkender dan de ontdekking van Brian Williams dat het Witte Huis van Obama gevuld is met workaholics met een constant hoog suikergehalte door het eten van te veel M & M's. Maar niet zozeer.

Wat gebeurde er met de bewering van Arrington dat TechCrunch het originele pitchdocument voor de veelverhitte Twitter reality-tv-show zou posten omdat het "geweldig" was? TechCrunch heeft een document onthuld voor een tv-programma genaamd Final Tweet, maar dat was niet hetzelfde document dat TechCrunch zijn lezers beloofde.

Misschien hadden de mensen bij TC een verandering van hart. Er woedde een storm van mening over dit fiasco. Over Daring Fireball belde John Gruber Arrington 'een heel triest excuus voor een man'. De door de werkelijkheid aangevochten Robert X. Cringely graveerde ook in de man genaamd Captain Crunch. Op Twitter werd Arrington getroffen door kritiek en beschuldigingen over zijn beslissing om de documenten te plaatsen. Hij ging er zelfs in in met Twit-celeb Ashton Kutcher, maar de twee hebben zich sindsdien verzoend en mogen later deze zomer een karaoke-tour doen.

Twitter's advocaten kunnen ook een effect hebben gehad op de ijver van TC. In TechCrunch's laatste onthullingspost schreef Schonfeld dat TechCrunch het "groene licht van Twitter" kreeg om de documenten te plaatsen. Dat was nieuws voor Twitter-oprichter Evan Williams, die die beschuldiging al snel ontkende op Twitter en gisteren in een blog.

Terwijl de Twittergate-rook oplost, begint het er minder op te lijken dat de twee bedrijven voor de rechtbank zullen verschijnen. Sommigen hebben gesuggereerd dat deze hele affaire misschien een PR-stunt is geweest die door TechCrunch en Twitter is verzonnen om het merk van de microblog te verhogen. Dat is onwaarschijnlijk gezien de beveiligingsproblemen met Google Apps, maar ik denk dat het redelijk is om te zeggen dat Twitter niet erg van streek is vanwege de positieve reactie die deze 'onthullingen' hebben gekregen.