Privacy, Google en Facebook zijn hetzelfde

Waar sommigen heel verschillende benaderingen zien, zie ik twee bedrijven die moeite hebben om het evenwicht te vinden dat zowel aan de verwachtingen van de klant voldoet als commerciële noodzaak.

Zakelijke gebruikers hebben een specifieke reden om zich zorgen te maken over deze kwesties, omdat werkende mensen veel op het spel staan ​​in het privacydebat - zoals hun eigen werk en het concurrentievoordeel van hun bedrijf.

[Vervolg: de beste Televisiestreamingservices]

Er zijn twee misvattingen die ik zou willen adresseren:

Facebook heeft geprobeerd de privacy van zijn klanten te verbeteren.

• Google denkt niet dat privacy mogelijk is of niet schelen.
• Laten we beginnen met Facebook: wat mij het meest aantrekt over de privacyveranderingen van Facebook

is hoe het bedrijf probeerde klanten standaardoptie-opties te laten accepteren die meer open waren dan velen van ons zelf zouden kiezen.

De reden voor dit lijkt zo te zijn dat Facebook-gebruikers het doen p meer informatie over real-time zoeken in zoekmachines, waarbij Facebook een soort van waarde ontvangt van Google.

Er is ook de kwestie van het effectiever kunnen personaliseren van advertenties, wat betekent dat zowel Facebook als Google onze persoonlijke informatie gebruiken om hun bottomlines vet te maken.

Ik las een nieuwsbericht waarin een woordvoerder van Facebook citeerde dat de helft van de gebruikers van de dienst de nieuwe standaardinstellingen al had aangescherpt. Het bedrijf zelf, dat eerst Friend Lists openbaar heeft gemaakt zonder een privacyoptie, heeft sindsdien een andere koers ingeslagen en stelt gebruikers nu in staat de identiteit van hun vrienden privé te maken.

Als Facebook zo'n witte ridder is, waarom hebben ze dan Friend Friend's geopend - alleen gedwongen worden terug te vallen of om te beginnen dergelijke open standaardinstellingen te selecteren? Zou het niet beter zijn om de instellingen van "alleen vrienden" in te stellen en klanten de instellingen te laten openen zoals ze zouden moeten?

Het lijkt er echter op dat Facebook de privacyproblemen van zijn gebruikers serieus neemt en dit op een opvallende manier doet. Toch lijken de recente wijzigingen meer gericht te zijn geweest op het publiekelijk maken van gebruikersinformatie dan op meer beschermde. Wat Google betreft, heeft Chairman en CEO Eric Schmidt het over warmte gehad om de meest voor de hand liggende dingen in een CNBC-interview te zeggen. Hier is het citaat dat sommige mensen in stuipen van apoplexie zette:

"Als je iets hebt waarvan je niet wilt dat iemand het weet, zou je het misschien niet in de eerste plaats moeten doen, maar als je dat echt nodig hebt soort privacy, de realiteit is dat zoekmachines, waaronder Google, deze informatie al geruime tijd bewaren, en het is bijvoorbeeld belangrijk dat we allemaal in de Verenigde Staten onderworpen zijn aan de Patriot Act. Het is mogelijk dat die informatie beschikbaar wordt gesteld aan de autoriteiten. "

De handwringers bij de Electronic Frontier Foundation (en mijn collega, Tony Bradley) gebruikten het citaat om te suggereren dat Schmidt en Google een zachte privacy hebben.

Dat klopt niet! Ik las de quote als een herinnering aan twee dingen: ten eerste, die privacy begint bij de gebruiker en ten tweede dat online privacy nooit absoluut is. Wat u online publiceert, lijkt misschien privé, maar als het push-to-to-federal-judge is, is het dat niet.

Wat willen critici Schmidt zeggen, dat Google weigert te reageren op gerechtelijke bevelen? En er is de tweedeling van hoe we niet willen dat onze persoonlijke privacy wordt geschonden, maar we zijn blij als terroristen voor het gerecht worden gebracht als gevolg van elektronisch toezicht. Ik waardeer dat sommigen niet van de moraliserende toon van Schmidt's opmerkingen hielden, maar hij heeft toevallig gelijk. Als u niet wilt dat mensen het weten, zou u het misschien niet moeten doen, en u zou het zeker niet online moeten doen.

Dr. De opmerkingen van Schmidt gaan ook over privacy in het algemeen, niet over wat Google doet om gebruikersgegevens te beschermen of, nog belangrijker, waar het die gegevens intern voor gebruikt en wat beschikbaar is voor vrijgave wanneer de Patriot Act-politie aanklopt.

Zowel Facebook als Google begrijpen dat het vertrouwen van gebruikers een belangrijk aspect van hun bedrijf is en dat privacy daarin een belangrijke rol speelt. Van de twee bedrijven denk ik dat Google waarschijnlijk beter is doordacht in zijn privacypraktijken, maar beschouw het ook als de meest bedreigende van de twee in termen van de informatie waarover het beschikt waarvan gebruikers zich misschien niet bewust zijn.

Uiteindelijk, wetgeving is waarschijnlijk nodig om uniforme privacyprincipes en -praktijken vast te stellen, maar dat gaat verder dan deze discussie.

De dreiging van Facebook is de informatie die we posten. De dreiging van Google is wat het doet met de informatie die we toestaan ​​dat het over ons verzamelt. Beide bedreigingen zijn reëel, geen van beide is goed of slecht. David Coursey schrijft al meer dan 25 jaar over technologische producten en bedrijven. Hij tweets als

@techinciter

en kan via zijn website

contact opnemen met