Postolympiade, the Sky's the Limit for China

Tot en met de Olympische Spelen richtte China zich voortdurend op grootschalige evenementen om zijn overwicht te tonen voor zichzelf en de rest van de wereld. Te beginnen met de Aziatische Spelen van 1990, met de herinneringen aan het Tiananmen-plein in 1989 vers in de hoofden van mensen, volgden successieve mijlpalen, waaronder de overdracht van Hong Kong in 1997 en de 50e verjaardag van de oprichting van de Volksrepubliek in 1, het land geconcentreerd en kijken vooruit.

Het ruimtevaartprogramma van China is een andere ketel van vissen. Hoewel de Olympische Spelen uiteindelijk nog steeds een toeschouwerssport waren voor de overgrote meerderheid van de Chinezen, woonden miljoenen burgers evenementen bij in zeven gaststeden en meldden meer dan 1 miljoen mensen zich vrijwillig aan. Hoewel het ruimteprogramma ook een groot aantal wetenschappers, ingenieurs en vele andere werknemers betrekt om het te laten gebeuren, is het volledig gehuld in geheimzinnigheid. NASA (National Aerospace and Space Administration) heeft in de jaren vijftig en zestig de originele geek chic gecreëerd niet alleen met astronauten als John Glenn of Neil Armstrong, maar met de met witte touwen beschermde vliegtuigingenieurs die bemande controlecentra bemande in Houston en later Florida.

Hoewel de ruimtemissies van China (er zijn er nog maar twee geweest) hebben grote patriottische ijver geïnspireerd, het heeft niet dezelfde dorst naar wetenschap en technologie gegenereerd als de vroege NASA-ruimteschoten in de VS

In sommige opzichten heeft China zijn ruimtevaartprogramma niet nodig om dat soort boost te creëren. China is al wereldleider in tal van technologische marktsectoren, waaronder als een markt voor internetmarkten en mobiele telefoons. Het is ook de grootste producent en consument van computers in Azië. Het kan zijn dat de taikonauten te laat kwamen voor een technologisch gerichte generatie. China's entree in de ruimtewedloop komt bijna een halve eeuw na Rusland en de Verenigde Staten. Echter, China stapte binnen op de begane grond van de internetrevolutie en rijdt die lift hoger en hoger, voorbij waar andere landen kunnen gaan.

Daarentegen zijn de mensen die de wereld hebben geschud eerder geneigd technologie te zijn. Hun verhaal is veel traditioneler Chinees: ze hebben zich nederig ontwikkeld en hebben hard gestudeerd en hun opvoedkundige mogelijkheden verstandig gebruikt, ze vaak eerst in het buitenland laten studeren en vervolgens in lucratieve zakelijke kansen.

Terwijl Yang Liwei altijd zal worden herinnerd als de eerste Chinees in de ruimte, en een andere naam zal uiteindelijk worden vereeuwigd als de eerste Chinees op de maan, de rolmodellen voor de jeugd van China zijn de grondleggers van bedrijven als Alibaba, Baidu en Tencent. Voor zowel toekomstige taikonauten als technologie, lijkt het in China dat alleen de lucht de limiet is.