Pakistan War Strains Telecom Aid Group

Toen de internationale hulpgroep Telecom zonder Fròntiers eerder deze maand in het door oorlog verscheurde noordwesten van Pakistan aankwam, vond het iets dat zich meestal niet in de noodlijdende gebieden bevindt waar TSF doorgaans werkt: vijf mobiele netwerken.

De netwerken die delen van delen bestrijken het grensgebied waar opstandelingen van de Taliban vechten met het Pakistaanse leger, zijn allemaal gebaseerd op GSM (Global System for Mobile Communications) en bieden dataservices zo snel als EDGE (Enhanced Data Rates voor GSM Evolution), volgens Oisin Walton, hoofd van de TSF missie. Hij en andere hulpverleners zijn in staat om het web te gebruiken en e-mail uit te wisselen via vastgeroeste telefoons, zij het met een gemiddelde snelheid van 27 Kb per seconde, aldus Walton.

Het is een wereld van verschil met de hulpverlening van de groep na de aardbeving in 2005 in in de buurt van Kashmir, waar cellulaire netwerken dun waren om mee te beginnen en die allemaal waren vernietigd in de aardbeving. Maar dat mag niet ten koste gaan van de omvang of het belang van de huidige taak van TSF.
Naar schatting zijn 2,5 miljoen mensen de afgelopen maanden uit hun huizen gedrongen in de regio, waar regeringstroepen de Taliban hebben neergehaald. Veel van deze binnenlandse vluchtelingen, of intern ontheemden (IDP's), hebben gastheren gevonden in plaatselijke gemeenschappen. Maar ongeveer 20.000 families, of 140.000 mensen, verblijven in kampen, zei Walton. De meesten van hen kunnen geen familieleden bellen om nieuws uit te wisselen en om hulp te vragen, want zelfs als ze mobiele telefoons hebben, hebben ze geen elektriciteit om mee te rekenen.

De missie van TSF is sinds de oprichting ongeveer 10 jaar geleden om communicatie te brengen voor mensen die getroffen zijn door natuurrampen of door mensen veroorzaakte rampen. De groep geeft ook stem- en gegevensverbindingen van hulpverleners in deze gebieden. Het werk wordt deels gefinancierd door de Stichting van de Verenigde Naties en de mobiele operator Vodafone. Walton beschreef TSF als de enige niet-gouvernementele organisatie (NGO) die gespecialiseerd is in noodtelecommunicatie en die beide soorten gebruikers dient.

Het doorgaans droge onderwerp van netwerken krijgt een andere betekenis in de wereld waarin de technici van TSF werken. Ze verplaatsen zich regelmatig, zetten infrastructuur op en halen deze af afhankelijk van lokale behoeften en veiligheidsomstandigheden, en moeten vaak satellietsystemen opzetten om de buitenwereld een paar dagen van tevoren te bereiken. Het conflict in Pakistan heeft enkele speciale uitdagingen opgeleverd.

"De moeilijkheid hier is dat onze medewerkers een doelwit zijn voor de opstandelingen, dus we kunnen geen enkel risico nemen," zei Walton. Het wordt niet als veilig beschouwd voor iemand die op een westerling lijkt te reizen in de regio's die het zwaarst zijn getroffen door de gevechten, zei hij. Als gevolg hiervan heeft Walton zijn team van vier gereduceerd tot slechts twee. Ze zijn op 18 mei in Pakistan aangekomen en hebben nog geen hulp kunnen bieden. Vanwege veiligheidsvoorwaarden en de beschikbaarheid van commerciële cellulaire netwerken, heeft TSF een zeldzaam partnerschap gevormd met een lokale NGO om te helpen met de missie. De eerste stap zal een expeditie zijn om de mate van behoefte en de beschikbaarheid van mobiele dekking in het gebied waar de kampen zich bevinden. Die reis is verschillende keren uitgesteld vanwege bezorgdheid over de veiligheid, maar is nu ingesteld om maandag te beginnen. Tot dusverre heeft TSF vertrouwd op informatie van hulpverleners en andere bronnen om te achterhalen waar de dekking goed, onbetrouwbaar of niet beschikbaar is.

TSF zal vervolgens tijdelijke stations opzetten in elk IDP-kamp waar mensen gratis drie- minuut telefoontjes. Veel van de IDP's hebben verwanten in het Midden-Oosten, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De kosten zijn opmerkelijk laag op GSM, ongeveer 1 Pakistaanse roepie (US $ 0,012) per minuut voor binnenlandse gesprekken en 2 roepies voor de VS, aldus Walton. Waar cellulaire dekking niet beschikbaar is, zal de groep Inmarsat Mini-M satelliettelefoons bieden, die gemakkelijk te gebruiken zijn en digitale spraakoproepen bieden, evenals fax, e-mail en gegevensoverdracht met 2400 bits per seconde, zei hij. Satellietoproepen kosten ongeveer $ 1 per minuut.

Na het dienen van de ontheemde mensen in de kampen, zal de groep doorgaan met het opzetten van diensten voor hen die in een huis verblijven, die meer geneigd zijn om toegang te hebben tot telefoons via hun gastheren, zei Walton.

Maar de behoefte zal waarschijnlijk zijn het meest kritisch in gebieden waar geen van de vijf cellulaire netwerken beschikbaar is, hetzij vanwege afgelegen ligging of oorlogsschade, zei Walton. Dit zijn de gebieden die het dichtst bij het front liggen, waar mensen die uit hun geboortedorp zijn gevlucht op lagere niveaus leven met temperaturen boven 40 graden Celsius (100 graden Fahrenheit), zei hij.

"Als er geen GSM is, hebben ze gehad geen kans om nieuws te geven, en ze zitten in een kamp, ​​in zeer moeilijke omstandigheden, "aldus Walton.