Review: The Razer Deathstalker Ultimate gaming-toetsenbord

PC-enthousiastelingen verwachten extra te betalen voor eersteklas randapparatuur, en Razer's nieuwe Deathstalker Ultimate ($ 250) duwt die verwachting tot het breekpunt door een flitsende nieuwe touchscreen-interface op te nemen die anders is dan wat we ooit hebben gezien in een gametoetsenbord.

Het toetsenbordchassis is licht en duurzaam, sportieve toetsen in de vorm van een chic chiclet die er geweldig uitzien, maar oppervlakkig aanvoelen. Een rubberen polssteun langs de onderkant trekt stof en kruimels aan als een vacuüm, maar houdt je comfortabel tijdens langdurige typessessies. Zoals de meeste Razer-toetsenborden is de DeathStalker Ultimate volledig programmeerbaar en bevat vijf extra macrotoetsen aan de linkerrand, een speciale on-the-fly macro-opnamesleutel en een spelmodus-toets die functioneert als een schakelaar die de Windows-toets (en de toetsencombinaties Alt + Tab en Alt + F4, als je wilt). Naast deze Razer-nietjes vind je een nieuwe sleutel met het Razer-logo, waarop je kunt tikken om het LCD-trackpaneel en de bijbehorende toetsen aan de rechterkant van het chassis terug te zetten naar hun standaardinterface.

Ze noemen het een Switchblade

De opvallende eigenschap van de DeathStalker Ultimate is de gebruikersinterface van Switchblade, tien programmeerbare LED-toetsen en een 4-inch LCD multi-touch trackpanel ingebouwd in de rechterkant van het toetsenbord. Standaard zijn de toetsen gebonden aan algemene taken, zoals inloggen op Twitter of het starten van een rekenmachine-app (en ze hebben dezelfde gebruikelijke plaatspictogrammen), maar je kunt ze aanpassen om vrijwel alles met de Razer Synapse 2.0 apparaatbeheersoftware te doen.

Het is een heel leuke gimmick die verrassend goed werkt zonder veel insteltijd. Het trackpanel werkt goed voor elementaire navigatietaken (selecteren en bewerken van bestanden, navigeren in een webbrowser, enz.) En werkt net zo goed als zowat elk laptop trackpad dat ik heb getest; de bedieningsknoppen voor het gebaar zijn een leuke toets waarmee je trucjes kunt trekken zoals het vooruit of achteruit bladeren van je browser door je browsegeschiedenis door drie vingers naar links en rechts te vegen. U moet echter de Razer Synapse-software downloaden om te profiteren van de dynamische toetsen en het aanpasbare scherm. anders is het gewoon een chique trackpanel met een gloeiend Razer-logo. Vanaf dit moment is de Razer Synapse-stuurprogrammasoftware eenvoudig te downloaden en frustrerend om te gebruiken. Conceptueel is het geweldig: download Synapse en maak een gratis Razer-account, pas vervolgens je randapparatuur aan en je instellingen worden automatisch opgeslagen op Razer-servers, wat betekent dat je je Razer-uitrusting overal mee naar toe kunt nemen en eenvoudigweg Synapse kunt downloaden om toegang te krijgen tot je aangepaste configuratie. In de praktijk loopt Synapse langzaam en sport een intuïtieve interface. Het meest frustrerend van alles was dat Synapse tijdens het testen problemen had met het betrouwbaar detecteren van Razer-randapparatuur; tijdens het testen van de DeathStalker Ultimate moest ik Razer Synapse drie keer installeren op drie verschillende pc's en elke keer dat ik problemen had om de software te overtuigen dat ik in feite ons review-toetsenbord had verbonden. Ik kon het probleem met al onze testmachines oplossen door de pc opnieuw op te starten of de software opnieuw te installeren, maar het was altijd een hoofdpijn. Ik heb dit probleem met Synapse nooit gehad tijdens het testen van andere Razer-randapparatuur, dus het kan een probleem zijn met de DeathStalker Ultimate; in dat geval heeft een update van het stuurprogramma het probleem mogelijk opgelost tegen de tijd dat u dit leest.

