Seattle Center ontwikkelt technologie voor arme mensen

Village Phone is het project dat vooral arme vrouwen in ontwikkelingslanden in de steek laat door te bieden microkredieten om een ​​mobiele telefoon te kopen die ze andere dorpsbewoners laten gebruiken.

Nu er meer dan 220.000 exploitanten van village-telefoons zijn in Bangladesh en meer in Oeganda, Rwanda, Kameroen en Indonesië, weten we dat de armen mensen om te bellen, zei Peter Bladin, oprichter van het Grameen Technology Center en executive vice-president voor programma's en regio's bij de Grameen Foundation.

[Lees verder: De beste Android-telefoons voor elk budget.]

Bladin hielp bewijzen dat het idee van Village Phone buiten Bangladesh zou werken, waar Yunus de bank oprichtte die de leningen verstrekte en gedeeltelijk eigenaar was van het bedrijf voor mobiele telefonie. Bladin leidt het weinig bekende in Seattle gevestigde Grameen Technology Center, een afdeling van de Grameen Foundation, de Amerikaanse organisatie die geld ophaalt ter ondersteuning van microfinanciering overal ter wereld.

Het centrum werd in 2001 opgericht om zakelijke kansen te creëren voor micro's over de hele wereld met behulp van technologie. "De Village Phone was daar een voor de hand liggend vertrekpunt," zei Bladin.

Sommige van de eerste telefoontjes van klanten van de oorspronkelijke exploitanten van de Village Phone zijn door boeren naar familieleden in marktsteden geweest en vroegen hen hoeveel een product verkocht voor. Dergelijke boeren hebben vaak niet de middelen om hun gewassen naar de markt te brengen, dus ze vertrouwen op tussenhandelaren, die de producten bij de boeren kopen en afleveren, zei Bladin. Maar als de boer weet welke prijs het product op de markt heeft, kan hij de tussenpersonen vaak overtuigen om een ​​eerlijke prijs te betalen.

"Als de alternatieve kosten hoog zijn, zijn mensen bereid om deze technologie te gebruiken," zei Bladin.. Hoewel de kosten van dat telefoontje misschien duur lijken in verhouding tot het inkomen van de gebruiker, zal de gebruiker ervoor betalen als het gesprek meer inkomsten oplevert.

Het Grameen Technology Center identificeert landen die mogelijk profiteren van de Village Phone en werkt met operators daar om het project uit te rollen. In landen als Uganda heeft het centrum geholpen bewijzen dat de Village Phone goed is, niet alleen voor de mensen die bedrijven rond de telefoons bouwen of voor de mensen die de telefoons gebruiken, maar ook voor de operators die anders denken dat het de investering niet waard is om dekking te bouwen in arme gebieden. "Het is een goed bedrijfsmodel voor het telefoonbedrijf," zei Bladin.

Het centrum heeft een Village Phone-pakket ontwikkeld met een telefoon, zendtijd, marketingborden en een manier om de telefoon op te laden, om de individuele kleine bedrijven te krijgen gaan.

Maar Village Phone is niet het einde van het verhaal voor het technologiecentrum. Bladin was nog niet klaar om te onthullen veel details van een nieuw project dat kan worden gelanceerd in een paar weken, maar hij hintte naar wat het zal doen.

De volgende stap is, wat als je de telefoons gebruikt die al zijn om informatie doorzoekbaar te maken door tekst? Wat als mensen informatie digitaliseren of beschikbaar stellen voor mensen, hoe zouden mensen dat gebruiken om zichzelf te machtigen? " zei hij.

Het centrum heeft manieren onderzocht waarop mensen de goedkope telefoons kunnen gebruiken om belangrijke informatie te vinden, zoals het weer of de gezondheidszorg. De telefoons zijn meestal niet geschikt voor internet en de netwerken waarop ze worden uitgevoerd, zijn dat ook niet. Dus de beste manier om informatie aan gebruikers te verstrekken kan zijn via sms-berichten, zei hij.

