32, 64, 86: Chip Numbers Explained

MicTig vroeg op het Answer Line-forum waarom we 32-bit pc's x86 noemen in plaats van de meer beschrijvende x32. We noemen tenslotte hun 64-bit equivalenten x64.

De 32-bits en de 64-bits chips die pc's met Windows-functionaliteit gebruiken, gebruiken de x86-instructieset. Maar aangezien het x86-label algemeen werd gebruikt voordat 64-bits systemen op de markt kwamen, werd de latere variant op de standaard bekend als x64, hoewel de juiste term x86-64 is.

Maar waarom is het x86 helemaal? De verklaring gaat terug naar de pre-Pentium-dagen waarop processors nummers hadden in plaats van marktgestuurde merknamen. Hier volgt een korte geschiedenis van de chips die de standaard hadden:

8086: Dit was Intel's eerste 16-bits chip en het begin van de regel. Uitgebracht in 1978, werd het ontworpen om Intel's 8-bit 8080 te vervangen, maar het was niet achterwaarts compatibel, zoals we die term vandaag zouden begrijpen. Je kon 8080-code niet uitvoeren op een 8086.

8088: Geïntroduceerd in 1979, dit was in feite een 8086 met een 8-bits bus (16-bits aan de binnenkant, 8-bits aan de buitenkant). Het resultaat was een langzamere maar goedkopere chip voor langzamere maar goedkopere computers. De originele IBM PC en PC-XT waren gebaseerd op 8088.

80286: Deze 16-bits chip, geïntroduceerd in 1982, voegde multitasking toe en behield 8086 achterwaartse compatibiliteit. Helaas kon het niet multi-tasken terwijl die compatibiliteit handhaafde. Je kon alleen multitasken terwijl je een besturingssysteem draaide en applicaties die zijn geschreven voor de 286. Deze zijn nooit uitgekomen - of op zijn minst niet op tijd. Maar het was sneller dan de 8086, en was de basis voor IBM's populaire PC-AT.

80386: Deze heeft alles veranderd. De eerste 32-bits chip in de X86-serie, het was ook de eerste die multitasked zonder de achterwaartse compatibiliteit op te offeren. Maar het duurde bijna een decennium na de release van 1985 - toen was het niet meer rond - voor een populair besturingssysteem (Windows 95) om de mogelijkheden echt te gebruiken.

80486: Uitgebracht in 1989, dit was in feite een 386 met een geïntegreerde drijvende-komma-processor en een ingebouwde cache.

Pentium: Intel ontdekte de harde manier (door een rechtszaak te verliezen) dat ze geen nummer konden markeren, dus noemden ze de would-be 80586 de Pentium. Afgezien van de spiffy nieuwe naam, heeft de processor uit 1993 superscalaire architectuur toegevoegd, waardoor de chip meer dan één opdracht tegelijk kan verwerken. Er zijn sindsdien veel andere processors, van zowel Intel als AMD. Maar ze hebben min of meer vastgehouden aan namen in plaats van nummers.

Lees de originele thread op //forums.pcworld.com/message/178140.

Voeg je opmerkingen toe aan dit artikel hieronder. Als je andere technische vragen hebt, e-mail deze dan naar mij op [email protected] of post ze naar een gemeenschap van behulpzame mensen op het PCW Answer Line-forum.

Afbeelding:

superster (Flickr / CC)