Beleid voor sociaal netwerk: Pentagon versus NFL

Deze week hebben twee grote organisaties de krantenkoppen gehaald door sociale netwerken op de een of andere manier te verbieden. De Amerikaanse mariniers hebben vanaf de top rechtstreeks een bevel uitgevaardigd dat alle sociale media voor een periode van een jaar op mariene netwerken en computerapparatuur worden verbannen. Tegelijkertijd heeft de NFL spelers verboden om Twitter te gebruiken.

Sociale media zijn niet door alle takken van het leger verboden. Het leger van de Verenigde Staten heeft Twitter officieel omarmd als een middel voor pseudo-publieke relaties en het verhaal van hun inspanningen in Afghanistan microblogt.

Dat gezegd hebbende, misschien moet het worden verboden. Er zijn een aantal opvallende lekken of inbreuken op gevoelige informatie via sociale netwerken. In februari van dit jaar tweette congreslid Pete Hoekstra (R-MI) gevoelige informatie over zijn bewegingen terwijl hij in Irak was, waaronder "Verplaatst naar groene zone met helikopter Irakese vlag nu over paleis. Leidde naar nieuwe Amerikaanse ambassade Verschijnt rustiger, minder chaotisch dan hier [sic]. "

[Verdere lectuur: de beste tv-streamingdiensten]

Het hoeft niet eens te zijn dat de persoon in kwestie de informatie plaatst. Een recenter lek vond plaats toen de vrouw van het hoofd van de MI6 buitenlandse inlichtingendienst van Groot-Brittannië details opsloot over waar ze wonen en werken, wie hun vrienden zijn, waar ze op vakantie gaan en andere gevoelige informatie op haar Facebook-pagina.

Contrast die schendingen van vertrouwelijke en nationale beveiligingstype-informatie met of NFL voetballers mogen tweeten vanuit een kleedkamer en het lijkt een rare vergelijking. De rechtvaardiging van de NFL is dat spelers te openlijk kunnen praten over de conflicten en het drama in de kleedkamer of informatie over lekverwondingen die het team liever niet bij hun tegenstanders opmerkt.

Zeker NFL-letselrapporten verbleken in vergelijking met militaire troepenbewegingen of geheime informatie met gevolgen voor de nationale veiligheid. In het juiste perspectief geplaatst, zijn de risico's zelfs niet in dezelfde competitie. Ten opzichte van de betrokken organisaties zijn deze risico's echter nog steeds reëel en hebben ze hun redenen om de toegang tot sociale netwerken te willen beheersen.

Alle ondernemingen moeten de veiligheidsrisico's van het toestaan ​​van werknemers tot sociale netwerken en wegen ze afwegen tegen het potentieel waarde. Afgezien van moraal of goede wil, krijgen bedrijven er weinig van om iedereen Twitter en Facebook te laten gebruiken. Sociale netwerken hebben een plaats als marketing- en communicatietool en moeten worden gebruikt door personen die met deze verantwoordelijkheden zijn belast. Maar voor gemiddelde werknemers nodigt sociale netwerken beveiligingsrisico's en productiviteit uit, zonder toegevoegde waarde voor het bedrijf. Ik weet niet zeker wanneer sociaal netwerken een recht of recht is geworden, maar mensen kunnen nog steeds op de ouderwetse manier communiceren - via e-mail of sms-bericht.

Tony Bradley is een informatiebeveiligings- en unified communications-expert met meer dan een decennium aan IT-bedrijfservaring. Hij geeft tips, adviezen en recensies over informatiebeveiliging en unified communications-technologieën op zijn site op tonybradley.com