Kenia ICT Board leert harde lessen van Digital Villages Project

Het project werd met veel optimisme ontvangen vooral omdat de regering net het Keniaanse ICT-bestuur had onthuld, bestaande uit leidinggevenden in de privésector die salarissen op woordniveau verdienen, en de verwachtingen hoog waren. Het idee was om een ​​digitaal centrum op te zetten in elk van de 210 kiesdistricten in het land. De centra zouden digitale diensten aanbieden, voornamelijk overheidsdiensten, waardoor mensen de afstand die ze nodig hadden om te reizen op zoek naar overheidsdiensten konden verkleinen. De centra moesten ook innovatie stimuleren en werkgelegenheid bieden op het platteland, hopelijk meer mensen toelaten verhuizing van Nairobi, de hoofdstad, naar de landelijke gebieden, waardoor de hoofdstad wordt gedesinfecteerd. Vandaag zijn slechts 63 centra opgericht; sommigen van de mensen die het geld ontvingen, dachten dat het algemene overheidssteun was, niet te worden terugbetaald, anderen dachten dat het ICT-bestuur hen zou helpen bij het runnen van hun bedrijf. Sommigen investeerden het geld in andere bestaande, maar financieel zwakkere bedrijven, terwijl anderen de lening sloten en auto's kochten.

Het bestuur zegt dat het niet van plan is om door te gaan met het project totdat een monitoring- en evaluatieoefening door Deloitte is uitgevoerd. Het project wordt ook overhandigd aan een consortium uit de particuliere sector om de leningen en de aanbevelingen van Deloitte te beheren.

Computerworld sprak met Victor Kyalo, plaatsvervangend CEO van de ICT-raad van Kenia en het hoofd van het Pasha-project.

CW: Wat was het oorspronkelijke idee voor Pasha? VK: Het Pasha-fonds is opgericht om startkapitaal te verschaffen aan bedrijven die geïnteresseerd zijn in het opzetten van bedrijven in de 210 kiesdistricten. De mensen zouden fondsen ontvangen, variërend van Ksh. 850.000 tot 2 miljoen (US $ 10.000 tot $ 25.000). Ze zouden dan het bedrijf opzetten, waarde toevoegen en het bedrijf toestaan ​​zichzelf in de tijd te onderhouden en de lening terug te betalen. Er was een strikte toepassing van de aanvraag, maar we veronderstelden verschillende dingen; dat de mensen die solliciteerden hun gebieden hadden bestudeerd en het soort diensten hadden gevonden dat zou werken, dat de mensen scheepsvaardigheden hadden, dat bedrijfsmentorschap gemakkelijk beschikbaar was en dat overheidsdiensten snel genoeg zouden worden gedigitaliseerd om de bedrijven te laten bloeien.

Het lijdt geen twijfel dat overheidsdiensten de hoogste (niveau) inhoud online aanbieden, maar sommige diensten zijn online beschikbaar, terwijl andere dat niet zijn; In de politie kunt u bijvoorbeeld formulieren downloaden waarmee u gevallen kunt melden, maar andere, even belangrijke vormen zijn niet online. Dus zelfs als je naar de pasja kwam om het formulier te downloaden, moet je nog steeds naar het politiebureau gaan en andere handmatige processen uitvoeren.

CW: Wat zal er anders zijn als de fondsen beschikbaar zijn?

VK: Het nieuwe digitale dorpenmodel dat we willen gebruiken, is niet het generieke model, maar het ial-model; waarbij je echt geld leent en in de handel brengt. We zijn een overeenkomst aangegaan met Family Bank als financieel intermediair om de leningen tegen een rentepercentage van 10 procent te verstrekken, wat lager is dan de huidige marktrente van 18 procent. Vervolgens wordt er van de plant een aantal diensten verwacht, afhankelijk van het operatiegebied en zijn uniekheid. Vroeger was het model generiek en werd aangenomen dat wat in het ene gebied werkt in een ander gebied werkt. Deze keer bieden we training op het gebied van scheepsbouw, marketing, boekhouding en een beetje technologie. We gaan samenwerken met partners om dit te faciliteren. In de digitale dorpen hebben we twee dingen nodig; een consultant om het uit te voeren, en een tender en een financiële instelling om de fondsen te beheren, op de normale manier dat je naar de bank gaat, een lening krijgen en je moet terugbetalen.

