Blijf 'Three Moves Ahead' met Hearts of Iron III

Ik ben schijnbaar te laat op het feest, maar als je net zo geïntrigeerd bent door het soort dingen waar strategiespelontwikkelaars als Paradox mee bezig zijn zoals ik ben, zul je wil luisteren naar de nieuwste "Three Moves Ahead" -podcast. Dat zou de Flash of Steel-serie zijn die Todd Goodfellow, een strategiegamesliefhebber, enkele maanden geleden lanceerde. Heb je er nog nooit van gehoord? Voor schaamte (en ook voor mij, want ik struikelde er letterlijk over). Als je iTunes hebt, red het dan alsjeblieft.

[Verdere lectuur: onze beste Windows 10-tricks, tips en tweaks]

Aflevering 25 (je bedoelt dat er 24 meer is?) Tours Hearts of Iron III en diverse andere spellen uit de Tweede Wereldoorlog via Troy zelf, Fidgit-blogger Tom Chick en Gamers with Jobs 'Julian Murdoch. Troy harten harten harten van Iron III, terwijl Tom niet zo zeker over de modus operandi van de game, en Julian lijkt vooral gefascineerd door het debat. Trouwens, wie op Advanced Squad Leader aan het graven was (ik denk dat dat Julian was?) Mijn opgeschorte MMP-regels bindmiddel en spelborden wensen wanhopig dat je hier was. Er is veel om op te reageren, bijvoorbeeld verrassende technologie waar je van op de hoogte moet zijn versus technologie die je van te voren kent en die

moet richten op, de voor- en nadelen van minuscule technische vooruitgang, "spreadsheet" gameplay - vreselijk of heerlijk ?, en constructief debat rond de vraag van Troy: "Hoe fijn kun jij de details nemen voordat je de grootse strategie hebt verloren?" Ik heb nog niet ingegaan op Hearts of Iron III, dus ik schiet met blanco's in elke discussie erover. Dat in gedachten heeft, wat elegant is aan de Universal Universal-afgeleide spellen van Paradox door mijn maatregel, is dat ze zijn als het verkrijgen van toegang tot een futuristische clockworks-engine die een ruwe en klaar-gemaakte "theoretische geschiedenis" -simulator maakt die je kunt dopen of diep in kunt boren van bijna enig voordeel. Als je je liever concentreert op de dingen op hoog niveau en de low-level minutia overlaat aan AI-afgevaardigden, dan kan dat. Als je je liever over alle laatste brigades en divisies buigt, kun je dat ook doen.

Soms voelt de motor verbazingwekkend goed gebalanceerd. Anderen, iets tot zo veel als dramatisch uit kilter. Wat het geval ook is, paradox steekt altijd snel op met patches die eerder knutselen dan de motor "repareren" in een toestand die stapsgewijs meer compatibel is met een meerderheid van communityfeedback. Op een bepaald moment, na het vaststellen dat HoI3 je in staat stelt bepaalde dingen, Tom vraagt: "Waarom speel ik niet gewoon Clash of Steel?" Waarop een antwoord zou kunnen zijn: "Het is een kwestie van gaten met verschillende diepte en fenotypen van het konijn." Waar je een kopie van Clash of Steel (rest zijn ziel) zou vinden, zelfs als het opdook met een gesekst visuele overlay ontworpen door de AGEOD jongens, zal CoS alleen maar datzelfde abstracte spel op groot niveau zijn. Als je de jeuk krijgt om dieper te graven en jezelf in de minutia te gooien (de schaalvergroting is evenredig aan je meetbare succes) kun je het niet krassen in CoS. Natuurlijk is daar niets mis mee. Schaken hoeft alleen maar schaak te zijn. Maar het is leuk om te weten dat niet

alles

schaak is en dat bij gelegenheid een ogenschijnlijk Rube Goldberg-apparaat uiteindelijk toch niet zo Rube-Goldbergian kan blijken te zijn.

Bekijk twitter.com/game_on voor nog meer game-gerelateerd nieuws en meningen.