Tot nu toe zijn er een paar hindernissen geweest voor het idee, dat het centrum heeft gewerkt aan het oplossen. De ene is het beschikbaar maken van de inhoud waarin mensen geïnteresseerd zijn. "Als je naar de inhoud op het 'Net kijkt, is de overgrote meerderheid Engels en is het gericht op de Westerse wereld', merkte hij op.

Een ander probleem is dat veel mensen, soms de meerderheid van de mensen in regio's met de Village Phone, analfabeet zijn. Maar dat is niet onoverkomelijk, zei Bladin. "Niet iedereen moet geletterd zijn om dit te gebruiken … er is altijd wel iemand die kan lezen," zei hij. "Dit is de schoonheid van gedeelde toegang: het enige dat iemand nodig heeft, is geletterd en zij kunnen de tussenpersoon zijn", zei hij.

Het technologiecentrum leidt mensen al op om gebruik te maken van de komende tekstinformatiedienst. "We kunnen hen trainen en bekrachtigen, en misschien kunnen ze van de distributie van de informatie aan de landbouwondernemers profiteren," zei hij.

Mensen zouden ook andere soorten informatie willen kunnen krijgen, naast dat wat kan helpen ze verbeteren hun gezondheid of hun gewassen. "Waar ik ook ga in de wereld, ook in het meest afgelegen dorp van Afrika, mensen vinden het leuk om de voetbaluitslagen te vinden", zei Bladin.

Naast de projecten voor mobiele telefoons heeft het technologiecentrum ook gewerkt aan manieren om de efficiëntie van banksystemen voor microfinanciering te verbeteren. Grameen heeft bijgedragen aan de inspanningen om Mifos te creëren, een open-source informatiebeheersysteem dat is ontworpen voor microfinanciering. Zonder dit vertrouwen microkredietinstellingen op ontoereikende handmatige systemen of overdreven dure, kant-en-klare technologieën die niet aan hun behoeften voldoen.

Het technologiecentrum heeft ook een bredere missie. In plaats van het centrum in Washington DC naast de stichting te vestigen, wilde Yunus dat het in een technologiehub gevestigd zou zijn in de hoop om nabijgelegen bedrijven te beïnvloeden. "Hij wilde dat grote technologiebedrijven de armen gaan zien als een kans, "Bladin zei. Terwijl gsm-bedrijven en operators ooit dachten dat de armen hun producten nooit zouden kunnen betalen, heeft Yunus bewezen dat ze het bij het verkeerde eind hadden. Dat is goed nieuws voor de armen in de wereld, die vaak profiteren van toegang tot de technologie, maar ook tot exploitanten en fabrikanten van mobiele telefoons die een zakelijke mogelijkheid in de derde wereld hebben ontdekt. Hetzelfde kan ook gelden voor andere soorten technologieën, zei Bladin.

Yunus overwoog zowel Seattle als San Francisco. Seattle won, mede door zijn interesse in internationale ontwikkeling, nabijgelegen organisaties zoals de Bill en Melinda Gates Foundation en bestaande microfinancieringsinstellingen.

De bron van het startgeld voor het centrum was passend: The Craig en Susan McCaw Foundation gaf US $ 2 miljoen om te helpen het te starten. Craig McCaw wordt vaak een draadloze pionier genoemd voor het samen wiegen van draadloze licenties om een ​​van de eerste landelijke mobiele telefoonnetwerken in de Verenigde Staten te vormen en deze later aan AT & T te verkopen. Susan McCaw zit op het bord van de Grameen Foundation.

Bladin heeft hoge verwachtingen van het nieuwste initiatief van het centrum, het tekstinformatieproject. "Apparaten of technologie kunnen die kloof verkorten tussen waar de informatie bestaat en waar mensen die het nodig hebben zijn. Dat is echt een grote machtiging," zei hij.