Gratis spel Vrijdag: minimalisme in spellen

omdat de meeste gratis spellen (meestal) worden gemaakt door kleine teams met kortere tijdlijnen, ze moeten hun games schalen in vergelijking met AAA-titels met budgetten in de tientallen miljoenen en honderden op personeel. Afbouwen hoeft echter niet altijd een slechte zaak te zijn; soms resulteert het naar beneden halen van een spel tot zijn kernelementen in een spel met een laserachtige focus op wat het leuk maakt. Deze week hebben we gratis spellen die op verschillende manieren minder in meer veranderen.

Snazzle

Snazzle is nog een andere variant op het klassieke spel Snake. Deze keer laat het spel je je route plannen voordat het level begint, waardoor je een spel over snelle reactietijden verandert in een puzzelgame over langetermijnplanning. Er zijn amper graphics om van te spreken en de gameplay bestaat uit het neerzetten van pijlen op de kaart, maar Snazzle slaagt erin om een ​​sluw ingewikkeld stel puzzels te maken.

Ludwig Von Beatdown

Ludwig Von Beatdown is een uitgeklede naar beneden remake van een van mijn favoriete games in de afgelopen jaren, Johann Sebastian Joust. Joust is een beslist fysieke ervaring, met behulp van Playstation Move-controllers en een kleine groep andere spelers om een ​​hectisch spel te creëren vanuit de wens om de arm van een andere speler te raken zonder zelf geraakt te worden. Beatdown kan het fysieke karakter van Joust niet evenaren, maar het slaagt er wel in om het gevoel van risico en beloning van zijn equivalent in de echte wereld na te bootsen, waardoor het gevoel wordt gecreëerd dat het maken van je verplaatsing net zo goed een risico voor je kan zijn als voor hen.

Nee, Birdie, Nee!

Nee, Birdie, Nee! is het meest hilarisch wrede spel dat ik het hele jaar gespeeld heb. Een man hangt met acht van zijn vingers van een klif met een volkomen nutteloze vogel die langzaam naar ze pikt. Je zult je vingers uit de weg van de vogel moeten bewegen zonder je greep volledig te verliezen en tot je dood te vervallen. Het rare besturingsschema van het spel (je moet ASDF ingedrukt houden om je grip te houden) is moeilijk om in je hoofd te houden en de drang om al je vingers weg te trekken, wat tot je onmiddellijke dood zal leiden, wordt soms bijna overweldigend.

Te veel ninja's

Mijn eerste reactie op Too Many Ninjas was natuurlijk 'er bestaat niet zoiets' maar na een aantal rondes gespeeld te hebben, begon ik te denken dat ik misschien ongelijk had. Hoewel de graphics in Too Many Ninjas beslist retro zijn, is het echte minimalistische element hier de besturing. Alleen de pijltoetsen werken en ze laten je eenvoudig inkomende ninja's en projectielen in drie verschillende richtingen blokkeren. Het is een eenvoudig besturingsschema dat je dwingt om meer en preciezer te worden in je gameplay als het spel doorgaat.

Typen Karaoke

Typen Karaoke is een minimalistische versie van muziekgames zoals Rockband of Guitar Hero die erin slaagt een traditionele karaoke zingende game in een verrassend uitdagende typesimulator. Het blijkt dat we eigenlijk sneller zingen dan we typen en dat je vingers sneller bewegen dan sommige van deze nummers doen, is een veel grotere uitdaging dan op de sleutel te blijven. Veel succes!