CW: Voor de Pashas die lijken te werken, wat doen ze anders? De VK die IT-diensten aanbieden in combinatie met niet-IT-diensten lijken het heel goed te doen. Zo is er bijvoorbeeld een Pasha in de stad Ruiru (30 kilometer buiten Nairobi) die IT-diensten levert, evenals bureaus voor bankdiensten, waar ze diensten verlenen namens Equity Bank. Dit brengt voetverkeer met zich mee dat ook gebruik kan maken van andere geleverde diensten. De verscheidenheid aan diensten heeft de ondernemer in staat gesteld meer geld te verdienen; in plaats van iemand die tien shilling besteedt, kunnen ze 20 of 30 shilling uitgeven, afhankelijk van de geleverde diensten en de efficiëntie. Voor bedrijven die technische ondersteuning en onderhoud bieden, kunnen ze meer geld verdienen omdat ze langer kunnen blijven werken en meer klanten kunnen bedienen. Bijvoorbeeld, de laatste keer dat ik een internetcafé in Kangudo in de oostelijke provincie bezocht, ontdekte ik dat van de acht machines er slechts drie werkten en bij nader onderzoek ontdekten we dat een deel van het probleem eenvoudige dingen zijn zoals stof, virussen, routinematige ondersteuning en onderhoud.

CW: Wat zijn enkele lessen die het bestuur heeft geleerd? VK: Een van de positieve lessen die we hebben geleerd, was dat bedrijven geleid door vrouwen duurzamer waren omdat vrouwen zich meer bewust waren van toezeggingen en verwachtingen. Zo zijn de door vrouwen geleide bedrijven in Kitengela (40 km van Nairobi) en Laikipia (in de provincie Rift Valley) enkele van de best presterende en hebben zij de juiste informatie gegeven in vergelijking met andere zaken, voornamelijk door mannen geleide bedrijven, waar we misleidende informatie hebben ontvangen en de verplichting om terug te betalen er niet is.

Een andere les is de geest van het schip - is het getraind of aangeboren? We namen aan dat wanneer mensen een goede presentatie krijgen over hoe ze zullen rennen en ondersteunen (een bedrijf), dat ook het geval zal zijn. We hebben geleerd dat we moeten blijven trainen en tips moeten geven over het runnen van de onderneming. Het nieuwe contract met de consultant uit de particuliere sector zal deze training voor elke ontvanger omvatten.

Bandbreedte is nog steeds een groot probleem voor bedrijven buiten Nairobi; ze hebben niet veel opties zoals die in de stad doen. We moeten een manier vinden om betaalbare connectiviteit te bieden aan deze bedrijven zoals het Kenya Education Network (KENET) heeft gedaan met hogescholen en universiteiten. Toen ik KENET bouwde, kregen veel mensen het concept niet en dachten ze dat de connectiviteit alleen de hogescholen en universiteiten in steden en dorpen zou helpen. Tegenwoordig is de Maseno-universiteit, die zich in een ver gebied bevindt, verbonden via KENET, maar de bedrijven rond Maseno hebben nog steeds te maken met hoge bandbreedtekosten, wat betekent dat Maseno, als we het op de markt zouden laten, nog steeds geen betaalbare connectiviteit zou hebben.

CW: Zijn subsidies en fondsen de beste manier voor de overheid om een ​​bijdrage te leveren aan de ICT-groei? VK: Nee. Van de projecten die ik heb gezien in de ICT-sector in Kenia en de regio ten zuiden van de Sahara, speelt de overheid een betere rol die zorgt voor beleid en regelgeving die de groei van het bedrijf bevorderen. Onze cultuur van "haki yetu" (ons recht) betekent dat mensen een recht op recht hebben, alleen omdat het geld van de overheid komt. Er zijn verschillende projecten in Afrika die hebben gefaald; de grootste is het NEPAD ICT-in-education-project dat faalde ondanks het feit dat het ondersteund werd door wereldwijde technologiegiganten en satellietproviders. Het laat zien dat we een verandering in onze bedrijfs- en scheepscultuur en onze werkethiek voor overheidsfondsen nodig hebben om een ​​bijdrage te leveren aan de industrie.