5 Onconventionele pc-spellen om te bekijken in 2009

Anno 1404

. Ik ben een sukkel voor de Anno-spellen. Zijn sinds 1602 A.D. (het spel, dat is). Het zijn slow-bake real-time strategy puzzlers, kleurrijk als een tas met kegelen met stapels rustieke middeleeuwse (dat wil zeggen liefdevol geromantiseerde) Europese charme. Denk aan hornpipes en dulcimers, smidse hamers en golven die smijten tegen handelswerven terwijl je je verdiept in onderling afhankelijke handelsketens en snuffel rond met coniferen beklede landschappen voor erts-, zout- en metaalmijnen. Anno 1404 schudt dingen over naar het Oosten rond het begin van de vijftiende eeuw, en belooft alle koffie, mozaïeken en tapijten die je in je Hanzestatische of Chinese rivierschepen kunt proppen, samen met grotere eilanden (ergo grotere steden), een superspotige zandbak modus, en "tientallen verfraaiende objecten" plus "nieuwe aanpasbare elementen" om "uw visie te uiten en … het karakter van [uw] steden vorm te geven." ETA: maart 2009. Drakensang: The Dark Eye

. Het is het vervolg waar je niet op hebt gewacht voor een geliefde RPG-serie die je je waarschijnlijk niet herinnert, maar je wilt deze toch in de gaten houden, zelfs DragonAgeDiablo3StarTrekOnline-moeren. Drakensang heeft al visuele kaken gekregen, maar het zijn kleine rimpels, zoals ervaringspunten die je tijdens het vliegen kunt uitgeven en knutselen-vriendelijke tactische gevechten die dezelfde spinnenwebben van dezelfde soort kunnen opruimen. Ik heb de laatste week de laatste versie gespeeld (kijk voor mijn recensie in februari) en ik heb het fantastisch. ETA: februari 2009. Hearts of Iron III

. God helpt ons, 's werelds enige macro-socio-militaire-economische-real-time Tweede Wereldoorlog simulator staat op het punt om zelfs meer complex te krijgen. Iteratie nummer drie belooft de totale provincies van het laatste spel (ongeveer 2600) tot ongeveer 14.500 te raken en meer te boren op slagvelden om "het gemakkelijker te maken voor de speler om het gevecht te beheren in plaats van alleen grote stapels op elkaar af te stemmen". Klinkt als grog-heaven voor WW2-liefhebbers (waaronder ik). Het voordeel van het ontwerp MO van Paradox is dat de ontwikkelaar aandachtig luistert naar slimme feedback van spelers en een levendige post-release patchfabriek heeft met honderden "fix-ups" die bijna maandelijks worden uitgegeven. De nadelen die de al encyclopedische mechanica van het spel verteren, kunnen een beetje lijken op de randen van een doolhof dat voortdurend in beweging is. ETA: Q3 2009. Machinarium

. Ik heb iets met excentrieke point-and-click-avonturengames van indie-code-fiddlers en Machinarium kwalificeert zich als eersteklas eigenaardig. Het is van de man die verantwoordelijk is voor Samorost, een 'surrealistisch organisch' avontuur / puzzelspel dat in 2007 vele prijzen won (het verdiende meer dan allemaal). Volgens de Tsjechische ontwikkelaar Jakub Dvorsky is zijn vervolg, Machinarium, "een vreemde roestige metalen plek bevolkt door robots." Je speelt een van de laatstgenoemden, een verkleinwoord-kerel die onterecht wordt weggegooid voor schroot, maar veerkrachtig genoeg om jezelf op te pakken, terug te sluipen naar de stad, de slechteriken achterna te gaan en uiteindelijk het robotmeisje te redden. Terwijl iedereen achter de "gothic romantic" Gray Matter van Jane Jensen aan zit, zul je me waarschijnlijk in dit spel tegenkomen. ETA: begin 2009. Storm of War: Battle of Britain

. Het voordeel van werken in een eens torenhoog genre ("vluchtsimulatie" opzoeken rond het begin van de jaren negentig) is dat je je schema kunt instellen zonder excuses. IL-2 Sturmovik fans zijn misschien wel miffed deze uber-WW2 flight sim's hebben een paar extra jaren geduurd, maar alle tekens duiden op 2009's wanneer Oleg Maddox's poging om de Battle of Britain te repliceren het uiteindelijk in marcheren krijgt. Als de game zoiets als de IL-2-serie van 1C is, zal het waarschijnlijk de verbluffende Black Shark van DCS rivaal zijn voor belachelijk realistische mechanische trouw. Tussen dit, de laatste helo-sim, en de uitbreiding van de A10-Warthog van DCS, 2009 is misschien wel de zoetste tot nu toe voor de luchtvaart / avionica wonks. ETA: Oleg Maddox maakt het zo, 2009.