Nieuwe creditcards tonen hun slimmigheden

De kleinere, slankere mobiele telefoons van vandaag zien eruit als creditcards - en in een vreemde draai kunnen toekomstige creditcards er uitzien als mobiele telefoons, met hun eigen displays en toetsenborden. Dat wil zeggen, als de kaarten niet als eerste samenvloeien met mobiele telefoons. Beide mogelijkheden waren te zien op de Cartes & IDentification-show aan de rand van Parijs deze week.

Een nieuwe creditcard die door Visa wordt gedemonstreerd voegt een aantal nieuwe beveiligingsfuncties toe aan de gebruikelijke fraudebestendige handtekeningstrook en geïntegreerde chip: een acht weergave met cijfers en een toetsenbord met 12 toetsen. De nieuwe functies zijn bedoeld om de beveiliging van online betalingen te verbeteren.

Met één druk op de knop kan de kaarthouder een beveiligingscode voor eenmalig gebruik genereren om een ​​online transactie te valideren. Ze doen dit door het viercijferige persoonlijke identificatienummer in te voeren dat gewoonlijk wordt gebruikt om transacties via een geldautomaat te beveiligen, maar in dit geval verlaat de code de kaart nooit, dus kan deze niet tijdens de verzending worden onderschept. Omdat de gegenereerde code voor eenmalig gebruik is, zal deze niet werken, zelfs als deze wordt onderschept.

[Meer informatie: hoe u malware van uw Windows-pc verwijdert]

Dezelfde kaart kan ook de identiteit van een e-mail verifiëren commerce-website voordat een transactie wordt uitgevoerd, via een challenge-reactiemechanisme waarbij de gebruiker een code invoert die wordt weergegeven op de site en de kaart meldt of deze echt is.

De interne batterij van de kaart moet drie jaar meegaan als deze wordt gebruikt voor 20 tot 30 transacties per week, zei bedrijfswoordvoerder David Main.

De bank weet dat een code voor eenmalig gebruik geldig is omdat de codes deel uitmaken van een pseudo-willekeurige cijferreeks op basis van een zaad dat uniek is voor de kaart en alleen bekend is bij de bank. De bank houdt bij hoeveel codes de kaart heeft gegenereerd en kan voorspellen welke de volgende moet zijn in de reeks. Als de twee niet meer synchroon lopen (misschien omdat de kaarthouder een paar ongebruikte codes genereert die het aan vrienden laten zien), kan de bank "vooruitkijken" om te zien of de code die als verificatie wordt aangeboden iets later verschijnt in de volgorde van dezelfde kaart, en zo ja, kies dan om het toch te accepteren.

Om dat alles - en een batterij met een verwachte levensduur van drie jaar - in te passen in een kaart die dunner is dan veel zogenaamde zakrekenmachines op zakformaat, iets moest gaan. In dit geval was het het reliëfnummer aan de voorzijde (het stempelproces zou de batterij kapot maken), dus de nieuwe kaarten kunnen nergens worden gebruikt, waardoor er nog steeds handmatige indrukken van kaarten worden gemaakt.

Meerdere banken zullen binnenkort beginnen met testen " Visa-kaart met eenmalige code ": MBNA in het VK, Cornèr Bank in Zwitserland, Cal in Israël en IW in Italië. Main noemde BarclayCard ook als een van de testers.

Niet tevreden met het combineren van kaarten en veiligheidstokens, wil Visa ook de "contactloze" kaarten die het al in sommige markten uitgeeft, omzetten in transitpassen.

De PayWave-kaarten van het bedrijf - - en soortgelijke kaarten uitgegeven door MasterCard - bevatten vlakke antennes die radiogolven kunnen absorberen die over een korte afstand van een lezer worden uitgezonden om een ​​kleine chip aan te drijven die transacties verifieert. Dezelfde technologie wordt in Londen en Parijs gebruikt om tickets op openbaarvervoerssystemen te vervangen: beweeg een kaart en de kaartbarrière gaat open. Het verschil is dat wanneer een kaartversperring een bericht op een PayWave-kaart verstuurt met de vraag "Bent u een geldige doorvoerpas?" het antwoord is "Nee". Visa werkt samen met London Transport en met de RATP in Parijs om hun ticketbarrières aan te passen, zodat deze eerste weigering gevolgd kan worden door een andere elektronische uitdaging: "Ben je een creditcard met de middelen om te betalen voor deze reis? " Het bedrijf demonstreerde een werkende ticketpoort uit de Parijse metro die reispassen van Navigo en PayWave-kaarten accepteerde.

OysterCard van London Transport is een kaart met opgeslagen waarde die reizigers regelmatig moeten aanvullen met meer geld. BarclayCard heeft al proeven uitgevoerd met een creditcard in combinatie met een OysterCard, maar de twee functies zijn onafhankelijk: contant geld dat in de OysterCard-component is opgeslagen, kan alleen voor transport worden uitgegeven. Als dat eenmaal is gebeurd, moet u betalen voor reizen met de creditcard. een kiosk om de OysterCard bij te vullen met meer geld. Het project van Visa gaat de integratie een stap verder en debiteert reiskosten rechtstreeks van de betaalkaart.

Het voordeel is dat "als consument u niet hoeft bij te tanken", zei Visa-woordvoerder Kamil Roble.

Japanse pendelaars kunnen hun mobiele telefoon al laten zwaaien om de trein te nemen of om te betalen, maar voor Europeanen zoals transacties zijn nog steeds een klein eindje weg.

Visa bestudeert echter hoe de chips die in zijn creditcards worden gebruikt, in telefoons wordt ingebed - en om die chips te koppelen aan het mobiele telefoonnetwerk en een veilige gegevensopslag in de telefoon. Dat zou kaarthouders (of telefoonabonnees) in staat stellen om betalingen rechtstreeks via het draadloze internet te doen, maar: "Je zou ook peer-to-peer transacties kunnen doen door je telefoon aan te raken," zei bedrijfswoordvoerder Omar Rifaat.

Eén bedrijf het werken aan de hardware die nodig is om dergelijke transacties mogelijk te maken, is STMicroelectronics. Het demonstreerde een telefoon van LG Electronics, de KU380-NFC, aangepast om een ​​nieuwe Near-Field Communications-controller-chip te bevatten die hij heeft ontwikkeld. De ST21NFCA fungeert als een soort veilige router tussen de telefoon, de SIM (Subscriber Identity Module) en de NFC-antenne. Er zijn al een aantal NFC-telefoons op de markt, maar vertegenwoordigers van STMicro zeiden dat hun chip een telefoon kan doen fungeren als zowel een token als een lezer. Ze laten zien hoe de telefoon kan worden gebruikt om een ​​betaling uit te voeren - en ook om informatie van een andere kaart te lezen en op het scherm weer te geven.