Zodra u de DeathStalker Ultimate met Synapse registreert, transformeren de tien dynamische sleutels in de eerder genoemde voorgeprogrammeerde reeks gemeenschappelijke apps; door erop te tikken, open je het gekoppelde programma op het touchscreen, dus als je op de YouTube-toets tikt, geeft het touchscreen een lijst met populaire video's weer, terwijl de tien LED-toetsen veranderen in snelkoppelingen voor veelgebruikte YouTube-commando's (Zoeken, Later bekijken, Account, enz.). hetzelfde geldt voor Twitter, Gmail en de andere voorgeprogrammeerde apps op de Switchblade home-interface; elk zal op het LCD-trackpaneel van je keyboard draaien alsof het een tweede display is, een nette maar uiteindelijk redelijk nutteloze gimmick. Als u het trackpanel gebruikt om video's te bekijken of naar muziek te luisteren, wordt het geluid afgespeeld via het primaire audio-uitvoerapparaat van uw pc, alsof u alleen media afspeelt in een afzonderlijke app op uw bureaublad.

De Switchblade apps waren een beetje buggy tijdens het testen; je kunt door websites op het trackpanel scrollen alsof je ze op een tablet bekijkt, je met je vingers sleept om te bewegen en op het LCD-scherm tikt om selecties te maken, maar vaak reageert het trackpanel niet meer bij het starten van apps. Meer dan eens had ik een app-crash volledig en liet ik het trackpanel leeg (hoewel nog steeds functioneel als een invoerapparaat) totdat ik het toetsenbord loskoppelde en opnieuw verbond.

Gemaakt voor gamers, niet voor gaming

Als u veel games op uw pc speelt, kunt u de aangepaste lay-outs en gamespecifieke functies die kunnen worden gedownload van Razer Synapse, waarderen. Deze profielen kennen meestal een reeks gamespecifieke opdrachten toe aan de dynamische toetsen (samen met prachtige aangepaste pictogrammen) en gebruiken het trackpanel-scherm als een secundair display voor verschillende in-game-functies, zoals het wijzigen van klassen, het weergeven van gezondheids- en energiebalken, het bijhouden van wedstrijdstatistieken, etc. Slechts een handvol spellen (Team Fortress 2, Battlefield 3, The Old Republic, etc.) worden vanaf deze recensie ondersteund, maar het is mogelijk dat meer ontwikkelaars in de komende maanden samenwerken met Razer om downloadbare profielen beschikbaar te stellen voor de DeathStalker Ultimate die gebruikmaakt van de Switchblade-interface. Hopelijk zullen eventuele toekomstige updates profiteren van het 4-inch LCD-scherm om informatie te verschaffen die niet al gemakkelijk kan worden verkregen bij het normaal spelen van een spel; in de huidige staat had ik geen betere ervaring om spellen te spelen met de DeathStalker (met Team Fortress 2 en The Old Republic-profielen waar van toepassing) dan zonder.

Conclusie

Een mooi LCD-touchscreen en tien programmeerbare LED-toetsen samenstellen in een gametoetsenbord is een goed idee, maar in de praktijk is het Switchblade interface voelt meer als een gimmick dan een handige functie. Het openen van apps zoals Twitter of Facebook op je toetsenbord in plaats van je browser heeft geen zin en de aangepaste spelinterfaces van de Switchblade zijn frustrerend omdat je weg moet kijken van de actie op het scherm om ze te gebruiken. Early adopters en LAN-feestgangers die een beetje extra braggadocio nodig hebben, kunnen de Deathstalker Ultimate omhelzen puur vanwege de belofte Twitter te kunnen checken op hun toetsenbord tussen aanvallen van Counter-Strike, en MMORPG-spelers zullen de extra schermruimte en programmeerbare sneltoetsen die geboden worden waarderen door de Switchblade UI; iedereen kan beter wat geld besparen en in plaats daarvan investeren in een stevig mechanisch gaming-toetsenbord.